Thee: mijn nieuwe verslaving!

Ik dronk nooit thee, tenzij ik ziek was en mijn moeder het voor me maakte met een ton melk, suiker en honing (ik ben een zoetekauw...kun je het zien?). Maar de laatste tijd drink ik om een ​​paar redenen kopjes en kopjes thee.

Ik weet hoe belangrijk het is om in de zomer gehydrateerd te blijven en ik haat, haat, haat het drinken van gewoon water. Het is echt een opgave voor mij. Wees gerust, als je me ooit een waterfles ziet dragen, is dat omdat ik het gevoel heb dat het moet, niet omdat ik het wil. Ook ben ik net van een verslaving aan cola light afgestapt, dus ik heb dorst naar iets smaakvols maar niet bruisends, niet cafeïnevrij en niet boordevol kunstmatige zoetstoffen. Ik vroeg me echt af wat ik zou kunnen drinken dat net zo gezond is als water, maar niet zo...boooring. Dat is waar thee binnenkomt!

Eerst begon ik met gewone, oude decaf-thee van Lipton, wat geweldig is en me terugbrengt naar mijn kindertijd. Maar toen begon ik te experimenteren met andere smaken en merken thee. In het begin was ik zo overweldigd in het theegedeelte van mijn supermarkt. Blijkbaar is er een hele wereld van thee waar ik niets van af wist. Ik sloeg een paar dozen in en vond een aantal echt lekkere (en niet-zo-lekkere, maar daar zal ik het niet over hebben). Mijn absolute favorieten op dit moment zijn

muntthee, kamille thee (zo rustgevend en ontspannend om te drinken voor het slapen gaan!) en franse vanille thee. Ik voel me zo raar alsmaar doorgaan over mijn nieuwe thee-obsessie (iets met thee is een beetje ouderwets... voor mij tenminste!), maar serieus mensen, thee is erg cool. Opdrinken!

Houden jullie meisjes van thee? Welke zijn jouw favorieten?

Dol zijn op,
Jill, ex. asst. aan de hoofdredacteur