Runner-ups van "The Circle" praten over hun definitieve ranglijst

*Belangrijk spoilers voor seizoen 1 van De cirkel onderstaand!*

Na drie weken nieuwe afleveringen, Netflix' nieuwste competitieserie, De cirkel, heeft officieel tot een einde komen. Terwijl er 13 spelers zijn binnengekomen en deden hun best om influencers en blokkades te overleven, die spelers om de paar dagen zouden uitzetten, alleen de top 5 wist de finale te halen en kreeg de kans om gestemd te worden om de 100.000 dollar te winnen prijs.

Uiteindelijk, het was Joey Sasso wie nam er mee naar huis? de grote overwinning. Maar, spelers Shubham en Sammie waren niet zo ver achter op de tweede en derde plaats tijdens het eindklassement. In exclusieve interviews voor Zeventien, praten de twee runner-ups over het feit dat ze deel uitmaken van een nieuwe game en hoe hun digitale relaties zijn veranderd nu ze in de echte wereld zijn.

17: Waarvoor heb je je aangemeld? De cirkel?

Shubham Goel: Ik zag een flyer en ik dacht dat het concept van al deze mensen uit verschillende lagen van de bevolking interactie op sociale media platform en met hun eigen verschillende verhalen en wat ze probeerden te bewijzen was zo kenmerkend voor de wereld waarin we leven in. Dus op die manier vertegenwoordigt de show de wereld beter dan wat dan ook. Ik was geen fan van sociale media, ik noemde het sociale Medusa, dus ik was erg benieuwd hoe iemand met mijn standpunt erop zou reageren. Ik dacht dat het gewoon zo'n interessante ervaring zou zijn.

Sammie Cimarelli: Ik weet eigenlijk niet meer hoe het tot stand is gekomen. Ik wist nooit van de UK-versie af. Ik ben niet echt groot in reality-televisie of in de tv-periode. Ik kreeg een voicemailbericht van een van de castingleden en uiteindelijk kregen we een telefoontje over de show en waar het uit bestond. Ik had zoiets van: "O, oké. Klinkt goed. Natuurlijk, ik ben down." Ik dacht er niets van. Om eerlijk te zijn, dacht ik: "Ik zou nooit voor zoiets gekozen worden. Dus waarom zou je het dan niet doen?" Dus toen ik daarna het Skype-interview doorliep, gebeurde alles als een domino-effect. Ik werd doorgegeven aan de andere persoon die zei: "Ze houden van je", en het bleef maar doorgaan. Voor ik het weet is het filmtijd.

17: Wat was het moeilijkste om in te zijn? De cirkel?

SG: Het moeilijkste voor mij was verreweg de mensen naar huis te sturen, rug aan rug aan rug. Ik herinner me alleen dat ik daar dacht: "Dit is zo'n ongelooflijke ervaring." Om zeker te weten dat ik destijds vier mensen naar huis heb gestuurd, zit je alleen maar in het spel. De hele tijd zie ik alleen de gezichten van deze mensen die ik naar huis heb gestuurd en wetende dat ik de persoon was die het deed. Dat was verreweg het moeilijkste voor mij, dat wetende. Vooral, zoals terugkijken als Antonio, iemand die achter me stond en zo, om te weten dat ik hem naar huis moest sturen, was het een heel zware ervaring.

SC: Om eerlijk te zijn, de producenten hadden de leiding over ons en het wellness-team zou voor ons zorgen en dat is waarschijnlijk de grootste reden dat ik gemotiveerd bleef omdat ik het grootste deel van de tijd eigenlijk mooi was miserabel. Ik heb heel erge angst, dus ik dacht veel te veel na. Ik merkte dat ik ziek werd. Als ik angstig word, doet mijn maag pijn, dus ik eet niet. Het had niets te maken met de productie of de gang van zaken - ik was het. Ik ging door mijn eigen privégevechten, maar ze deden absoluut alles wat ze konden om me zo comfortabel mogelijk te laten voelen. Dus daar kan ik ze niet genoeg voor bedanken. Er zouden dingen gebeuren die leuk en opwindend waren en die kleine dingen die mijn geest zouden opfleuren.

