BTS zasługuje na Grammy, ale czy Grammy zasługują na BTS?

Minął rok, odkąd BTS przegrali swój pierwszy wyścig Grammy, a ich oddani fani, ARMY, nadal są zakłopotani. Słodko-gorzkie uczucie oglądania południowokoreańskiego zespołu Wreszcie zostać uznanym przez Akademię Nagrań — oba z nominacją za najlepszy popowy występ w duecie/grupie i zaproszenie do występu na słynnej scenie – ale szybko pominięto, ponieważ rzeczywiste trofeum jest nadal namacalne wśród zagorzałych fanów K-popu. Reakcja jest zrozumiała: BTS byli wychwalani krytycznymi i komercyjnymi sukcesami, włączając w to zdobywanie nagród na innych ceremoniach, ale byli konsekwentnie odrzucani przez Grammy w Stanach.

Być może myślisz: Dlaczego? Jak taki mega-hit jak „Dynamite” mógł przegrać? W końcu piosenka była jednym z najlepiej sprzedających się i najczęściej pobieranych singli roku i spędziła zdumiewające 32 kolejne tygodnie na liście Billboard Top 100. To był także cud kultury: dźwiękowy wybuch serotoniny w środku globalnego kryzysu; bardzo potrzebne przypomnienie o głęboko emocjonalnej, transformującej mocy muzyki – popowy utwór probierczy dzięki której świat znów tańczył i uśmiechał się po wielu stresujących miesiącach straty, izolacji i rozpacz.

Jedna z teorii wskazuje na powszechne odrzucanie zespołów chłopców i dziewcząt, które dominują w krajobrazie muzyki pop. „Myślę, że [afront BTS] wynikał z stosunku Grammy do nastoletnich popowych zespołów chłopięcych i/lub dziewczęcych” — mówi dr Gyu Tag Lee, profesor nadzwyczajny kulturoznawstwa, krytyki mediów, muzyki popularnej, K-popu i hallyu na Uniwersytecie George'a Masona Korea. Wskazuje, że najbardziej odnoszące sukcesy na całym świecie zespoły popowe dla nastolatków, takie jak New Kids On The Block, Backstreet Boys, NSYNC, The Spice Girls i One Direction również nie wygrały znaczących kategorii na Grammy, chociaż para została nominowana. „Są pomijani, mimo że ich wartości społeczne, kulturowe, a nawet polityczne są różne”.

Rzeczywiście, BTS jest inny. Udało im się rozwinąć plan boysbandu i stać się jedynymi w swoim rodzaju popowymi molochami, równoważącymi artystyczną satysfakcję z komercyjnym sukcesem. Boysband, tak, ale także grupa artystów, autorów piosenek, tancerzy i producentów, których uzależniające bity, genialne teksty, i maczane w miodzie wokale stworzyły ważną muzykę, która podejmuje różnice społeczno-ekonomiczne i złożoną psychologię jungowską. Stworzyli wielowymiarową, nakładającą się na siebie fikcyjną historię, która czułaby się jak w domu w MCU, jednocześnie wnosząc swój wkład szacunkowo 5 miliardów dolarów rocznie na PKB Korei Południowej. „BTS – i ogólnie K-pop – nie byli uważani za muzykę wysokiej jakości, ale za coś w rodzaju „bubblegum pop” lub muzyki, którą lubią tylko niektórzy zagorzali fani” – dodaje Lee. „Jednak zdobycie nagrody Grammy może udowodnić, że jest to znaczące zjawisko kulturowe ze świetną muzyką do startu”.

A jednak istnieje jeszcze jedna, raczej niefortunna, teoria wyjaśniająca, dlaczego pozornie niepowstrzymany „Dynamit” został pominięty w przypadku nagrody Grammy: rasizm.

---

Historia kontrowersji

Afront BTS nie był pierwszym razem, kiedy Grammy zostali oskarżeni o rasizm lub ksenofobię. Akademia nagrań ma podejrzaną historię pomijania kolorowych artystów na rzecz ich białych odpowiedników. W ciągu 64 lat tylko jedna piosenka hip-hopowa została nagrodzona Piosenką Roku, a tylko 10 czarnoskórych artystów zdobyło Album Roku.

