Surrealistyczne nie jest nawet słowem

W zeszłym tygodniu, po pracy, zdecydowałam się na turystę i udałam się na Times Square z aparatem i moją siostrą (przeleciała przez staw, żeby pomóc mi nieść moje cztery walizki). Zrobiliśmy obowiązkowe zdjęcie stojące przed wszystkimi wysokimi budynkami i jasnymi światłami, ale nie wiedzieliśmy, co dalej. Tak było, dopóki nie minęliśmy faceta sprzedającego bilety w pierwszym rzędzie na premierę All My Sons, z Katie Holmes w roli głównej.

Teraz myślę, że w tym momencie powinienem przedstawić wam moją obsesję - Dawson's Creek. Mam całą serię i znam każdy odcinek, każdą scenę, każdą piosenkę, od początku do końca. Jestem nieugięty, że mam poślubić Joshuę Jacksona (nie, poważnie) i nigdy nie przestałem chcieć być Katie Holmes. Poza tym, że moje bliskie dziewczyny były w pętli, to był mój sekret i, co prawda, geekowa obsesja… aż do teraz.

Nie trzeba więc dodawać, że kupiliśmy absurdalnie drogie bilety i podekscytowani czekaliśmy na rozpoczęcie spektaklu. Ale to nie byli wszyscy ludzie. Kto miał wejść do teatru i usiąść zaledwie kilka centymetrów od nas, Tom Cruise, druga połowa TomKata. I nadal się na tym nie kończy. Podczas wszystkich oklasków i okrzyków „Tom, kocham cię” od dziewcząt siedzących na wyższym poziomie, wchodzi Dustin Hoffman i zajmuje swoje miejsce, które zresztą jest mi jeszcze bliższe! Byłem w kompletnym szoku. Po prostu stałem tam, nie mogąc się poruszyć ani mówić. Na szczęście moja siostra wyjęła aparat z torby i zaczęła klikać. Niestety Josh nie zatrzymał się, ale to chyba najlepsze rozwiązanie. Myślę, że zapomniałbym, jak oddychać, gdybym był w pokoju z Katie, Joshem, Tomem i Dustinem.

Kilka minut później zgasły światła i na scenę wyszła Katie. Upadłem na krzesło i nie mogłem uwierzyć, jak minęła moja noc. Jedyna myśl, która przeszła mi przez głowę, to „tylko w Nowym Jorku”.

Pozdrawiam,

Holleh