Głosy zmian: Taylor Cassidy sprawia, że ​​​​historia Czarnych jest dostępna dla milionów

Nawet w najtrudniejszych czasach w historii ważne jest, aby wyróżniać tych, którzy nadal podążają za swoimi marzeniami i robią postępy, aby uczynić świat lepszym miejscem. Każdego miesiąca Siedemnaście honoruje młodych ludzi jako głosy zmian, tych, którzy czynią różnicę w swojej społeczności i na całym świecie.

---

Edukacja zawsze prowadziła Taylora Cassidy'ego. Proces uczenia się, ponownego uczenia się, nauczania i dzielenia się mocą historii Czarnych jest katalizatorem, który doprowadził twórcę treści i adwokata do miejsca, w którym jest dzisiaj. Ukształtowana przez nauki czarnych historii od swoich rodziców i ośmielona brakiem tego typu lekcji w szkole, Taylor zwrócił się do TikTok w lutym 2020 r., aby stworzyć serię filmów poświęconą faktom, liczbom i decydującym momentom w historii Czarnych. W serii zatytułowanej „Fast Black History” Taylor bada życie liderów, takich jak Shirley Chisholm, Fannie Lou Hamer i Maya Angelou w minutowych klipach, cały czas badając takie kwestie, jak prawa głosu, akcja afirmatywna i gentryfikacja.

Szybko do przodu trzy lata później platforma Taylora rozrosła się do 2,2 miliona obserwujących TikTok, 195 000 obserwujących na Instagramie, TEDxGeorgetown Talk, miejsce gospodarza w TikTok Radio SiriusXM oraz stanowisko korespondenta w Nickelodeon Nick News (obok 2022 r Siedemnaście Głosy Roku uhonorowane Kahlila Greene'a). Filmy „Fast Black History” — które Taylor często kończy stwierdzeniem „Historia Czarnych to twoja historia” — zyskały popularność rzesze fanów, dzięki ich zdolności do udostępniania i dostarczania informacji o kluczowych, zbyt często pomijanych momentach w historii. Namacalność pasji Taylora przejawia się nie tylko w sposobie, w jaki przemyślane nauczają, ale także w sposób, w jaki świętują i podnoszą czarne kreacje w swojej innej wirusowej serii „Black Girl Magic Minute”.

Taylor, studentka filmoznawstwa na Uniwersytecie Nowojorskim i aspirująca scenarzystka, dopiero zaczęła swoją przygodę z nauczaniem i opowiadaniem historii. Tutaj, Taylorze Cassidy, SiedemnaścieNajnowszy Voice of Change szczegółowo opisuje najważniejsze lekcje aktywizmu w mediach społecznościowych, wyzwania i najważniejsze wydarzenia oraz to, co nadchodzi następny — miejmy nadzieję, że w końcu jej własny serial telewizyjny à la Quinta Brunson (i mamy wrażenie, że jest na dobrej drodze).

17: Jak rozwinęłaś się w swojej podróży rzeczniczej?

Taylor Cassidy: Zacząłem, gdy miałem 17 lat i kiedy zacząłem robić wiele filmów o historii Czarnych, bardzo szybko zostałem oznaczony jako „aktywista”. Przez lata nauczyłem się, że widzę siebie bardziej na poziomie rzecznictwa. Nauczyłem się, że aktywiści są bardziej po stronie organizowania, wprowadzania zmian i bycia na miejscu. Ale kiedy dorosłam, nauczyłam się, że chociaż istnieje różnica między rzecznictwem a aktywizmem, oba mają znaczenie. Dojrzałem do tego, by jeszcze bardziej wkładać serce w rzecznictwo, traktować je poważniej i wkładać więcej rzetelności w sposobie, w jaki przedstawiam pewne idee i formy reprezentacji, bo rzecznictwo ostatecznie prowadzi aktywizm.

17: Jaka jest najlepsza rada, jaką kiedykolwiek otrzymałeś?

KT: Jest taka rada, którą dostałam od Lizy Koshy, której nigdy nie zapomnę. Z biegiem lat znajduję w nim coraz więcej prawdy. Powiedziała: „Nie zamykaj się w pudełku i nie bój się z niego wyrwać”. Czuję się w tym komfortowo, bo czuję się jak jako artysta, mam tendencję do narzucania sobie ograniczeń związanych z tym, jak mam przedstawić określoną ideę lub przekazać pewną wiadomość. W rzeczywistości najlepszym sposobem na dotarcie do ludzi jest zmuszanie się i rzucanie sobie wyzwań, aby wejść jeszcze głębiej i słuchać większej liczby ludzi, i nie bać się przekraczać własnych granic.

17: Jakiej rady udzieliłbyś tym, którzy chcą zaangażować się w rzecznictwo?

KT: Zacznij od tego, co masz. Łatwo jest poczuć, że potrzebujesz dużej publiczności, zanim zagłębisz się w coś, na czym Ci zależy. Ale dopóki masz w swoim życiu myśl, problem, sprawę, w której czujesz ten ogień, to wystarczy. Jeśli czujesz się wystarczająco źle, znajdziesz sposób, by wypchnąć to światu. Po prostu zaufaj temu. Zaufaj tej pasji, zaufaj temu ogniowi, bo bez niego nie masz nic.

17: Co było największym wyzwaniem od czasu uruchomienia waszej platformy?

