Anique: Het einde van de pauze!

Spring Break in Chicago was geweldig. We namen niet deel aan het gebruikelijke harde feesten, drinken en loungen dat de meeste studenten tijdens de pauze doen, maar namen in plaats daarvan de tijd om onze gemeenschap te helpen en over onszelf te leren. Er is een serieus probleem met wapenbeheersing in Chicago en als studenten hebben we besloten om het probleem aan te pakken door middel van kunst, onderwijs en lobbyen. Ik werk graag met mensen (vooral jongere meisjes), dus ik koos ervoor om deel uit te maken van de onderwijsgroep die de hele week op drie middelbare scholen werkte om studenten te begeleiden en les te geven over sociale rechtvaardigheid.

Het was raar om terug te zijn in een middelbare schoolomgeving met directeuren en toeters en REGELS (bah, ik ben zo blij dat ik op de universiteit zit). De studenten met wie ik werkte waren de coolste en natuurlijk wilde iedereen de basis van de universiteit weten zoals relaties, feestjes en het delen van een kamer (ook al heb ik het gevoel dat ik daar nog steeds niet helemaal aan gewend ben) nog).

In onze kleine groepen hadden we de kans om enkele van de problemen te bespreken waarmee de studenten in hun buurten te maken hadden zoals het omgaan met groepsdruk, hoge misdaadcijfers en familie-uitgiften en door onze diepgaande discussie kregen we echt dichtbij.

Het was zo moeilijk om afscheid van ze te nemen op mijn laatste dag in de Chi; de studenten gaven me kaarten en maakten me aan het huilen. Ik had het gevoel dat ik voor altijd een deel van hun leven was geweest en ze zo had zien groeien, maar nadat ik in de bus ging zitten en begon die 12 uur durende reis terug ook D.C. Ik realiseerde me dat het tijd was om terug te keren naar mijn persoonlijke realiteit en de laatste paar weken van FRESHMAN uit te slijpen JAAR! (jaja)

Aniek; )