Blogs of boeken?

Ik heb altijd van lezen gehouden. Op dit moment vlieg ik door de Schemering serie en ik ben net klaar Eet bid heb lief door Elizabeth Gilbert en geschoold door Anisha Lakhani. Bijna net zoveel als het lezen van het boek, vind ik het heerlijk om mijn nieuwe favorieten door te geven aan mijn vrienden, zodat we samen over personages als Edward Cullen kunnen gutsen.

Vorige week heb ik vol vertrouwen aanbevolen De laatste lezing, door Randy Pausch aan een van mijn vrienden die nog op de middelbare school zit. Dit boek is een van de meest betekenisvolle boeken geworden die ik ooit heb gelezen. Ik ben niet zo'n huiler als ik lees, maar dit boek maakte me op het einde hysterisch. Tot mijn verbazing antwoordde ze: "Toch bedankt, maar ik heb zijn echte lezing al op YouTube bekeken." Ik kon niet geloven dat ze het niet wilde lezen. Toen ik haar vroeg waarom, wees ze me op het feit dat het niet is omdat ze het niet wilde lezen, maar dat zij en haar vrienden nu liever online lezen. Ze beschouwt boeken als 'langzaam nieuws' als ze de informatie snel online kan lezen of in plaats daarvan een video erover kan bekijken.

Toen ik dit begon te onderzoeken, ontdekte ik dat er een enorm debat gaande is over de vraag of online lezen gunstig is voor de technisch onderlegde tieners van vandaag. Terwijl tieners zeggen dat online lezen hen in staat stelt verschillende standpunten te vinden, zeggen academici dat deze "standpunten" slechte bronnen zijn, vaak boze tirades van ontevreden ouders, en hebben de neiging om meer spel- en grammaticafouten te bevatten dan een artikel dat een rigoureus redactieproces heeft ondergaan, bijvoorbeeld voor een krant of een tijdschrift

Deze blog zelf is een voorbeeld van online lezen. Word ik beschouwd als een "slechte bron"? Voorstanders van online lezen zeggen dat het minder ervaren schrijvers, zoals ik, de kans geeft om hun werk te publiceren. Maar wordt mijn schrijven als schadelijk beschouwd voor jonge lezers omdat ik nog geen roman heb gepubliceerd? Ik zou het niet graag denken.

Tegelijkertijd vind ik het ook vreselijk om te denken dat online lezen boeken vervangt. Hoezeer ik de .com-wereld ook waardeer, naar beneden scrollen op een webpagina geeft me niet dat gevoel van voldoening Ik voel me als ik mijn bladwijzer steeds verder in de richting van de laatste pagina van een boek plaats nadat ik het tot laat in het boek heb gelezen nacht.

Lees je liever online of in print? Vindt u dat scholen online begrijpend lezen net zo goed moeten testen als leerlingen op boeken? Is online lezen net zo geldig als het lezen van een boek?

Bisous,
Devin Tombe
Stagiaire redactie