KT: Rozwój w Internecie. Zacząłem w wieku 17 lat, więc na początku trudno było odróżnić poglądy od wpływu. Dzięki aktywizmowi w mediach społecznościowych wiele razy otrzymujesz pochwały, honory i chwałę tylko wtedy, gdy rzeczy stają się wirusowe. Z tego powodu ludzie kojarzą wirusowość z wpływem, robieniem różnicy i docieraniem do ludzi. Z biegiem lat nauczyłem się, że to wcale nie jest prawda. To była bardzo ważna rzecz, z której musiałem się uczyć i rozwijać. Miałem wiele wątpliwości, czy filmy z historii Czarnych, które robiłem, lub filmy z komentarzami społecznościowymi, które robiłem, w ogóle dotrą do ludzi. Ale na koniec dnia, jeśli to, co mówisz, ma znaczenie, nie ma znaczenia, ile osób to obejrzy. Nie ma znaczenia, jakie publikacje cię przedstawiają. Chodzi o twoją pasję. To do kogoś dotrze i to wystarczy.

17: Co było największym wydarzeniem?

KT: Kiedy miałem wygłosić TedTalk w Georgetown. Ta chwila wydawała się potwierdzeniem. Nie porzuciłem żadnego celu, który postawiłem sobie na początku. Nie porzuciłem ich. Robiłem wrażenie. To było dla mnie bardzo upokarzające i zawsze będę to trzymał w sercu.

17: Jak myślisz, co starsze pokolenia mylą się, jeśli chodzi o twórców treści Gen Z?

KT: Myślę, że oni myślą, że to łatwe. Bycie online jest bardzo elastyczne, ale wierzę, że wiele osób myśli, że łatwo jest ciągle się pokazywać, pokazywać swoją osobowość, wyrażaj swoje poglądy i przekonania i bądź całodobowy, 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, podatny na krytykę i sprzeciw lub potencjalne poprawki, jeśli coś masz zło. To wymaga dużo siły i wytrwałości. Należy to bardziej docenić, zwłaszcza w przypadku pokolenia Z. Musieliśmy dorastać w bardzo trudnych klimatach politycznych i zmianach społecznych, więc musieliśmy już zbudować dużo siły i wytrwałości. Jednocześnie umieszczamy go w Internecie, gdzie starsze i młodsze pokolenia dyskutują na ten temat.

17: Czy jest coś, co chciałbyś wiedzieć wcześniej o aktywizmie w mediach społecznościowych i tworzeniu treści?

KT: Miej więcej cierpliwości. Mówię sobie, aby mieć więcej cierpliwości do obserwowania zachodzących zmian. Na początku myślałem, że jeśli zmiana nie nastąpi w ciągu miesiąca, to nie zadziała, więc trzeba zrobić, zmienić lub uwierzyć w coś innego. Ale to nie jest rzeczywistość. Aktywizm i rzecznictwo to ciągły postęp w ponownym uczeniu się, kształceniu się, poprawianiu siebie i przyjmowaniu krytyki. To nigdy się nie kończy. To wymaga cierpliwości.

17: Jakie są twoje ulubione filmy do tworzenia?

KT: Do dziś uwielbiam tworzyć filmy Fast Black History. Pozwalają mi one nauczyć się czegoś nowego i naprawdę zagłębić się w osobę, o której mówię. To zawsze bez wątpienia daje mi poczucie tego, kim byli. Dzięki temu doceniam zmianę, jaką wprowadzili w moim życiu. Moje serie są dla mnie tak wyjątkowe, ponieważ za każdym razem, gdy dowiaduję się o jakiejś postaci z historii, zawsze znajduję jej część, którą mogę w sobie zatrzymać, lub część, którą w sobie dostrzegam. To jest coś, bez czego nie wyobrażam sobie życia.

17: Jak chronisz się przed wypaleniem?

KT: Wiele cichych chwil. Spędzam dużo czasu sam, a kiedy mówię sam, mam na myśli bez telefonu, z dala od przyjaciół, a jeśli z kimś rozmawiam, to będzie to moja rodzina. To jedyny sposób, w jaki udało mi się zachować zdrowie psychiczne i spokój podczas poruszania się po wszystkim. Dwa dni temu rozmawiałem przez telefon z Naną. To była 50-minutowa rozmowa telefoniczna i samo usłyszenie jej głosu uziemiło mnie i przypomniało mi, skąd pochodzę.

17: Co masz nadzieję osiągnąć w swojej karierze?

KT: Uczę się na scenarzystę — chciałbym pisać dla telewizji i stworzyć własny program. piszę książkę. Mam zamiar kontynuować Fast Black History, Black Girl Magic Minute. Szczerze mówiąc, przede wszystkim będę się starał, aby ten proces przebiegał powoli i nie dorastał zbyt szybko. mam tylko 20 lat Staram się robić to powoli i bez pośpiechu, aby móc w pełni wykorzystać każdy krok tej już pięknej podróży.

17: Co oznacza dla Ciebie bycie uhonorowanym Głosem Zmian?

KT: To znaczy wszystko. Jestem upokorzony, że w ogóle mogę być nazwany Głosem Zmian. Właśnie dzisiaj myślałem o tym, jak zacząłem to wszystko z mojej sypialni w szkole średniej i każdego Pojedynczy raz, gdy dzieje się coś takiego, nie mogę nie wspomnieć o pożarze, od którego wszystko się zaczęło Ten. Spoglądam wstecz i doceniam wszystko, czego się nauczyłem, wszystko, czego chcę się nauczyć w przyszłości. To mnie upokarza i sprawia, że ​​chcę nadal podnosić się nie tylko jako Głos Zmian, ale także wprowadzać więcej zmian w przyszłości.