Tips en advies voor het invullen van college- en programma-aanvragen

Als ik nog een invulformulier zie, ga ik gillen. Als ik nog een vorm van persoonlijke geschiedenis zie, ga ik gillen. Als ik nog een toepassing zie, ga ik huilen, en dan waarschijnlijk schreeuwen. Dat klopt, ik zit midden in sollicitatiegekte en denk bij mezelf, Heb ik dit niet allemaal achter de rug toen ik me aanmeldde voor de universiteit? Blijkbaar niet.

Ik word volgend jaar junior en ik solliciteer om in het buitenland te studeren. Helaas komt elk programma in het buitenland met een zeer zwaar aanvraagproces. Het is niet dat ik selectiviteit niet kan waarderen; Ik begrijp gewoon niet hoe ik mezelf moet "definiëren" in 300 woorden of minder. Eerlijk gezegd denk ik niet dat ik mezelf zal hebben gedefinieerd tegen de tijd dat ik 80 ben, laat staan ​​in een tot twee alinea's.

Om het even welke ideeën over hoe om toepassingen te overleven? Ik zal je de mijne vertellen als jij mij de jouwe vertelt!

1. Maak je niet zo druk over wat iedereen doet in hun applicaties. Uniek zijn maakt je gedenkwaardig, en in een stroom van toepassingen is gedenkwaardig zijn de sleutel.

2. Zet jezelf niet volledig op één school/programma. Ik wil naar het buitenland met een zeer competitief programma in Marokko. Ik moet mezelf blijven herinneren aan al mijn andere fantastische opties. Dat herinnert me eraan om elke aanvraag de tijd te geven die het verdient en om mijn opties open te houden.

3. Probeer plezier te hebben! De startlijn van mijn college-essay was: "Ik word actrice, activist, dichter, scenarioschrijver, romanschrijver met zeven huizen, twee kinderen, drie geadopteerde kinderen, vijf echtgenoten... Dus ik negeer jou en je witte paalhekken. Mijn fantasieën zijn groter dan Amerika en haar dromen."

Veel plezier met schrijven, CG!s!

Carina K.

Stagiaire redactie