Wspomnienia z balu Bryce'a Avary'ego z Rocket Summer

Najpierw, Taylor Lautner i Ashley Greene, a później Neony, i teraz, Rakietowe latoBryce Avary wylewa się na swoje wspomnienia z balu! Sprawdź jego historię i wybierz debiutancki album zespołu, który trafi do sklepów 23 lutego!

„Miałem dość dramatyczne doświadczenie w szkole średniej, pełne dobra i zła. zgasiłem mój pierwszy Letnia EP-ka Rakietowa kiedy miałem 16 lat i to było coś prosto z filmu. Wysłałem go do dużej lokalnej radiostacji rockowej i, co było szokujące, zaczęli go grać. Cichy indie dzieciak nagle stał się kimś, kogo ludzie znali. Jak można sobie wyobrazić, przyniosło to odpowiednio wiele dobrych i złych rzeczy. Pozostałem tym samym dość cichym dzieciakiem, ale ludzie zaczęli się o mnie uczyć. To było dziwne. Punki mnie nie lubiły, bo nie byłem wystarczająco punkowy, byłem „straight edge”, więc dzieciaki, które brały narkotyki, nienawidziły mnie, a sportowcy nie. tak jak ja, ponieważ moja dziewczyna kiedyś się umawiała, a potem byli wszyscy inni, którzy generalnie myśleli, że jestem w porządku. Myślę, że w pewien sposób przygotowało mnie to do tego, co stało się moim życiem”.

„Przed tym wszystkim zacząłem spotykać się z dziewczyną moich marzeń. Była najpiękniejszą dziewczyną w szkole, która kochała Jimmy Eat World i MxPx, kiedy nikt nie wiedział, kim są. Została wybrana "Najszczerszą" i była cheerleaderką, tak cheerleaderką. Ale to ona była cheerleaderką, która czasami nosiła okulary „nerd rock” w czarnych oprawkach w mundurze cheerleaderki na wiecach. Była tą dziewczyną, tą, w której dosłownie każdy facet się podkochiwał – ćpuny, punki, dzieciaki z anime, wszyscy. I jakoś ją wylądowałem i zrobiłem to przed jakąkolwiek głupią „sławą ze szkoły średniej”, czy jakkolwiek chcesz to nazwać. Była Świętym Graalem popularności, a jednak jakoś przejrzała to wszystko i coś we mnie polubiło. Jej były był uosobieniem szalonego / obraźliwego / rzucania pięścią przez szafkę podczas mijających okresów, podczas gdy krzyczał na swoją dziewczynę, faceta, a ja nienawidziłem tego, jak ją traktował. Więc naturalnie, kiedy zerwali, przyleciałem jak niedoszły bohater, żeby spróbować ją uratować. W rezultacie dał jasno do zrozumienia wielu ludziom, że chce mojej śmierci, a ja miałam przyjemność zajmować się tym problemem każdego dnia. W końcu odgryzł kawałek nogi kolesia podczas treningu futbolowego ze złości po zerwaniu z dziewczyną. Byłem jednak na to przygotowany, wiedziałem w moim 16-letnim mózgu, że ta dziewczyna będzie kiedyś moją żoną i będę walczył o nią na śmierć, gdyby tak miało się stać. Na szczęście nigdy do tego nie doszło (uff!)."

„Kiedy toczył się bal maturalny, były karty do głosowania, w których studenci mogli oddać swój głos na superlatywy. Byłem trochę zszokowany, kiedy nazwali mnie „Najbardziej Utalentowanym”, ponieważ wciąż było dla mnie dziwne, że ktoś w ogóle wiedział, kim jestem, a ta nagroda była niezłym komplementem. Kiedy szedłem po swoją "nagrodę", ogłosili kolejną kategorię do nagrody "Najbardziej prawdopodobne, że trafi do więzienia" - jedynej nagrody tego rodzaju. A kto to dostał? Zgadłeś, szalony "Chcę zabić Bryce'a". Tak. Oboje stojąc tam razem, zostaliśmy uznani za dwie zupełnie przeciwstawne rzeczy przed całą klasą seniorów. Moim był moment afirmacji i chwały, a jego chwila czystego upokorzenia. Nie mogę kłamać, bardzo mi się podobało, po całym strachu, jaki ten koleś wstrzyknął w moje nastoletnie życie, dostał jakąś rekompensatę. Patrząc teraz wstecz na ten scenariusz, żal mi tego faceta. Ludzie mogą zmieniać się na lepsze, co myślę, że prawdopodobnie tak, tak jak wiem, że ja. Bal maturalny dla jednych może naprawdę ssać, a dla innych rządzić. Niezależnie od tego mówię idź. Nigdy nie wiadomo, może za dziesięć lat napiszesz dla CosmoGirl szaloną historię o tym, jak poślubiłeś Królową Balu. Och, czy wspomniałem, że jest Królową Balu? Czy wspomniałem, że ją poślubiłem? BUM!"