Przetrwanie zerwania przyjaźni

Młodszy rok był rokiem, w którym skończyłem cztery lata najlepsi przyjaciele bez najlepszych przyjaciół. Wiedziałem, że to koniec w listopadzie, ale ponieważ desperacko chciałem pozostać częścią jakiejkolwiek kliki, zmieniłem to, co mogło być tak bezbolesne, jak zrywanie plastra, w powolny, makabryczny proces.

W noc przed przystąpieniem do SAT moja mama zerwała plaster. Grupa miała się spotkać o godz Kalifornijska kuchnia pizzy na obiad, ale nie chciałem iść. Wcześniej tego dnia jedna z moich przyjaciółek ogłosiła, że ​​będzie obowiązywał dress code: muszę założyć różową koszulkę polo i nie wolno mi nosić moich zielonych wiszących kolczyków. Powiedziałem mamie nowe „zasady” i była wściekła. Tego wieczoru zadzwonili na mój telefon domowy, żeby zapytać, kiedy mogę do nich dołączyć. Cała czwórka była w trybie głośnomówiącym. A moja mama odpowiedziała.

- Molly bardzo by chciała przyjść na kolację – radośnie zaćwierkała moja mama. „Ale jej różowa koszulka polo nie jest czysta. Przepraszam!"

Płacz, histeria, krzyki i mnóstwo „Moje życie się skończyło!” nastąpiło. To, co się wydarzyło, było całkowicie nieodwracalne, a reszta roku szkolnego przypominała kino dla nastolatków: zmieniałem kierunek mojej drogi na zajęcia, żeby nie wpaść na jeden z nich, czując się fizycznie niezdolny do przebywania w miejscach takich jak stołówka i biblioteka, i widząc ich skulonych na szczycie schodów, gapiących się na ja.

Kiedy masz 16 lat, chodzenie korytarzem bez przyjaciela jest gorsze niż chodzenie po korytarzu nago. Nawiązywanie nowych znajomości w liceum? W tamtych czasach przebiegnięcie maratonu na płonących węglach wydawało się łatwiejszym zadaniem.

Na ostatnim roku opanowałem do perfekcji sztukę „odważnej twarzy”. Przywykłam do tego, że nie miałam nikogo, komu mogłabym się zwierzyć, poza rodzicami i siostrą, co sprawiło, że doceniam moją rodzinę bardziej niż jakikolwiek 17-latek. Moi rodzice zrobili wszystko, co mogli, aby pomóc mi przejść przez liceum bez znoszenia większego bólu. Na początku byłem całkowicie zakłopotany faktem, że znaczna część mojego życia towarzyskiego była związana z chodzeniem na filmy z moją młodszą siostrą, ale teraz wierzę, że wiele dziewczyn ma dość wstrętne liceum doświadczenie.

Patrzę teraz wstecz, przychodzący junior college'u i wiem, że to, co zrobiła moja mama, było konieczne. Jedyną rzeczą bardziej bolesną niż moje młodsze i starsze lata byłoby trzymanie się tej grupy.

Moi koledzy ze studiów to najlepsi przyjaciele mojego życia – a to dlatego, że mnie szanują. dr Phil ma rację, kiedy mówi, że uczysz ludzi, jak cię traktują. Nikt nie odda szacunku. Musisz tego zażądać. Nauczyłam się nigdy nie pozwalać ludziom chodzić po mnie i że wolałabym nie mieć przyjaciół niż przyjaciół, którzy traktują mnie jak śmiecia. Oznacza to, że kiedy moi przyjaciele robią coś, co mi się nie podoba, nie pozwalam temu się gotować, dopóki komentarze nie staną się tak poniżające, że wybuchnę łzami. Odzywam się przy pierwszych oznakach problemu. Wystarczy proste „Nie przewracaj oczami” lub „Proszę, nie mów do mnie w ten sposób”. Nie stracisz przyjaciół, będąc osobą o silnej woli i pewną siebie. Zyskasz przyjaciół, stając w obronie siebie i pomagając innym ludziom robić to samo.

Jeśli przechodzisz przez doświadczenie takie jak moje, nie trać nadziei. Jeśli zrobisz wszystko, co możliwe, aby zachować swoją osobowość i godność, staniesz się pewną siebie, silną młodą kobietą. Naprawdę uwierzysz, że możesz przejść przez wszystko – i nie będziesz miał żadnych skrupułów, przekazując przeciętnych przyjaciół na rzecz najlepszych. Każda dziewczyna nie zasługuje na nic poza najlepszymi przyjaciółmi, którzy we wszystkim ją wesprą. Więc dziękuję Danielle, Chelsea, Olivii, Danie, JuJu, wszystkim w Delta Gamma i najlepszej przyjaciółce wszechczasów, mojej młodszej siostrze Annie!

Jak radzisz sobie z klasycznymi „wrednymi dziewczynami” w swojej szkole? Czy kiedykolwiek byłeś zmuszony znaleźć zupełnie nową grupę przyjaciół? Skąd wiesz, czy Twoi przyjaciele są dla Ciebie odpowiedni?

buźiaki

Molly Fedick

Stażysta redakcyjny