Jest też ta niepokojąca lista odnoszących sukcesy artystów – zwłaszcza czarnoskórych – którzy nigdy nie otrzymali nagroda Grammy, która wraca do obiegu co roku, dobitne przypomnienie, jak dalekie są te wyróżnienia od kultury znaczenie. Tupac Shakur, przez wielu uważany za największego rapera wszechczasów, zdobył sześć nominacji, ale nigdy nie wygrał, podobnie jak Notorious B.I.G. Snoop Dogg ma 16 nominacji, ale nie wygrywa; Run-DMC otrzymał nagrodę za całokształt twórczości w 2016 r., ale żadnych innych statuetek; podobnie Jimi Hendrix otrzymał nagrodę za całokształt twórczości w 1992 roku, ale nigdy jej nie zdobył. Ze swojej strony Diana Ross była nominowana 12 razy (prawie co roku od 1970 do 1982) bez nagrody aż do nagrody za całokształt twórczości w 2012 roku. Grammy uważa się za prestiżową ceremonię wręczenia nagród branżowych, ale czy przy tak wielu martwych punktach jest to rzeczywiście barometr wielkości?

„Wiele nagród ma ten problem, gdzie nieświadome i świadome uprzedzenia rasowe są tak głęboko zakorzenione w naszej kulturze że nigdy nie było chwili introspekcji” — wyjaśnia dyrektor ds. mediów i długoletni dziennikarz rozrywkowy Geneva S. Tomasz. „Istnieje tak wiele instytucjonalnych, systemowych podstaw w sposobie, w jaki mniejszości zostały ustanowione, aby jakościowo poniosły porażkę w muzyce. Kiedy mówimy o sposobie mierzenia muzyki, miarą, której używamy, jest sprzedaż. Jak „sprzedawać”, kiedy systematycznie cię powstrzymuje? Niezależnie od tego, czy nie ma budżetu promocyjnego, wytwórnia nie inwestuje w ciebie, nie dostajesz takiego samego budżetu na trasy koncertowe lub budżety na teledyski, jak inni artyści, albo radio nie będzie odtwarzać twoich piosenek, ponieważ śpiewasz coś, co jest przemyślane różny. To jest dziedzictwo i historia tego biznesu, które trzeba rozpakować”.

Ale kultura przesyłania strumieniowego nieco zdemokratyzowała branżę. „To sprawia, że ​​​​te symboliczne mury się zawalają, więc teraz istnieje prawie nieodłączna równość” — mówi Thomas. „Ale kiedy myślimy o dyrektorach i ważnych graczach, którzy prowadzą biznes muzyczny – szefach wytwórni, szefach transmisji strumieniowych, ludzie, którzy stoją za instytucjami medialnymi, którzy mówią, że to jest dobra piosenka lub to jest zła piosenka – musimy stawić czoła To. Kiedy rachunek rasowy wpłynie na biznes muzyczny?”

Krytycy oskarżyli również Grammy o tworzenie kategorii dla czarnoskórych wykonawców i nominowanie tam artystów, zamiast nominowania ich w głównych kategoriach, takich jak Artysta czy Album Roku. W ciągu ostatnich 10 lat mniej niż 20 artystów innych niż biały nominowano do Albumu Roku. "Tych," pisze badacz muzyki i redaktor naczelny MusiQology, John Vilanova, „jedynym zwycięzcą był Herbie Hancock w 2008 roku. Jego album był zbiorem coverów piosenek białej artystki ludowej Joni Mitchell”.

