Tech, tech hura! czy nie?

W ten weekend zauważyłem dzieciaka, który nie wyobrażam sobie, żeby miał więcej niż 10 lat, rozmawiającego przez telefon komórkowy z iPodem shuffle przymocowanym do plecaka. I mógłbym przysiąc, że zauważyłem Sidekick'a wyglądającego z kieszeni jego spodni. Pomyślałam, że to całkiem fajne i przez chwilę byłam zazdrosna, bo miał ten fajny czekoladowy telefon, o który wszyscy oszaleli kilka miesięcy temu (tak, nadal go chcę... Wiem, że jestem trochę w tyle w mojej znajomości technologii!). Wtedy przyszło mi do głowy: ten dzieciak to, no cóż, DZIECKO! Pierwszą komórkę miałem dopiero w wieku 18 lat, a pierwszego odtwarzacza mp3 miałem dopiero w wieku 21 lat. A dostałem tylko jeden, ponieważ mój super fajny discman został przejechany przez samochód. W każdym razie rozumiem, że telefony komórkowe są naprawdę ważne, ponieważ nigdy nie wiesz, kiedy możesz potrzebować zadzwonić do kogoś lub ktoś może potrzebować zadzwonić do ciebie. Mogą ratować życie w nagłych wypadkach. Ale czy ktoś, kto ma 10 lat, naprawdę go potrzebuje? A pomocnik? A iPod shuffle? Pomyślałem, że to takie dziwne widzieć tego dzieciaka (dawajcie dziewczyny, 10 jest młody... to nie tak, że mówię o nastolatkach!) z gadżetami, które prawdopodobnie ważyły ​​więcej niż on. Zastanawiam się też, kto

płatny za te wszystkie rzeczy? W żadnym wypadku nie jestem staromodny, ale te dzieciaki są takie... powiązane. Fajnie, ale przeraża mnie myślenie o przyszłości młodych ludzi i technologii.

Co myślisz o dzieciach i technologii? Jak młody jest za młody na telefon komórkowy? Jestem naprawdę ciekawa, żebyście otrzymali od was opinie na ten temat!
Miłość,
Jill, asystentka redaktora naczelnego