2Sep
Seventeen wybiera produkty, które naszym zdaniem pokochasz najbardziej. Możemy zarabiać prowizję za linki na tej stronie.
W 1996 r. drużyna gimnastyki olimpijskiej kobiet w USA została pierwszą amerykańską drużyną, która zdobyła zespołowy złoty medal. W tym samym roku każda amerykańska dziewczyna w wieku poniżej 20 lat powiesiła ten plakat w swoim pokoju:
(W tym samym roku zdecydowałam, że zostanę gimnastyczką olimpijską.) (W tym roku moja mama powiedziała mi, że jestem za stara, aby zostać gimnastyczką olimpijską*.)
Chodzi o to, że wszyscy mieliśmy siedmiu bohaterów. Ale w 2020 roku małe aspirujące gimnastyczki będą mogły podziwiać tylko cztery kobiety, ponieważ Międzynarodowa Federacja Gimnastyczna zmniejsza liczebność drużyny do czterech. W 2000 r. zmniejszyli go do sześciu, a w 2012 r. do pięciu. Oznacza to mniej rutynowych ćwiczeń barowych, którymi można się zachwycać, mniej trików na równoważni, którymi można zaimponować, i mniej rutynowych ćwiczeń na podłodze, do których można tańczyć w domu.
Ale oznacza to również mniejsze szanse dla sportowców. Aly Raisman, która była kapitanem drużyny 2012, która zdobyła złoty medal w Londynie, napisał esej dla Czas o tym, jak denerwująca jest wiadomość dla gimnastyków.
Jako gimnastyczka już bardzo ciężko jest stworzyć drużynę, a oni to jeszcze utrudniają. Moją największą obawą przed sportem jest to, że młodsze dziewczyny pomyślą, że nie da się zrobić drużyny, a nawet nie będą się o to starać. Utrudni to również dziewczynom, które są specjalistami. Aby dołączyć do drużyny, musisz być silną, wszechstronną gimnastyczką.
Jest oczywiście petycja na Change.org cofnąć decyzję, która w chwili pisania tego tekstu ma nieco ponad 3000 podpisów.
Nie zapominajmy, że Aly Raisman wykonała tę niesamowitą rutynę w Hava Negila w 2012 roku. Chcesz zobaczyć mniej tego? Nie. Nie, nie.
* I tak pozwoliła mi wziąć lekcje gimnastyki. Dzięki mamo!
Z:Kosmopolityczne USA