John Legend powtórzył to zdanie, kiedy on powiedział Rozrywka Tygodnik, „sednem sprawy jest to, że czarnoskóry artysta jest prawie niemożliwy, aby zdobyć Album Roku. To jak, ile mamy lat, aby zobaczyć, jak Beyoncé zostaje zlekceważona? Rzeczywiście, Queen B ma najbardziej imponujący rekord liczby nagród Grammy zdobytych przez kobietę z oszałamiającą liczbą 28 trofeów, ale przede wszystkim wygrał tylko raz w kategorii uważanej za „główną”: w 2009 roku utwór „Single Ladies” został okrzyknięty Piosenką Roku. Prawie wszystkie inne jej gramofony należą do kategorii R&B. W jednym z najbardziej kontrowersyjnych momentów Grammy, przełomowy album Beyoncé z 2016 roku Lemoniada zdobył nagrodę Best Urban Contemporary Album, a Adele zabrała do domu upragnioną płytę roku 25.

„Kiedy pomyślimy o wpływie, jaki Beyoncé wywarła na światową kulturę io tym, że większość jej nagród Grammy przypada na kategorię R&B, jest to bardzo ograniczające” — mówi Thomas. Jest to jednak kolejny relikt instytucjonalny; według Thomasa istnieje „rasowy system kastowy ze sposobem, w jaki klasyfikujemy muzykę”. Wyjaśnia: „Historycznie istniałaby lista przebojów o nazwie„ Black Singles ”, a teraz nazywamy tę muzykę„ miejską ”. Przez dziesięciolecia taka była klasyfikacja czarnej muzyki”.

„Kiedy renomowane dzieła rasowych artystów są honorowane tylko w kategoriach zakodowanych dla ich ras i systematycznie przekazywane raz po raz dla uznania głównego nurtu, przeczy to wbudowanemu uprzedzeniu, które uniemożliwia traktowanie doskonałości innej niż biała na tych samych warunkach, co doskonałość białej”, Vilanova konkluduje. „Wielu ludzi, którzy mają dobre intencje, często ma trudności ze zrozumieniem, jak wygląda systemowy rasizm –Ten tak wygląda systemowy rasizm”.

---

Luz i bojkoty

Nominacje do Grammy 2021 natychmiast pogrążyły się w kontrowersjach, gdy The Weeknd zdecydował, że wystarczy. Po jego rekordowym albumie Po godzinach a piosenka „Blinding Lights”, która znalazła się na szczycie list przebojów, nie otrzymała ani jednej nominacji, publicznie skrytykował rozdanie nagród, ślubując bojkotować nadchodzącą ceremonię i wszystkie przyszłe koncerty, nie wykonując już ani nie przesyłając swojej muzyki namysł. „Grammy pozostają skorumpowane” napisał na Twitterze. „Jesteś mi winien, moim fanom i branży przejrzystość…”

Bojkot The Weeknd wywołał reakcję łańcuchową. Jak w zegarku, wielu znanych muzyków albo wycofało się ze swojej muzyki, albo zadeklarowało solidarność z artystami, takimi jak Nicki Minaj, Ariana Grande, Kid Cudi, Drake, Doja Cat i Zayn Malik, którzy zwłaszcza tweetowane jego pogarda: „@recordingacad poruszają się w calach, a my musimy poruszać się w milach. Utrzymuję presję i walczę o przejrzystość i integrację. Musimy upewnić się, że honorujemy i świętujemy „kreatywną doskonałość” WSZYSTKICH. Skończyć z tajnymi komitetami. Do tego czasu… #fuckthegrammys.”

To syrenie wezwanie do przejrzystości jest dokładnie tym, czego potrzebuje Grammy, mówi Thomas. „The Grammy przechodzą ogromną rebranding – są w trasie po to, by zyskać wiarygodność, chcąc odzyskać szacunek i wiarygodność w społeczności artystów. A konsumenci zasługują na pewien poziom przejrzystości, jeśli chcesz również odzyskać oglądalność”.

