Dit is de echte reden waarom ik vecht om klimaatverandering te stoppen

Generatie X draait helemaal om het redden van de wereld. Wat jongeren overal delen, is een gemeenschappelijke hoop voor de toekomst, verontwaardiging met onrecht en toewijding aan vooruitgang. En we hebben geleerd dat één ding zeker is: samen staan ​​we sterker. Dat roept dus de vraag op: wat verbindt ons allemaal in een generatie van voorstanders?

Het antwoord is simpel: de planeet waarop we allemaal leven.

De klimaatcrisis is het enige dat ons allemaal treft. Als je op mij lijkt, staat klimaatverandering al op je radar zolang je je kunt herinneren, maar het leek altijd te eng en te ver weg om op te lossen.

Tot nu.

Op 15 maart en 24 mei 2019 sloot ik me aan bij miljoenen studenten over de hele wereld in een "schoolstaking" om onze planeet te redden. We kwamen bijeen voor gebouwen van de lokale overheid en instellingen zoals het Museum of Natural History in New York City en eisten actie om het milieu te helpen redden.

De wereldwijde schoolstakingen waren verre van mijn eerste protest, en zeker niet mijn laatste (sindsdien ben ik met Greta Thunberg samengekomen bij de VN-klimaatstaking in augustus). Ik had ook stakingen en rally's georganiseerd voor wapenhervorming na Parkland. Maar toen ik op de trappen van het Natural History Museum stond tussen duizenden van mijn leeftijdsgenoten, wist ik meteen dat deze beweging groter, dieper en krachtiger is dan alles wat ik ooit had meegemaakt. Het gemeenschapsgevoel was overweldigend toen we gezangen zongen, boos maar hoopvol, met borden met boodschappen van weerstand, allemaal intens bewust van het feit dat onze leeftijdsgenoten over de hele wereld op dat moment precies het dezelfde. En het gekste is dat het allemaal begon met een tienermeisje.

Greta Thunberg is een 16-jarige Zweedse activist die creëerde Schoolstaking voor het klimaat. Het begon allemaal in augustus 2018, toen Greta begon te protesteren buiten het Zweedse parlement om onmiddellijke actie te eisen om de klimaatverandering te stoppen, tijdens schooluren. Al snel voegden andere studenten zich bij haar, van oude klimaatactivisten tot studenten zoals ik, die hebben gewacht op een kans om mee te doen.

Vandaag maak ik deel uit van een organisatie genaamd Klimaatstaking bij jongeren in de VS en het hoofdstuk van New York City van Vrijdagen voor de toekomst, twee van de grote organisaties achter deze schoolstakingen om te protesteren tegen klimaatverandering. Ik heb met beide samengewerkt om bijeenkomsten, marsen en sit-ins te organiseren, en ik werk momenteel aan de US Youth Climate Strike-bootcamp in mijn stad. 20 september markeert de volgende grote klimaatstaking, en ik kan niet wachten om NYC te vertegenwoordigen op de grote dag.

Ik heb een aantal serieus briljante activisten leren kennen door mijn werk in de beweging, en ik word constant overweldigd door hun ideeën en felle toewijding om te veranderen door middel van woorden en daden.

Maar verandering begint wanneer we ons allemaal inspannen om elkaars stem te versterken en elkaars plannen en ideeën bekend te maken. Dus ik sprak met een paar tieners over hun werk in de klimaatbeweging, hoe ze klimaatactivisten werden, de kracht van studentenprotesten en waar ze #SCHOOLSTRIKE4CLIMATE naartoe zien gaan...

“Ik sloot me aan bij de klimaatbeweging omdat ik eerlijk gezegd doodsbang was voor wat mijn toekomst zou inhouden, of dat ik er ooit een zou krijgen. Het eerste grote wat ik deed voor de klimaatbeweging was het organiseren van een klimaattop met mijn vrienden. Van daaruit hebben we de toppen uitgebreid en officieel de organisatie Youth Climate Summit USA gelanceerd. De belangrijkste focus is het organiseren van lokale toppen voor jongeren om te leren over klimaatverandering en hoe deze te bestrijden. Ik ben er altijd van overtuigd geweest dat een door jongeren geleide organisatie door jongeren moet worden geleid, en ik wilde echt dat mijn organisatie zou worden geleid door middelbare scholieren. Dus op het moment dat ik officieel afstudeerde van de middelbare school, ben ik overgestapt van organisator van klimaattop naar adviseur van klimaattop. Momenteel heb ik mijn tijd besteed aan het werken met verschillende andere, meer lokale organisaties om mijn gemeenschap te helpen.” —Absa Fall, 17, adviseur en mede-oprichter van Youth Climate Summit USA

