Wanneer de "Harry Potter"-films worden bewerkt om alleen mensen van kleur te spreken, zijn de resultaten schokkend

Het is gemakkelijk om karakters van kleur te benoemen in de Harry Potter universum. Daar is Harry's eerste liefde, Cho Chang; klasgenoten van het trio Padma en Parvati Patil en Dean Thomas; Lee Jordan, de beste vriend van de Wemel-tweeling, enzovoort. Maar als je echt goed op de films let, zul je je realiseren dat deze personages nauwelijks spreken. Elk woord, een project dat films bewerkt tot jump-cuts van de enige regels die zijn geschreven voor mensen van kleur, analyseerde de Harry Potter-serie en vond sombere resultaten.

De filmreeks, die uit acht films bestaat, is 1207 minuten lang, maar raciale minderheden spreken in totaal slechts 5 minuten en 40 seconden. Dat is een klein deel van de reeks - 0,47 procent, of minder dan de helft van 1 procent. Er zijn slechts 12 niet-blanke personages (gespeeld door 13 acteurs) in de hele serie.

wat vurig HP

fans waren van streek door deze deprimerende statistieken, met het argument dat het Verenigd Koninkrijk niet erg divers was in de jaren negentig, toen de boeken plaatsvinden, en dus is de overwegend blanke casting historisch correct.

Maar Dylan Marron, de man achter Every Single Word, legde uit dat... BuzzFeed, "Als we sprongen maken om te geloven in magie, spreuken, drankjes, een treinplatform dat alleen bestaat als je in een stenen pilaar verdwijnt, toverstokken, een sorteerhoed, draken, Gruzielementen en Zwerkbal, dan kunnen we de sprong wagen om te geloven dat een gekleurde persoon deel zou kunnen uitmaken van zo'n verhaal."

Gevarieerde casting is om twee redenen cruciaal: ten eerste is het belangrijk dat alle fans stukjes van zichzelf kunnen herkennen in films, tv-shows, boeken en muziek die hun ziel voedt; ten tweede betekent een gebrek aan diverse karakters dat gekleurde acteurs het moeilijker hebben om rollen te landen.

Ondanks de raciale verschillen, zegt Marron dat hij zichzelf nog steeds als een HP fan.

"Ik hou van de serie en ik overdrijf niet als ik zeg dat ik denk dat de boeken de wereld een betere plek hebben gemaakt", zegt hij. zei.

De serie viert diversiteit op zoveel andere manieren. JK Rowling schreef liefdevol over personages uit alle lagen van de bevolking - mensen die homo zijn (Perkamentus), fysiek anders (Hagrid), arm (Ron), of zelfs geboren uit Dreuzelouders (Hermione) of niet-magische Squibs (Vilder). Tolerantie en liefde zijn centrale thema's in de HP serie, en daarom is dit nog verrassender - maar niet als je het in context bekijkt.

HP is geen anomalie als het gaat om het opnemen van mensen van kleur. Dit probleem is een afspiegeling van de filmindustrie als geheel. In een studie van de 100 populairste films van 2014 was 73,1 procent van alle sprekende of benoemde personages blank.

Het doel van Marron is niet om één film of serie als racistisch te bestempelen, maar eerder om de racistische tendensen van de industrie als geheel in de schijnwerpers te zetten.

"Ik zeg niet dat een van deze films racistisch is", zei hij tegen de... Washington Post. "Ik zeg niet dat een van deze filmmakers racistisch is. Ik zeg dat het systeem dat ze bijdragen een aantal diep racistische praktijken heeft."

Was er maar een toverspreuk die deze diepgewortelde vooroordelen op magische wijze zou kunnen herstellen. Accio diversiteit, toch?