Dom na wakacje

Święto Dziękczynienia z moją rodziną było niesamowicie zabawne. Będąc na studiach i nie mieszkając z rodziną, naprawdę bardziej doceniam moją rodzinę.

Kiedy wróciłem do domu, byłem podekscytowany przebywaniem w moim domu iw moim pokoju. Spędziłem dużo czasu, przeglądając wszystkie rzeczy, które postanowiłem zostawić. Chociaż nie było mnie bardzo długo i mieszkam tylko czterdzieści pięć minut drogi, to wciąż wydawało mi się dziwne, że jestem w moim rodzinnym mieście i widzę ludzi z liceum.

Samo pójście do miasta Target było przeżyciem. Rozmawiałem ze wszystkimi, którzy chodzili do mojego liceum i wszystkie bariery społeczne zniknęły, nagle zostaliśmy przyjaciółmi. Jeszcze bardziej ekscytujące było widzieć ludzi, z którymi przyjaźniłem się w liceum, z którymi tak naprawdę nie utrzymywałem kontaktu. Mogłem wrócić do starych żartów i wspólnych zabaw. Wyglądało na to, że moje życie w college'u zostało wstrzymane na kilka dni, abym mógł chłonąć ducha mojego rodzinnego miasta.

Zdałem sobie również sprawę, jak małe jest naprawdę moje miasto. Dorastałem, zakładając, że mieszkam na przedmieściach Minneapolis, ale kiedy zobaczyłem wokół siebie traktory, farmy i krowy, zdałem sobie sprawę, jak daleko od miast naprawdę byłem! Spędzanie czasu z kuzynami i granie w gry z rodziną było jeszcze przyjemniejsze niż zwykle tylko dlatego, że nie byłam przyzwyczajona do ich widywania.

Moje Święto Dziękczynienia było naprawdę zabawne, ale tak wspaniale, jak było widzieć wszystkich, nadal byłam gotowa na powrót do szkoły i do nowego życia. Tęskniłem za moim akademikiem, przyjaciółmi i wolnością, którą mam. Fajnie jest od czasu do czasu wracać do domu, ale naprawdę czuję, że szkoła staje się wspaniałym własnym domem.