17: Was er iets dat je verraste toen je de show opnieuw bekeek?

SG: Wat me het meest schokte, was hoe fout ik het had. Ik had het mis over veel van de meervallen. Ik had het mis over veel mensen die mijn rug hadden, waarvan ik dacht dat ze mijn rug niet hadden. Maar ik vind het een heel vernederende ervaring. Ik ben er enorm door gegroeid, vooral als ik het vanaf het scherm bekijk. Ik dacht dat ik veel dingen zou hebben die ik [aan deze game] zou kunnen geven, maar aan het eind van de dag heb ik het gevoel dat ik zoveel heb geleerd van al deze mensen. Ik neem dat.

SC: Alles is veel logischer. In de kijkcijfers, toen ik in het midden uitkwam, nadat ik twee keer als influencer bovenaan stond, dacht ik: "Wat in godsnaam? Hoe ga ik van aan de top naar in het midden?" Zolang ik niet aan het einde was, was dat prima. Maar ik zou vier of vijf mensen tekort komen. Om van nummer één naar vijf te gaan, zoals, wat doe ik verkeerd? Dus ik merkte dat ik veel aan het twijfelen en overdenken was. Ik zag dat ene punt dat toen Joey een super-influencer was, het leek alsof ik, nadat ik de beoordelingen van iedereen had gehoord, weer tweede zou zijn geweest. Het leek erop dat ik weer een influencer zou worden, wat ook heel gaaf is. Dus hier zat ik te veel na te denken over dingen, ondertussen had ik weer een influencer kunnen zijn als het spel anders was en ze niet het super-influencer-ding hadden dat gebeurde.

17: Toen Bill werd geblokkeerd, riep hij iedereen eruit en zei dat iedereen nep was in het spel. Denk je dat hij gelijk had?

SG: Bill is een geweldige kerel! Ik begrijp waar hij vandaan komt. Ik heb medelijden met hem. Hij kwam binnen en vanwege de gang van zaken werd hij er gewoon weer uitgestuurd. Ik kan zien of je in het midden van het spel komt, het kan frustrerend zijn. Wat ik daarvan heb geleerd, is dat iedereen een perspectief heeft. Dus vanuit zijn perspectief begrijp ik volledig wat hij zegt. Ik weet zeker dat hij een goede band met mensen had, maar toen zeiden de kijkcijfers iets anders. Ik denk dat dat uiteindelijk kwam omdat mensen al tijd hadden om met elkaar in contact te komen en die banden te vormen.

SC: Ik was [verbaasd], maar tegelijkertijd niet. Ik denk dat ik het op een gegeven moment zelfs heb gezegd: "Ik begrijp waar hij vandaan komt." Ik zou een beetje zijn van: "Wat is er in godsnaam aan de hand? Waarom zijn deze mensen zo friggin' aardig?" Omdat het in het echte leven niet zo is, dus waarom is iedereen nu zo. Dus ik snap het. Maar vanuit mijn perspectief waren de relaties die ik maakte echt. Dus als ik tegen iedereen praat van: "Oh, ik mis jullie. Ik hoop dat het met iedereen goed gaat," het was oprecht van mijn kant en ik weet dat ze oprecht waren van Joey, Shubham, Chris en Rebecca. Dus het kan zijn gekomen als dit grote gelukkige huis waar iedereen naar je lacht, maar als hij er vanaf het begin was geweest en gezien hoeveel we voor elkaar hebben gedaan en hoeveel we elkaar hebben bespaard, ik denk dat hij het een beetje zou hebben begrepen meer. Maar ik begrijp voor 1.000 procent waar hij vandaan komt.

