2Sep
Seventeen kiest producten waarvan we denken dat je ze het meest zult waarderen. We kunnen commissie verdienen via de links op deze pagina.
De haat die je geeft en Zeventien coverstar vertelt over haar relatie, het overwinnen van onzekerheden, activisme en meer.
Amandla Stenberg straalt misschien vertrouwen uit, maar voor de actrice - die schittert in de aankomende film De haat die je geeft -van zichzelf houden is een constant werk in uitvoering.
In deze exclusieve outtakes van haar Zeventienomslagverhaal interview legt de 19-jarige uit waarom ze met zichzelf praat, hoe ze zich op haar gemak voelde om te zijn wie ze is, en de blijvende impact De haat die je geeft op haar gehad.
Over hoe ze omgaat met onzekerheid: "Ik praat volledig tegen mezelf in de spiegel. Niet alleen als het om mijn lichaam gaat, maar als het om wat dan ook gaat. Als ik ergens bang voor ben en ik kan niet achterhalen waar het vandaan komt, ga ik in de spiegel staan en zeg ik: 'Oké, meid. We gaan dit uitzoeken. Wat gebeurd er?' En we praten er doorheen - ik en mijn spiegelbeeld. Ik denk ook dat een lesbische relatie het gemakkelijker maakt, omdat ik en mijn vriendin elkaars lichamen gewoon hypen. We zeggen: 'Je bent perfect geboren. Je bent een mooie perzik. Je bent een bloem, een juweeltje!' Ik heb meer waardering gekregen voor mijn lichaam [en zie het als] een mooi vrouwenlichaam. Ik heb bochten - ik heb hellingen en valleien, bergen en toppen."
Over hoe je je op je gemak kunt voelen met haar zwartheid: "Ik werd uiteindelijk beste vrienden met al mijn homies die zwarte meisjes waren. Twee van de andere meisjes in mijn klas waren mijn beste vrienden, en het interesseerde ons gewoon niet meer om in de structuur te passen. We deden gewoon ons eigen ding. En ik vond ook online communities waardoor ik me geïnspireerd voelde om over zwartheid en culturele toe-eigening te praten en het platform dat ik heb te gebruiken. En er was een werkelijk prachtige golf van eigenliefde en kunstenaarschap en creativiteit binnen de zwarte gemeenschap, en zwarte kinderen op het internet. Dat was echt cruciaal om me minder alleen te laten voelen en me te helpen beseffen dat ik geen alien was, alleen maar omdat ik een van de weinige zwarte meisjes op mijn school was. Tegen het einde van de middelbare school had ik ontdekt hoe ik de code-switch kon loslaten en me gewoon kon doen."
Over haar zinvolle afhaalmaaltijden van De haat die je geeft: "Er is een deel van mij geweest dat soms - uit een plaats om mijn hoop te beschermen - ongevoelig is geworden voor de krantenkoppen [over politiegeweld]. Het is gemakkelijk om er een verhaal over te zien en het te zien als een politieke gebeurtenis, in plaats van een diep persoonlijke gebeurtenis in iemands leven en gemeenschap, met weerkaatsingen die nog lang voelbaar zullen zijn. Ik had het gevoel dat ik bij het maken van de film de energie droeg van de slachtoffers die vergelding nodig hebben en wiens verhalen verteld moeten worden."
Wil je meer van Amandla horen, lees dan het oktober/novembernummer van Zeventien, op kiosken 25 september!
