Harriet Tubman z 20-dolarowym rachunkiem – podobno zastąpi Andrew Jacksona

Za kilka lat, kiedy wyciągniesz gotówkę z bankomatu, możesz w końcu spojrzeć na twarz kobiety.

Prawie rok temu sekretarz skarbu Jack Lew ogłoszony że kobieta pojawi się na rachunku dziesięciodolarowym. Ale popularność musical Hamiltoni ponowne zainteresowanie prezydentem skomplikowały sprawy. Więc teraz, plotki krążą że Lew ogłosi że Hamilton pozostanie na 10 USD, kobieta pojawi się na 20 USD, a Andrew Jackson, którego twarz obecnie zajmuje przód banknotu 20 USD, przesunie się na tył. Podobno na froncie zastąpi go Harriet Tubman, która wygrała ankietę internetową Kobiety w latach 20. zeszłej wiosny?.

Trudno wyobrazić sobie bardziej odpowiedni wybór: kobieta urodzona w niewoli, która wyprowadziła tak wielu zniewolonych ludzi do wolności poprzez swoją podziemną kolej, która zajęła miejsce masowy morderca, ludobójczy mężczyzna, który pracował jako handlarz niewolnikami i zmusił dziesiątki tysięcy rdzennych Amerykanów do opuszczenia ich ziemi poprzez ustawę o usuwaniu Indian, z których wielu zginęło na Szlaku Łez. Jeśli kiedykolwiek był facet, który wyrzuciłby walutę, to właśnie Jackson.

A co za kobieta, żeby zająć to miejsce. Harriet Tubman uciekła z niewoli w wieku 20 lat, uciekając z Maryland do Filadelfii – i natychmiast wracając, by przemycić swoją rodzinę na północ. Raz po raz wracała na Południe, sprowadzając więcej niewolników na północ, pomagając nawet przewozić ludzi do Kanady, gdy ustawa o zbiegłych niewolnikach pozostawiła ich bezbronnych nawet w stanach północnych. Tubman słynie z tego, że „nigdy nie straciła pasażera” na swojej kolei podziemnej, a jej praca przyniosła jej przydomek „Mojżesz”. Zaczynała jako pielęgniarka w armii Unii zanim została szpiegiem i uzbrojonym zwiadowcą - uwolniła co najmniej 700 zniewolonych ludzi w nalocie na rzekę Combahee jako pierwsza kobieta na wojnie, która poprowadziła uzbrojony wyprawa. Po wojnie była także działaczką na rzecz praw wyborczych kobiet.

Służba Tubmana dla swojego narodu była jednak niedoceniana za jej życia, a ona żyła w stanie finansowego stresu. Standardowa emerytura weterana wojennego wynosiła wówczas 25 dolarów miesięcznie; po śmierci drugiego męża, Tubman otrzymał 8 $ miesiąc. Po roku walk Kongres dał jej trochę więcej: 20 dolarów.

To, że jej twarz może być na tym rachunku, stanowi mocny sygnał: w kraju, w którym niewiele liczy się więcej niż pieniądze, kobiety też się liczą. Byłoby miło, gdybyśmy mogli umieścić na ustawie twarz kobiety-prezydenta, ale nigdy takiej nie mieliśmy. I byłoby miło, gdybyśmy mogli powiedzieć, że rodzaj dyskryminacji ze względu na płeć, z którą zmagała się Tubman, kiedy dostała 8-dolarową emeryturę, a potem 20-dolarową, to już przeszłość, ale mimo to, kobiety robią ułamek tego, co robią mężczyźni — a czarne kobiety zarabiają jeszcze mniej.

Pozostajemy krajem, w którym kobiety są w wielu przypadkach obywatelkami drugiej kategorii, borykającymi się z nierównym traktowaniem, pozostawionymi w dużej mierze poza stanowiskami kierowniczymi i marginalizowanymi w polityce. Na każdą kobietę w Kongresie przypada czterech mężczyzn. Kobieta może po prostu wygrać w tym roku prezydenturę, ale będzie pierwszą od 200 lat.

Kobieta z 20-dolarowym rachunkiem nic z tego nie naprawi. Ale sposób, w jaki chłopcy rozumieją, co to znaczy być mężczyznami, a dziewczęta, rozumieją, co to znaczy być kobietami, polega na złożonej interakcji dorosłych modelujących zachowania, normy kulturowe i symbolikę. Kiedy wszystkie nasze reprezentacje przywództwa i patriotyzmu są białymi mężczyznami, to wysyłamy wiadomość, że przywództwo i patriotyzm to rzeczy męskie. Tej wiadomości nie można przeciwstawić tylko obietnicą, że dziewczyny mogą być kim tylko chcą, wbrew ciężarowi dowodów.

Harriet Tubman o 20 dolarów jasno mówi, że kobiety ukształtowały ten kraj na lepsze i zrobiły nieoceniony wkład — wkład, który wnieśli, mimo że w dużej mierze byli wykluczeni z działań politycznych udział. To, że zastąpi człowieka, który zorganizował ludobójstwo rdzennej ludności tego hrabstwa, nie może być bardziej odpowiednie ani bardziej odzwierciedlać, jak bardzo czasy się zmieniły.

Zakładając, że faktycznie czasy mieć zmienił się i to się dzieje. Nie ma jeszcze potwierdzenia z Departamentu Skarbu i wydaje się, że nawet jeśli Tubman (lub jakakolwiek kobieta) zastąpi Jacksona na 20 USD, będzie to 14 lat dopóki którykolwiek z nas nie zobaczy jej twarzy na zielono. To ponad trzy razy dłużej niż wojna secesyjna i następuje po stuleciu kobiet czekających na kobiecą twarz na rachunku.

Kobiety czekały wystarczająco długo, a Amerykanie zbyt długo musieli patrzeć na twarz Andrew Jacksona wychodzącego z bankomatu. Za kilka lat gotówka może być przestarzała i wszyscy będziemy płacić kartami, telefonami lub jakimś skanerem siatkówki podłączonym bezpośrednio do naszej skrytki Bitcoin. Jakiś czas wcześniej fajnie byłoby otworzyć portfel i zobaczyć w środku kilka Tubmanów.