Gedachten over het eerste jaar

Ik kan echt niet geloven dat mijn eerste semester van de universiteit erop zit. Ik heb het gevoel dat alles wat ik deed tijdens mijn laatste anderhalf jaar van de middelbare school (nadat ik klaar was met die gevreesde SAT's!) was dagdromen over hoe perfect college zou zijn.

Ik stelde me voor dat ik elke minuut van het leven in de slaapzalen genoot, Shakespeare las onder een boom en verliefd werd op een slimme maar prachtige kerel die geen genoeg van me kon krijgen. Nou, laten we zeggen... mijn dromen zijn niet helemaal uitgekomen. Maar ik heb zoveel meer uit dit semester gehaald dat ik gerust kan zeggen dat het een succes was!

Ja, ik ben nog vrijgezel. Ja, mijn huisgenoten en ik hebben wat hobbels gehad. En ja, ik voel me meer aangetrokken tot Facebook dan welk boek dan ook dat nadenken vereist. Maar het lukte me ook om 12 uur per week te werken EN goede A's te halen (zelfs in scheikunde! JA!), iets waarvan ik dacht dat ik het niet zou kunnen bereiken. Ik heb diepere vervulling gevonden in mijn geloof, ik waardeer de mensen van de middelbare school die mijn echte vrienden zijn en wil dat ik slaag, en ik ben dichter bij mijn familie dan ik ooit ben geweest (grappig hoe dat zo ver weg woont).

Mijn lessen hebben me nieuwe manieren laten zien om over de wereld na te denken en mijn eigen mening te vormen. Ik heb gezien hoe leuk het is om op zaterdagavond Apples to Apples te spelen met vrienden, ik heb tikkertje gespeeld om 3 uur 's nachts en ik ben bijna de hele nacht opgebleven om kranten af ​​te maken. Dus nee, het ging niet "volgens plan", maar doet iets in het leven?

Ik voel me nu echt een student en ik ben klaar om mijn tweede semester te veroveren! (nou ja, bijna!) Maar voor nu geniet ik van het koken van mijn moeder en van de vreugde dat ik geen huiswerk heb.

Heb je vragen over het studentenleven? Aarzel niet om mij een te sturen Facebook bericht of @jessicageek me op twitter! Ik beantwoord ze graag!