“In de 6e klas las ik Een ongemakkelijke waarheid door Al Gore. Ik was op die leeftijd zo in de war hoe een probleem als klimaatverandering zo groot kon zijn en toch leek het alsof er niets werd gedaan om het probleem aan te pakken. Ik dacht dat de enige manier waarop dit kon gebeuren was omdat niemand ervan af wist, en dus zette ik me gedurende een groot deel van de middelbare school in om mensen voor te lichten over klimaatverandering.

Daarna ben ik een paar jaar weggegaan van klimaatverandering. Nu jonge mensen klimaatverandering als het bepalende probleem van onze generatie hebben aangepakt, heb ik een sprongetje gemaakt meteen weer terug en kan voelen dat deze keer anders is - dit is de revolutie die ons gaat redden planeet. Klimaatverandering is de grootste bedreiging voor onze generatie. Als er nu geen actie wordt ondernomen, zal de aarde zoals we die kennen er niet lang meer zijn. Als jongeren zullen we de komende jaren en decennia genoodzaakt zijn om de ergste gevolgen van de klimaatcrisis het hoofd te bieden. Volwassenen hebben ons in de steek gelaten, en als wij, als generatie, niet opstaan ​​om verandering te eisen, zullen we alle kinderen in de steek laten om achter ons aan te komen.

We hebben dit probleem misschien niet veroorzaakt, maar het is onze verantwoordelijkheid om iets te doen om het op te lossen. Toekomstige coalitie is het grootste netwerk van door jongeren geleide organisaties en jeugdorganisatoren in het hele land. Dit is onze tijd, als generatie, om samen te werken en verandering te eisen.” —Katie Eder, 19, uitvoerend directeur van Future Coalition

“Het was tijdens het kijken Greta Thunberg's COP24-speech dat ik woedend werd door het gebrek aan klimaatactie in de Verenigde Staten. In haar toespraak zei Greta: 'We zijn hier gekomen om je te laten weten dat er verandering komt, of je het nu leuk vindt of niet. De echte macht is van het volk.' Ik probeerde die energie in actie te kanaliseren toen ik besloot dat ik een klimaatstaking zou organiseren op mijn middelbare school, Bronx Science in NYC. Ik had mezelf nooit echt als een activist beschouwd, maar Greta's leiderschap en urgentie dwong me om al het praten over de klimaatbeweging om te zetten in actie.

Op dit moment ben ik bezig met het verkrijgen van Huisresolutie 763 aangenomen in de komende zitting van het Congres door nauw samen te werken met de Klimaatlobby van de burger en de Vier Vrijheden Democratische Club. We zijn nu net in de planningsfase, maar het wetsvoorstel is een wetsvoorstel voor een koolstofdividend dat hoopt de Amerikaanse koolstofvervuiling terug te dringen en de klimaatverandering onder controle te krijgen." —Azalea Danes, 16, Bronx Science Climate Strike, Fridays For Future NYC

“Ik ben lid geworden van de klimaatbeweging omdat ik mensen bewust wil maken van de onevenredige effecten van klimaatverandering in gekleurde gemeenschappen. Ook vluchten mensen als reactie op de effecten van klimaatverandering hun huizen uit waarbij ze geen plek hebben om naar huis te bellen, of alles moeten achterlaten.

Het begon toen ik op de middelbare school zat en een kunstwerk schilderde voor de Las Vegas Earth Day-wedstrijd. Ik schilderde een scène die een gemeenschap van zonnepanelen en een generator voor schoon water afbeeldde en het geschilderde werd uiteindelijk tentoongesteld in een plaatselijke galerij. Toen realiseerde ik me dat kunst het begin was van mijn pleidooi voor het milieu. Later realiseerde ik me dat kunst niet de enige manier was om het bewustzijn te vergroten. Ik raakte betrokken bij lokale belangengroepen en later bij de US Youth Climate Strike. Naast mijn betrokkenheid bij de Amerikaanse jeugdklimaatstaking, gebruik ik mijn platform als voormalig Nevada Youth Legislator om met verschillende Nevada politici over de effecten van klimaatverandering in onze gemeenschap in Las Vegas en manieren waarop ze het probleem tijdens de wetgevende vergadering aan de orde kunnen stellen.” —Salomée Levy, 17, staatscontactpersoon voor de Amerikaanse klimaatstaking bij jongeren