17: Als je was binnengekomenlater in het spel naar de Circle, zou je het anders hebben gespeeld?

SG: Ik weet het niet. Een deel van mij voelt alsof als het in het begin werkte, het in het midden zou werken. Maar als je in het midden komt, moet je ongeveer doen wat Bill deed. Je moet de pot gewoon zo veel mogelijk roeren. Dus, ik denk dat als ik Bill was, ik zou hebben geprobeerd om het nog meer te roeren. Ik weet niet wat ik zou hebben gedaan. Ik zou het waarschijnlijk hebben gezien als ik was blijven doen wat ik zelf aan het doen was en kijken of dat werkte. Maar ik begrijp wat Bill probeerde te doen. Want hij kwam in het midden, hij is een slimme jongen, hij weet dat hij het leuk moet vinden om in de pot te roeren of een goede band op te bouwen. Ik denk dat ik mezelf zou zijn geweest, maar de strategie zou er ook zijn geweest.

SC: Nee, ik denk het niet. Er is eerlijk gezegd niets dat ik zou veranderen aan hoe ik was. Ik was vrij eenvoudig en het is leuk om de show nu te zien, want ik zie dat iedereen dat ook besefte. Ik keek naar de andere castleden die over mij praatten en zeiden hoe direct ik was en ik was eerlijk en zei hoe ik me voelde. Dat was het punt. Ik wilde dat mensen wisten dat ik echt en authentiek was en dat ik mezelf was en dat ik aan het praten was, want dat is wie ik ben en zo voelde ik me. Maar nee, ik denk niet dat ik iets zou veranderen. Ik hou van de manier waarop de show ging.

17: Hoe was het toen je Seaburn, oftewel Rebecca, voor het eerst ontmoette en je voor het eerst realiseerde dat het een meerval was?

SG: Het is grappig, ik noemde mezelf Sharky Shubham the Catfish Hunter en uiteindelijk had ik zoveel ongelijk in dit spel. Ik dacht altijd dat als je aan het meervalvissen was, het verkeerd was. Het ding met mij en Seaburn is dat we het meest op elkaar lijken. We lijken zo op wat we graag doen, de mensen die we zijn, en voor mij was de kern van onze relatie alsof we voor elkaar zorgden als een broer en zus. En we waren er gewoon voor elkaar. We zouden praten over zwaardvechten, over Marvel en alleen over de wereld. Toen ik hem zag, was ik helemaal in shock. Het was zeker een buitenlichamelijke ervaring. Het was als een hartaanval in één keer. En toen begon hij het uit te leggen en je kon gewoon de warmte in zijn ogen zien en toen realiseerde ik me, het maakt niet uit wat hij was. Daar ging het nooit over. Het ging gewoon over onze verbinding en zo. Zoals ik het bekijk, was alles precies hetzelfde, behalve dat het gewoon geen broer-zus relatie was, het was een broer-broer. Deze meervallen hebben allemaal hun punt te bewijzen. We komen allemaal uit verschillende lagen van de bevolking en ik ben een concurrent. Aan het eind van de dag kwamen we allemaal hier om te spelen en het spel te winnen. Ik tip mijn petje af voor Seaburn, alsof hij een geweldige wedstrijd heeft gespeeld om het einde te bereiken. Ik heb niets dan liefde voor Seaburn. Hij wordt een van mijn beste vrienden voor het leven.

SC: Ze doen geweldig werk met het bewerken van de show, maar er is veel achter de schermen dat ze niet hebben laten zien. Om heel eerlijk met je te zijn, ik ging er min of meer op in. We hadden allemaal onze gedachten en gevoelens over Rebeca en wie Rebecca was en ik had mijn twijfels. Toen hij met Chris sprak, had hij zijn twijfels. En toen hadden Joey en Ed hun twijfels. Iedereen twijfelde, behalve Shubham, die een beetje gemaskeerd was door hoeveel hij van haar hield. Maar behalve dat, hadden we allemaal min of meer een vooroordeel dat zij niet haar zou zijn. Je weet wel? Het maakt niet uit of het een ander meisje was. Ik had het als man niet verwacht. Maar ik had het ook een beetje verwacht.

