Refleksja na temat pierwszego roku studiów

Zdaję sobie sprawę, że mój pierwszy rok studiów dobiega końca! Wydaje mi się, że dopiero wczoraj wprowadzałem się do swojego akademika, a teraz myślę o tym, jak mogę kiedykolwiek wyprowadzić WSZYSTKIE rzeczy, które zebrałem w ciągu roku. Zastanawiam się, jak kiedykolwiek żyłem bez ludzi, których tu widuję na co dzień, i zastanawiam się, co będę robić latem, kiedy nie zobaczę żadnego z nich, bo będę za daleko!

Do tej pory miałem niesamowity rok i chcę go przeżyć tak bardzo, jak tylko mogę, zanim nadejdzie koniec roku. Trochę mnie przytłacza szkoła z maturami iw ogóle, ale dużo się o sobie nauczyłam i wiem, że sobie z tym poradzę.

Jak dotąd mój pierwszy rok był najwspanialszym rokiem w moim życiu i nigdy nie bawiłem się tak dobrze ani nie czułem się tak dobrze ze sobą, jak tutaj, w szkole. Nauczyłem się, a przynajmniej poprawiłem, wszystkie moje umiejętności związane z nauką i zarządzaniem czasem oraz nauczyłem się do pewnego stopnia żyć sam. Muszę jeszcze nauczyć się gotować, ale mam nadzieję, że tego lata się o tym przekonam!

Dziwnie będzie nie mieszkać w korytarzu od tych wszystkich ludzi, nie widzieć ich w jadalni lub wspólnej łazience (jedna rzecz, której nie przegapię!). Nie mogę się doczekać, aby w przyszłym roku dzielić dom z przyjaciółmi, ale pod pewnymi względami będę tęsknić za moim pokojem w akademiku i poczuciem wspólnoty tego miejsca, które tak wiele mnie o sobie nauczyło!