“Ik heb altijd veel om het milieu gegeven, maar tot dit jaar speelden milieukwesties vooral in mijn achterhoofd. Ik heb dit jaar AP Environmental Science gevolgd en het bracht milieukwesties op de voorgrond van mijn geest. Als student voelde ik me echt hulpeloos en ik wist dat ik mee moest doen aan de Fridays for the Future-marsen, want zoveel als niet het gebruik van plastic rietjes en tweedehands kleding is goed op individueel niveau, de enige manier waarop dramatische verandering kan plaatsvinden is door middel van beleid.

Op de universiteit wil ik milieustudies gaan doen, omdat ik er alles aan moet doen om de aarde te redden. Politici en grote bedrijven hebben te lang onze toekomst op het spel gezet omwille van hun financieel gewin. Hoe graag ik ook zou willen geloven dat iedereen in de wereld kan samenwerken en het milieu kan redden, hoewel we ons best kunnen doen om dit te doen, is het nu aan de machthebbers. En aangezien de meerderheid van de machthebbers niets lijkt te doen, als studenten, is het aan ons om ze te bestrijden met wetenschap en massabewegingen." —Lena Farley, 16, activiste

“In mijn eerste jaar leerde ik over Greta Thunberg en realiseerde ik me dat er een NYC-tak van haar beweging was onder leiding van Alexandria Villaseñor. Ik wilde iets doen, dus besloot ik mijn school te organiseren om op 15 maart naar buiten te lopen en mee te doen aan de stadsbrede rally. Bijna 1.000 leerlingen verlieten die dag mijn school. Ik was zo geïnspireerd door de energie en passie die NYC-jongeren die dag tentoonspreidden. Ik realiseerde me dat ik wilde blijven organiseren en staken, en ik werd al snel een van de leiders van Fridays for Future NYC.

De jeugdklimaatbeweging gaat door met staken en verder bouwen. We zullen steeds sterker aanwezig zijn totdat we tevreden zijn met wetgevende maatregelen om de klimaatcrisis op wereldschaal aan te pakken.” —Olivia “Olive” Wohlgemuth, Fridays For Future NYC

“Ik woonde vroeger in Noord-Californië, en uiteindelijk bezocht ik in november familie in Californië toen de Paradise, CA-brand uitbrak. Mijn geboorteplaats Davis was slechts een uur verwijderd van Paradise, dus we kregen veel rook. Het was ooit de slechtste luchtkwaliteit ter wereld. Om mijn gezondheid te beschermen (omdat ik astma heb), stuurde mijn familie me vroeg terug naar New York City. Op dit punt was ik echt van streek. Uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat klimaatverandering de bosbranden in Californië aanwakkert en heviger maakt. Ik begon onderzoek te doen naar de klimaatcrisis en besteedde aandacht aan COP24. Ik had Greta Thunberg zien spreken op COP24 en ik zag haar oproep tot actie. Ze had me in staat gesteld om op 14 december 2018 (de laatste dag van COP24) mijn eerste vorm van belangenbehartiging te doen. Op die dag besloot ik om voor het hoofdkwartier van de Verenigde Naties naar een schoolstaking voor het klimaat te gaan en actie te eisen van de wereldleiders.

Tijdens de eerste paar weken van mijn klimaatstaking kwam een ​​moeder naar mijn staking en begon te huilen. Ze zei dat ze zich zorgen maakte over de toekomst van haar dochter. Dit was een zinvolle ervaring vanwege de manier waarop de klimaatbeweging mensen samenbrengt en een veilige gemeenschap opbouwt waar we eerlijk kunnen praten. Het is het nemen van de zorgen en de pijn en het gebruiken om voor onze toekomst te vechten.” —Alexandria Villaseñor, 14, Earth Uprising, Fridays For Future NYC

Grace Goldstein is een 17-jarige schrijver, componist en activist uit New York City. Ze is een laatstejaars op Stuyvesant High School, waar ze schooluitval heeft georganiseerd voor klimaatactie en wapenhervorming. Ze is NY State Director van US Youth Climate Strike, lid van Fridays For Future en maakt deel uit van het kernorganisatiecomité voor de 20 september Global Climate Strike met Greta Thunberg in NYC.