17: Kun je vertellen wat je dacht tijdens het eindklassement en bepalen wie er moet winnen?

SG: Aan het einde van de wedstrijd wist ik dat Joey de koploper was om te winnen. Ik wist dat het op mij, hem en Sammie zou komen. Elk onderdeel van de speltheorie en -strategie vertelde me: 'Winnen is in zicht. Het enige wat ik hoef te doen is Joey en Sammie tanken en ik pak de overwinning." Ik ging 20 minuten in mijn kamer zitten voor die eindrangschikking. Ik weet niet wat het was, maar ik kon het gewoon niet. Ik kon het echt niet. Alsof er nog een deel van mij was dat ik niet eens in overweging kon nemen. Ik wist precies waar de cijfers zouden zijn en ik kon het gewoon niet. Dus het is moeilijk die hele strijd tussen strategie en emotie. Er waren delen waar ik strategisch moest zijn vanwege de emotie en uiteindelijk koos ik ervoor om niet strategisch te zijn en het was ingewikkeld.

Ik heb er helemaal geen spijt van. Ik bedoel, ik weet zeker dat je als kijker denkt: "Oh, wat een idioot! Wat een idioot! Je had hem op drie of vier moeten zetten en de $ 100.000 moeten nemen." Maar ik bedoel, het punt is dat wanneer je in een spel als dit zit, je op dit moment alleen op je instincten kunt vertrouwen en dat deed ik.. En wat er ook gebeurt, wat de analyse van mensen ook is, ik heb er vrede mee.

SC: Toen ik iedereen beoordeelde, ging ik oorspronkelijk naar de beoordelingen en dacht: "Weet je wat? Ik ga het slim spelen." Ik wil nadenken over wie iedereen bovenaan zal hebben, zodat ik ze onderaan kan plaatsen. Dat was mijn oorspronkelijke plan. Maar toen, tegen het midden van mijn beoordelingen en hoe ik ze had geplaatst, dacht ik: "Weet je wat? F*ck it." Ik moest afgaan op mijn instincten en mijn gevoelens en met wie ik echt een band had en voor wie ik echt gaf. Ik wilde het niet alleen doen door dit spel te spelen. $ 100.000 is absoluut geweldig. En ik ben niet echt een groot voorstander van religie of dat soort dingen, maar ik heb het gevoel dat wat voor jou is, ook voor jou zal zijn. Het universum werkt op veel manieren. Ik voelde in mijn hart dat als ik ga winnen, ik ga winnen. Ik was niet zozeer tactisch als wel bezig met mijn relaties en connecties en hoe mijn hart voelde.

17: Met welke castleden heb je contact gehouden?

SG: We hebben een Instagram-chat, maar ik zou voor het leven met ze rondhangen. Ik hou van ze allemaal. Het is een spel aan het eind van de dag. Ik heb niets dan liefde voor ze allemaal.

SC: De enige mensen die ik Echt praat met buiten de show en sinds Karyn is, praat ik elke dag met Karyn, en ik praat met Joey en Miranda. Ik praat met Chris. Maar dat is het echt. Dat zijn de enige mensen met wie ik echt contact heb.

Joey, Miranda en Karyn komen allemaal in de eerste week van februari bij mij logeren. Dus ze zullen allemaal in Miami zijn. Ik ga wat dingen regelen voor ons allemaal om uit te gaan en een paar toffe feestjes te geven. Misschien een jacht. Ik probeer wat dingen op te zetten om hen ook te verrassen, want ik denk niet dat dat de levensstijl is die ze leven. Ik denk dat Antonio en Bill ook komen, maar ze hebben hun kaartjes nog niet gekocht. Ik vind het zo spannend dat ze komen!