Życie poza kampusem w college'u

W miarę zbliżania się terminu spłaty kaucji mieszkaniowej miałem coraz większą presję na podjęcie decyzji. Ta decyzja nie polegała tylko na tym, że byłem rozdarty między dwiema rzeczami, których naprawdę chciałem; sprowadzało się to do dużej ilości matematyki i dokładnego przemyślenia. Czy chciałem mieć obowiązek wynajmu własnego domu poza kampusem w przyszłym roku? Czy chcę zamienić mieszkanie w akademiku – gdzie wszystkie media są pod opieką i mam nieograniczony dostęp do jadalni w formie bufetu – na konieczność płacenia miesięcznego czynszu, mediów, artykułów spożywczych i innych wydatki?

Pisanie, że wszystko jest straszny, i to jest dokładny argument, którego używała moja mama i babcia, próbując wpłynąć na moją decyzję. Jednak zorientowałem się, że DUŻO myślałem, że wysiadam kampus mieszkanie faktycznie będzie dla mnie korzystniejsze. Pomysł zaczął się, gdy moja współlokatorka pomyślała, że ​​przenosi szkoły, a moi dwaj współpracownicy szukali innej współlokatorki. Szukaliśmy, przeszukiwaliśmy iw końcu znaleźliśmy dom odpowiedni dla nas, jeśli chodzi o finanse. Ciepło jest nawet wliczone w czynsz, więc mamy jedną rzecz mniej, o którą musimy się martwić!

Jak mam na to wszystko pozwolić? Po rozmowie z moim doradcą ds. pomocy finansowej i dowiedzeniu się, że moja pomoc nie zmieni się tylko dlatego, że nie mieszkam w domu sypialnym, zdałem sobie sprawę, że czek zwrotu będzie bardzo hojną kwotą. Nasze czeki refundacyjne są wysyłane na początku każdego semestru, więc pieniądze z nich będą bardzo pomocne w moim czynszu. Poza tym pracuję 30 godzin tygodniowo – prawie dwukrotnie więcej niż latem, kiedy mam dwie Oferty pracy—więc przy odrobinie zarządzania pieniędzmi i oszczędzania powinno mi być dobrze.

Moi przyszli współlokatorzy i ja omówiliśmy także pewne rzeczy, które zamierzamy zrobić, aby pomóc nam zaoszczędzić pieniądze na mediach i artykułach spożywczych. Ustaliliśmy naszą sytuację meblową, a data przeprowadzki jest ustalona na 1 czerwca! Jestem bardzo podekscytowany, że mogę zyskać jeszcze większą niezależność i odpowiedzialność — nie wspominając o tym, jak bardzo jestem podekscytowany, że w końcu mogę żyć z moim Kot ponownie!