---

Pogoń za przebojami

Jednym z głównych grzechów przemysłu rozrywkowego – i tym, który najbardziej denerwuje fanów – jest pogoń za siłą przebicia. Kiedy BTS przegrali w 2021 roku, ARMY złożyło oskarżenia na rozdaniu nagród Grammy za używanie BTS jako cukierków do oczu aby zwiększyć oglądalność, zyskując popularność #scammys przez kilka dni po emisji. To trudne oskarżenie do udowodnienia, ale jeszcze trudniejsze do udowodnienia. Wydaje się, że zeszłoroczny plan marketingowy Grammy został zbudowany na fundamencie BTS i ich legendarnie oddanych fanów. Ich nazwiska i twarze pojawiały się w reklamach w tygodniach poprzedzających wydarzenie i prawie w każdej reklamie przerwa w prawie czterogodzinnym programie zapowiadanym „Następni: BTS!” Ale rzecz w tym, że nie nadchodziły Następny; przyjeżdżali jako ostatni. Występ grupy był finałem audycji, zamykając całkowicie program. Co więcej, kategoria nominacji BTS nie została nawet uwzględniona w transmisji na żywo, ale zamiast tego pojawiła się w transmisji internetowej przed pokazem, który prawie zapewnił, że fani będą tkwić przed ekranami przez wiele godzin, czekając na wielki moment na ekranie przychodzić. Posunięcie to zostało potępione przez ARMY jako sprytny sposób na wyciśnięcie soku z oglądalności Grammy – dokładnie tej, która spada od lat.

Kiedy opadł kurz, oceny Grammy 2021 spadły o 53 procent rok do roku do zgłosiło 8,8 mln widzów, za statystykę. W międzyczasie senny BTS transmitował na żywo z Seulu po koncercie. 17-minutowy film zatytułowany „To koniec!!!” pozostaje na południowokoreańskim streamerze wideo na żywo V-Live with ponad 14 milionów wyświetleń (i liczenie).

„To taktyka marketingowa i promocyjna, która była wykorzystywana przez Grammy i wiele innych rozdań nagród od dziesięcioleci” — wyjaśnia Thomas, potwierdzając teorię ARMY.

Choć nigdy nie mówiła o tym publicznie, wydaje się, że Beyoncé stała się swego rodzaju ekspertem w unikaniu rozdań nagród. W 2021 roku odmówiła występu na Grammy i aż do dnia poprzedzającego transmisję Akademia potwierdził, że się nie pojawiła, mimo że prowadziła w nocy nominacjami z dziewięcioma skinieniami głowy. „To niefortunne, ponieważ jest tak dużą częścią Akademii Nagrań” – powiedział wówczas dyrektor generalny Grammys, Harvey Mason Jr. „Absolutnie żałujemy, że nie mamy jej na scenie”.

Zwrot akcji: Beyoncé i JAY-Z zrobił brać udział. Gdy Megan Thee Stallion wykonała „Savage”, Grammy zwróciły się do publiczności, aby ujawnić, że Bey mimo wszystko przybyła, aby wesprzeć swojego współpracownika. Trzeba się zastanawiać, czy posunięcie to było strategiczne, aby przejść linię wspierania rapera z Teksasu, ale wykastrowanie działu marketingu Grammy przed wykorzystywaniem jej i jej męża jako komercyjnych przyciągaczy do zwabienia widzowie.

Należy zauważyć, że JAY-Z słynął z bojkotu Grammy przez lata, a nawet odniósł się do swojej pogardy z powodu utraty wszystkich ośmiu nominacji za swój chwalony przez krytyków album 4:44 w tekście „Apeshit” z 2018 roku: „Powiedz Grammy pieprzyć to gówno 0-for-8 / Czy kiedykolwiek widziałeś, jak tłum wariuje?” Ostatecznie wrócił do wspierać swoją żonę, Beyoncé, wyjaśniając: „Wróciłem dopiero w 2004 roku, kiedy piękna, młoda dama, którą bardzo kocham, wydała solowy album i zdałem sobie sprawę:„ Człowieku, sztuka jest bardzo subiektywna i wszyscy dają z siebie wszystko, a Akademia jest tak samo ludzka jak my i głosuje na rzeczy, które im się podobają i to jest subiektywny," według ABC.

---

Odcienie optymizmu

Na szczęście istnieją powody, by mieć nadzieję, że Akademia Nagrań wreszcie zaczyna słuchać krytyków i wprowadzać zmiany.

