21Nov
Ci z nas, którzy czytają Ballada o ptakach śpiewających i wężach, Prequel skupiający się na śniegu, Prezydent Suzanne Collins Igrzyska Śmierci trylogia, czekają na ucztę. Jeszcze więcej osób pozna historię Coriolanusa i Lucy Gray Baird... i zobaczymy ją na dużym ekranie! Oto, jak to zrobić dla zdenerwowanych i/lub podekscytowanych fanów książek Igrzyska Śmierci: Ballada o ptakach śpiewających i wężach film dorównuje książce. Ostrzegam: są spoilery przed nami!
Z radością (?) mogę to zgłosić Ballada o ptakach śpiewających i wężach jest niemal zbyt wierny materiałowi źródłowemu. To niesamowite, jak bardzo oglądanie przypomina otwieranie książki. Film jest nawet podzielony na trzy części, podobnie jak książki, zatytułowane „Mentor”, „Nagroda” i „Strażnik pokoju”. Nie jestem aż tak zaskoczony. Igrzyska Śmierci jest napisany z perspektywy pierwszej osoby, więc logiczne jest, że w adaptacjach filmowych wprowadzono zmiany, aby rozszerzyć perspektywę poza głowę Katniss. (Kocham ją, ale nie jest najbardziej wiarygodną narratorką. Filmy dokonały właściwego wyboru.)
To powiedziawszy, wiem, że wszyscy nie możecie się doczekać, co je zmieni zrobił robić. To część zabawy! W książce jest coś takiego jak więcej wszystkiego – więcej czasu na arenie, więcej czasu spędzonego z klasą Coriolanusa na burzy mózgów, jak to zrobić zachęcić ludzi do oglądania Igrzysk Śmierci i więcej czasu na relaks w Dwunastym Dystrykcie, gdy już wszystko zostanie powiedziane zrobione. A oto kilka bardziej konkretnych różnic, które szczególnie mi rzuciły się w oczy.
Zamiast tylko o nich słyszeć, widzimy „Mroczne Dni”.
W filmie: Film rozpoczyna się retrospekcją bardzo młodego Koriolana i Tygrysu podczas wojny pomiędzy Kapitolem a dystryktami. Zamiast opowiadać, pokazuje nam, jak to było. Widzimy także, jak dowiaduje się, że jego ojciec zmarł w Dwunastym Dystrykcie. W książce nie jest to określone. Ten człowiek naprawdę ma całą listę powodów, by nienawidzić rodzinnego miasta Katniss.
W książce: Książka wyjaśnia także, że rodzina Snowa straciła pieniądze, ponieważ była właścicielką fabryki amunicji w Trzynastym Dystrykcie. Wątpię, żeby był to niezbędny szczegół w filmie, ale wkurzyłem się, kiedy przeczytałem to w książce.
W książce: Jednym z najbardziej zapadających w pamięć fragmentów książki jest moment, w którym doktor Gaul karze koleżankę z klasy Coriolanusa za ściąganie jej w pracy domowej i umieszcza ją w szpitalu. W książce Coryo daje wgląd w jej stan. Później wstrząśnięta Clemensia ponownie dołącza do grupy.
W filmie: Po prostu znika po incydencie z wężem. Przerażający... zwłaszcza biorąc pod uwagę, jak Coriolanus w przyszłości będzie współpracował z Galią! On naprawdę się nie boi!
Drony powodują pewne szaleństwa na arenie
W książce: mentorzy dziesiątych Igrzysk Śmierci po raz pierwszy próbują wysłać swoim trybutom żywność i wodę za pomocą drona.
W filmie: Nazwij mnie szaleńcem, ale myślę, że to jest największa różnica. Zupełnie nowe drony są wadliwe i podatne na awarie. Na początku jest to rozczarowujące, ponieważ tak naprawdę nie mogą pomóc swoim podopiecznym. Następnie Coriolanus wykorzystuje chaotyczne drony na swoją korzyść, podejmując ostatnią próbę ocalenia Lucy Gray.
Lucy Gray nie jest obecna na wystawie „Wiszące drzewo”."
W książce: Lucy Gray i Coriolanus są obecni, gdy mężczyzna, o którym mówią, że zamordował trzy osoby, zostaje powieszony. Następnie pisze kultową piosenkę zawierającą jego historię.
W filmie: Chociaż widzimy egzekucję, o której opowiada ta piosenka, a później Lucy Gray śpiewa piosenkę, która będzie dręczyć Prezydenta Snowa za jakieś 60 lat, nie jest ona obecna podczas wspomnianego powieszenia. Chociaż jest zdecydowanie jasne, że piosenka jest istotna dla Coriolanusa, chciałbym, żeby w filmie było o jakieś 5 procent wyraźniejsze to, że Lucy Gray też ją napisała.
Tak naprawdę nie poznajemy Maude Ivory
W książce: Coriolanus i Sejanus jadą do domu Lucy Gray i spędzają trochę czasu z jej „rodzeństwem”.
W filmie: Spędzamy mniej czasu z odnalezioną rodziną Lucy Gray, Coveyami. Zakładam, że zobaczymy więcej tego przynajmniej w usuniętych scenach. Szkoda, bo Maude Ivory i jej koza napomykały o powiązaniach z Katniss i Primrose Everdeen.
Ale widzimy trochę więcej Tygrysu, szczególnie na końcu
W książce: epilog to w zasadzie rozmowa Coriolanusa z Deanem Highbottomem.
W filmie: Widzimy, jak wraca do Kapitolu i przenosi rodzinę do lepszego mieszkania, gdzie Tigris i ich babcia mają różne poglądy na temat zmiany Coryo. Dzięki Bogu za to! Zawsze cieszę się, gdy widzę więcej Huntera Schafera.
Leah Maryla Thomas jest pisarką zajmującą się rozrywką, absolwentką UNC i byłą testerką zabawek Hasbro (tak, to prawda), która uwielbia Dobre Miejsce I Wyspa Miłości na równi. W rzekomym wolnym czasie prawdopodobnie jest w teatrze, w parku lub ogląda koszykówkę.
