8Sep
Δεκαεπτά επιλέγει προϊόντα που πιστεύουμε ότι θα σας αρέσουν περισσότερο. Ενδέχεται να κερδίσουμε προμήθεια από τους συνδέσμους αυτής της σελίδας.
Η αλλεργία είναι χάλια. Το να έχεις πολλαπλές τροφικές αλλεργίες που σε εμποδίζουν να έχεις μια κανονική ζωή γνωριμιών είναι το πιο φρικτό πράγμα που θα μπορούσα να φανταστώ. Περίμενε. Αυτός είμαι εγώ.
Ναι, είμαι θανάσιμα αλλεργικός (αναφυλακτικός) σε όλους τους ξηρούς καρπούς και τα οστρακοειδή. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορώ να φάω σε ΚΑΝΕΝΑ εστιατόριο με θαλασσινά, να έχω ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ επιδόρπιο ποτέ (λόγω διασταυρούμενης μόλυνσης) ή να πάω με έναν τύπο που έχει χρησιμοποιήσει πρόσφατα ένα βάλσαμο για τα χείλη που αποτελείται από άγνωστα έλαια. Πρέπει να διαβάζω συνεχώς τα συστατικά για όλα - μακιγιάζ, λοσιόν, σαπούνια και τρόφιμα - οτιδήποτε θα μπορούσε να με σκοτώσει. Πρέπει ακόμη να πάρω το δικό μου κιτ πεντικιούρ όταν τα δάχτυλα των ποδιών μου χρειάζονται κάποιο TLC.
Τι χειρότερο από όλα τα παραπάνω; Ραντεβού. Είναι ένα πράγμα να έχεις έναν φίλο που καταλαβαίνει ότι έχεις απόλυτη εμμονή με το να βεβαιωθείς ότι ό, τι τρως δεν περιέχει ίχνη από οποιοδήποτε είδος ξηρών καρπών ή προϊόντων οστρακοειδών. Αλλά, είναι εντελώς άλλο πράγμα όταν βγαίνετε για ένα πρώτο ραντεβού σε ένα εστιατόριο όπου δεν έχετε φάει ποτέ πριν και προσπαθείτε να εξηγήσετε στον σερβιτόρο την κατάστασή σας. Επιπλέον, προσθέτοντας το πρόσθετο, "Μπορείτε να βεβαιωθείτε ότι ούτε το φαγητό του δεν περιέχει τίποτα;" Στη συνέχεια, όταν σας ζητήσει το ραντεβού σας γιατί, δεν μπορείς να το εξηγήσεις τόσο τυχαία ότι αν περιμένει να χτυπήσει το πρώτο ραντεβού, δεν θέλεις τα φιλιά του να σε σκοτώσουν.
Όταν ήμουν στο λύκειο, υπήρχε ένα κορίτσι που είχε παρόμοια αλλεργία στη δική μου. Είχε έναν σοβαρό φίλο που ήξερε τι μπορούσε ή τι δεν μπορούσε να φάει. Μια μέρα μετά το σχολείο, πήγαν στο σπίτι του για να κάνουν παρέα και φυσικά άρχισαν να φιλιούνται. Hρες πριν, είχε φάει ένα σάντουιτς με φυστικοβούτυρο και ζελέ και δεν πίστευε ότι ήταν τόσο μεγάλη υπόθεση, αφού είχε περάσει τόσος καιρός. Άρχισε να έχει μια αντίδραση ενώ έβγαιναν έξω. Δεδομένου ότι άφησε άθελά της το Epi-Pen στο σπίτι, δεν μπόρεσε να προμηθευτεί έγκαιρα τα σωτήρια φάρμακα και έτσι, πέθανε… από ένα φιλί.
Από τότε, άρχισα να κουβαλάω πάντα μαζί μου το Epi-Pen. Είναι ένας τεράστιος πόνος στον πισινό, αλλά είναι καλύτερος από τον εναλλακτικό. Έχω επίσης λίγο Benadryl στο χέρι, σε περίπτωση που δεν μπορώ να βγάλω το Epi-Pen μου εγκαίρως ή να δουλέψω σωστά.
Έχετε τροφικές αλλεργίες ή ιστορίες που σχετίζονται με αλλεργίες που θέλετε να μοιραστείτε; Πίστεψε με, νιώθω τον πόνο σου.
χο χο,
Deanne
Ανώτερος Web Editor, CosmoGIRL!
