Historia raka skóry Katie Donnar

„Próbowałem się opalać po raz pierwszy w szóstej klasie. Byłam cheerleaderką i czułam się jak blada dziewczyna w drużynie. Wszyscy w drużynie się opalali, a ja też nie byłam najlepsza, więc wydawało mi się, że naprawdę się wyróżniam. Mieliśmy te same stroje i makijaż, więc pomyśleliśmy, że nasze odcienie skóry również powinny pasować. Dodatkowo opalanie przed zawodami dodało mi pewności siebie, ponieważ pomogło mi wtopić się w zespół. Zanim dotarłem do liceum, opalałem się co drugi dzień. Moja rodzina kupiła mi nawet solarium! Mieliśmy nadzieję, że zaoszczędzi to pieniądze — miesięczne płatności wynosiły 75 dolarów, a ja wydawałam 100 dolarów miesięcznie na opaleniznę w salonie. Tamtego lata zauważyłem dziwny pieprzyk na mojej nodze. Czytałem artykuł w Seventeen o sprawdzaniu pieprzyków i niektóre opisy tych nienormalnych pasowały do ​​moich. Poprosiłam mamę, żeby umówiła się na wizytę u dermatologa, ale nie mogliśmy się tam dostać przez dziewięć miesięcy, bo w naszym powiecie był tylko jeden dermatolog.

Nie martwiłam się aż tak bardzo, ale mój lekarz rodzinny zauważył pieprzyka podczas rutynowej kontroli – i umówił się na wizytę dla mnie następnego dnia! To mnie przeraziło. Tydzień później usunąłem pieprzyka i pomyślałem, że wszystko będzie dobrze.

Ale kilka dni później tata powiedział mi, że musimy porozmawiać. Powiedział: „Lekarz właśnie otrzymał wyniki twoich badań. Masz czerniaka złośliwego, najbardziej śmiertelną postać raka skóry. Nowotwór skóry? Myślałem, że tylko starzy ludzie to rozumieją. „Tato, mam 17 lat. Nie zachoruję na raka skóry – powiedziałem. Siedziałem tam w milczeniu. W końcu zapytałem: „Czy mogę umrzeć z tego powodu?” Próbował mnie uspokoić, że złapali to wcześnie i że będzie dobrze, ale widziałem, że też się boi.

Dwa tygodnie później poszliśmy do specjalisty od czerniaka, który usunął cal mięsa, głęboki na pół centymetra, wokół miejsca, w którym znajdował się mój pieprzyk. W kawałku skóry, który został usunięty, wciąż jest wcięcie. A rak wciąż może wrócić, co nawiedza mnie każdego dnia. Co cztery miesiące muszę sprawdzać skórę u dermatologa i sprawdzać węzły chłonne pod kątem obrzęku, ponieważ rak może się tam pojawić i rozprzestrzenić.

Teraz nigdy się nie opalam (tylko opalenizna natryskowa) — chociaż niektórzy z moich znajomych nadal to robią. Nie rozumieją tego. Tak wiele dziewcząt myśli, że rak to ryzyko w odległej przyszłości, ale teraz tak naprawdę szkodzisz swojemu ciału. Po prostu cieszę się, że mam szansę powiedzieć komuś, kto korzysta z solarium, aby podjął lepszą decyzję”.

—Katie Donnar, 19

„Dorastając, nigdy nie myślałem o noszeniu kremu z filtrem – moja skóra zawsze łatwo się opalała, więc pomyślałem, że to nic wielkiego. W zeszłym roku, kiedy miałam 13 lat, jechaliśmy na wakacje na Hawaje, więc kupiłam pakiet do opalania, aby przygotować się do wyjazdu. (Od redakcji: w Illinois korzystanie z solarium w wieku poniżej 14 lat jest nielegalne, ale nikt o to nie prosił ID Laury) Kilka miesięcy później zauważyłem, że na mojej klatce piersiowej utworzył się ślad – nigdy nie miałem tam pieprzyka przed. Okazało się, że to czerniak, a lekarze znaleźli znamię, które również stało się rakowe. Musiałam mieć dwie operacje, a każda wymagała około 20 szwów. Na szczęście udało im się usunąć wszystkie komórki rakowe, ale teraz muszę co miesiąc sprawdzać moją skórę i węzły chłonne, ponieważ rak może wrócić. Wiem, że muszę być ostrożny w słońcu i do końca życia podjąć o wiele lepsze środki ostrożności”.

— Laura, 14 lat,