Czy królowa Charlotte kochała króla Jerzego? Prawdziwa historia małżeństwa królowej Charlotte i króla Jerzego

* Spoilery dot Królowa Charlotte: historia Bridgertona poniżej!*

Chwila sezon 3 Bridgertona jest w drodze, fani fikcyjnego dramatu z epoki mogą się zatrzymać dzięki nowemu prequelowi serialu Netflix, Królowa Charlotta. Zaciekła królewska kradnie ekran w ukochanym serialu opartym na powieści Julii Quinn, a nowy sześcioodcinkowy serial śledzi historię miłosną królowej Charlotte i króla Jerzego, a także czynniki zewnętrzne, które wpłynęły na ich związek. Podczas gdy większość z nich to fikcja mająca na celu stworzenie fascynującego romansu na ekranie, fragmenty postaci Charlotte i George'a oparte są na prawdziwi królewscy który panował w Wielkiej Brytanii w XVIII wieku.

Jak dostroisz się do Królowa Charlotte: historia Bridgertona, być może zastanawiasz się, w jakim stopniu ich historia jest zgodna z wydarzeniami historycznymi, które ją zainspirowały. Przed nami znajdź wszystko, co wiemy o małżeństwie królowej Charlotte i króla Jerzego IRL.

Czy królowa Charlotte kochała króla Jerzego w prawdziwym życiu?

W serialu Netflix Charlotte i George pobrali się pierwszego dnia, kiedy poznali się osobiście w pałacowym ogrodzie. Nie jest to dalekie od wydarzeń, które spadły w IRL, według Książka Olwena Hedleya z 1975 r., Królowa Charlotta. Prawdziwy Jerzy III ogłosił zamiar poślubienia księżniczki Charlotty z Meklemburgii-Strelitz w lipcu 1761 roku. Po raz pierwszy osobiście spotkała George'a we wrześniu 1761 roku i „rzuciła mu się do stóp”, co skłoniło go do zaniesienia jej przez ogród, po schodach do swojego angielskiego pałacu. 17-letnia niemiecka księżniczka została królową brytyjskiego tronu, poślubiając 22-letniego George'a kilka godzin po tym, jak poznali się w prawdziwym życiu, według oficjalnej stronie rodziny królewskiej.

Para przeniosła się do Buckingham House w 1762 roku, który ostatecznie stał się znany jako słynny Pałac Buckingham, w którym obecnie mieszka rodzina królewska. W wielu raportach odnotowano, że nawet spali razem w tym samym łóżku, co nie było normą w czasach, w których panowali. Według książki George III: Życie i panowanie najbardziej niezrozumianego monarchy Wielkiej Brytanii Andrew Roberts, King George był także pierwszym w swojej rodzinie, który nigdy nie miał kochanki i pozostał wierny Charlotte przez całe małżeństwo. Roberts nawet szczegółowo opisuje moment, w którym powiedział jednej z dam królowej, że „Królowa jest moim lekarzem i żaden mężczyzna nie może mieć lepszego; ona jest moją przyjaciółką i żaden mężczyzna nie może mieć lepszej”.

W sierpniu 1762 roku królowa Charlotta i król Jerzy mieli razem pierwsze dziecko — księcia Walii, który później został królem Jerzym IV. Jak pokazuje seria Netflix, monarchowie mieli ze sobą 15 dzieci w prawdziwym życiu. Mieli dziewięciu synów i sześć córek, ale ich dwóch najmłodszych synów zmarło, gdy mieli 1 i 4 lata.

Po trzech dekadach małżeństwa para nadal okazywała sobie uczucia, pisząc do siebie listy miłosne. „W tej chwili bardzo się ucieszyłem z Twojego bardzo serdecznego [sic] i miłego listu, dla którego chcę, aby słowa wyraziły zarówno moją radość, jak i szczęścia, ale mogę powiedzieć z wielką Prawdą, że chociaż moje Pióro nie może wyrazić moich uczuć, moje Serce najgłębiej je odczuwa” — napisała Charlotte do George'a w 1797, za Royal Collection Trust.

Spektakl przedstawia również pogarszające się zdrowie psychiczne króla Jerzego jako główny punkt fabuły, który wpłynął na jego relacje z królową i ich dziećmi. Prawdziwy król wykazywał objawy manii, które są bardziej zbliżone do choroby afektywnej dwubiegunowej typu I Narodowa Biblioteka Lekarska. Artykuł w czasopiśmie medycznym, „Szaleństwo króla Jerzego III: ponowna ocena psychiatryczna” autorstwa Timothy'ego J Petersa ujawnia również, że w 1765 roku król Jerzy już w wieku 27 lat wykazywał oznaki łagodnej depresji.

Jednak dopiero w 1788 roku król Jerzy doznał pierwszego poważnego ataku choroby psychicznej w wieku 50 lat. za Gruzińskie papiery, odcinek tak bardzo przestraszył królową Charlotte, że przestała sypiać z nim w tym samym łóżku. Smithsoniandonosi, że król prawie nie spał, przez co „mówił poza kolejnością” i oskarża Charlotte o zdradę. Rzekomo czynił niewłaściwe zaloty w stosunku do jej opiekunów i fizycznie atakował ich najstarszego syna, Jerzego, księcia Walii. Gruzińskie papiery.

Historyk James P. — powiedział Ambuske Smithsonian w 2016 roku, że król był również „zdolny do dużej dozy empatii” pomimo swojego szkodliwego zachowania. „Był bardzo zaniepokojony, jak każdy rodzic, dobrem swoich dzieci i ich edukacją. Doskonale zdawał sobie sprawę, że wychowuje potencjalnych przyszłych władców, ale chciał też, aby byli dobrymi ludźmi”.

W lutym 1811 roku książę Walii oficjalnie został regentem, gdy stan króla się pogorszył i wykazywał oznaki zgodne z przewlekłą manią i demencją. Za Moda, jeden z królewskich lekarzy Robert Willis napisał: „Widzieliśmy czasami Jego Wysokość w stanie delirium, czasami pod silnym wrażeniem fałszywych obrazów, z których żaden stan nie charakteryzował ten dzień do pewnego stopnia irytacją, której można było zaradzić jedynie przymusem, a którą urozmaicały jedynie okazjonalne okrzyki i bezsensowne hałasy” we wrześniu 1811.

W tym czasie Charlotte została stałą opiekunką George'a i pozostała u jego boku aż do śmierci na zapalenie płuc w 1818 roku, kiedy miała 74 lata. Król faktycznie przeżył królową, ponieważ zmarł w zamku Windsor 19 stycznia 1820 r. po prawie 60 latach panowania — trzecim najdłuższym w historii Wielkiej Brytanii.