W 2020 roku Grammy usunęli słowo „miejski” z tytułów kategorii – ruch, który wydawał się prawie bezpośrednią odpowiedzią na krytykę Tylera the Creatora, który mimo wszystko odebrał nagrodę za najlepszy album rapowy 2019 IGORA będąc odejściem od jego poprzednich rekordów. „To do bani, że ilekroć my – mam na myśli facetów, którzy wyglądają jak ja – robimy coś, co nagina gatunek lub cokolwiek, zawsze umieszczają to w kategorii rapu lub miasta” – powiedział. według Różnorodność. „I nie podoba mi się to słowo„ miejski ”” – dodał.

Kolejny ogromny powód do optymizmu: kierownictwo Akademii Nagrywania zmieniło się i obejmuje sprawdzonych adwokatów. W 2020 roku producent muzyczny Harvey Mason Jr. został pierwszym czarnoskórym mężczyzną, który otrzymał tytuł dyrektora generalnego. Ogłoszenie pojawiło się kilka tygodni po tym, jak organizacja głosowała za usunięciem anonimowej recenzji nominacji komisje – niezwykle kontrowersyjne i rzekomo skorumpowane jury, które decydowało o uznanych artystach za kluczowe nagrody. W 2021 roku Valeisha Butterfield Jones awansowała z nominacji na Grammy jako pierwsza w historii Chief Diversity & Inclusion Officer, aby zostać współprzewodniczącą, obok Panosa A. Panay.

Te strategiczne posunięcia zapowiadają sejsmiczne przesunięcie w kierunku pozytywnych zmian, mówi Thomas. „Wierzę, że [nowi pracownicy] będą wywierać wpływ, ale ta instytucja musi ich wspierać. Musimy otoczyć ramionami tych twórców zmian. Ich cele muszą być przeforsowane i wspierane”.

---

Myśli końcowe

Zostało kilka godzin na spekulacje na temat tego, jaki będzie los BTS na Grammy (grupa jest ponownie nominowana Najlepszy Popowy Występ Duetu/Grupy – tym razem za ich singiel „Butter”), fani mogą co najwyżej kontynuować drżenie.

Jeśli BTS wygra, będzie to oznaczać historyczne i kulturowe zwycięstwo, które wisi nad branżą. „Wygrana pokazałaby, że Grammy w końcu otwierają swoje drzwi dla muzyki nieanglojęzycznej i niezachodniej, uznając ją za coś ważnego i znaczącego” – mówi Lee.

A jeśli tego nie zrobią, cóż, sukces grupy zależy od nich samych. Jak powiedział frontman BTS, RM USA dziś przed zeszłorocznym programem: „Jest tak wiele błogosławieństw, które mogliśmy otrzymać przez te osiem lat, ale myślę, że dla przez całą podróż największym szczęściem, jakie kiedykolwiek mieliśmy, było to, że wszyscy mamy was na całym świecie” – powiedział, odnosząc się do „BTS” Fani. „Więc proszę, nie zapominajcie, że niezależnie od tego, czy dostaniemy Grammy, czy nie, już mamy to, czego chcieliśmy, i mamy ciebie, więc to znaczy, że mamy wszystko”.

W rzeczywistości, pomimo wyników, BTS ma już zaplanowane after party. Będą z ARMY na czterodniowej rezydencji w Las Vegas, jako headliner na Allegiant Stadium, obiekcie o pojemności 65 000 miejsc, który wyprzedali w ciągu kilku sekund podczas przedsprzedaży. W ramach dodatkowej elastyczności fani przepełnienia będą oglądać transmisję na żywo w sąsiedniej hali MGM Grand Garden Arena — w tym samym miejscu, w którym odbędzie się ceremonia rozdania nagród Grammy.

Koncerty mają być zwycięskim okrążeniem dla BTS, ale jeśli historia się powtórzy i grupa ponownie zostanie zlekceważona, bądźcie pewni zrobią to, co zawsze: przekują tę porażkę w motywację do wykucia kolejnego arcydzieła i werbują wątpiących w swoje ARMIA. Gładkie jak masło.