Lekkoatletyka dziewcząt na Uniwersytecie Rice

Kiedy mówię moim kolegom z liceum, że gram w pudrową piłkę na studiach, śmieją się.

Czemu?

Jestem tak niesportowy. Jak obrzydliwie niesportowy.

W rzeczywistości na pierwszym roku liceum podjęłam jedną z najgorszych decyzji mojego kariera pozalekcyjna, kiedy pozwoliłem mojej przyjaciółce softballowej namówić mnie do dołączenia do pierwszego roku drużyna softballowa. Pod koniec sezonu miałem już wystarczająco dużo doświadczenia, by przekonać się, by nigdy więcej nie uprawiać sportów zespołowych, w tym skręceń ZARÓWNO moich kostek podczas ześlizgiwania się do drugiej bazy, wielokrotne uderzenie w twarz piłką do softballu i oczywiście próba kradzieży
pierwsza baza kiedy byłem naprawdę zdenerwowany podczas meczu. Do tego ledwo mogłem rzucić piłkę! W liceum byłem prezesem zespołu na ostatnim roku – kochałem muzykę i nie uprawiałem sportu. (Chociaż orkiestra marszowa powinna być sportem – jest fizycznie bardziej męcząca niż mogłoby się wydawać!)

Cóż, oto jestem cztery lata później i gram z zespołem Will Rice Powderpuff! Puder to w zasadzie dziewczęca piłka nożna z mniejszą liczbą graczy, co sprawia, że ​​jest fajnie, ponieważ nie boisz się, że zostaniesz uderzony przez jakiegoś wielkiego, przystojnego chłopaka.

System akademików Rice pozwala nam wszystkim grać w turniejach sportów zespołowych pomiędzy uczelniami. Sport i zawody zachęcają do dumy ze studiów, zwłaszcza gdy wygrywasz. Tak się składa, że ​​Will Rice College ma reputację osoby bardzo konkurencyjnej – lubimy myśleć, że wygrywamy bardziej niż ktokolwiek inny. (W końcu jesteśmy najlepszą uczelnią!)

Sezon Powderpuff ma miejsce w tym pierwszym semestrze i chociaż wymagało to trochę zachęty od dziewczyn z wyższych klas, abym zmusił mnie do gry, postanowiłem go wypróbować. Nasi kapitanowie i trenerzy zapewniali mnie, że jeśli mi się to nie spodoba, mogę po prostu zrezygnować.

Nie!

Jak się okazuje, mimo że wciąż nie jestem najlepszym łapaczem/biegaczem/miotaczem, mogę na pewno ciągnąć flagi i niszczyć linię ofensywną, pomimo mojego (stosunkowo małego) rozmiaru. Trenerzy defensywy postanowili ustawić mnie na linii defensywnej, gdzie mogę uderzać innych ludzi (mogę być naprawdę agresywny, gdy jestem konkurencyjny!) i przyspieszać rozgrywającego. Trenujemy dwa razy w tygodniu - nasi trenerzy są najlepsi ze wszystkich trenerów puchu, dziewczyny z wyższych klas są niesamowicie pomocne, a ja i moi koledzy z pierwszej klasy tak dużo zabawy.

Do tej pory nasza drużyna Powderpuff grała przeciwko dwóm innym uczelniom. Przegraliśmy z Lovett, ponieważ był to nasz pierwszy mecz i nie byliśmy dobrze wyszkoleni (dodatkowo mają w swojej drużynie dużo dziewczyn z wyższych klas). W ostatni weekend, my wygrałaprzeciwko Duncan College w dogrywce przed dobrą grupą fanów z Will Rice! To był ciężki mecz, a obie drużyny toczyły dobrą walkę. Przypływ adrenaliny był niezwykle orzeźwiający, zwłaszcza po wygranej. W ten weekend gramy w Hanszen College i jestem BARDZO podekscytowany! Konkurencyjność Will Rice'a ociera się o mnie, a ja naprawdę chcieć wygrać. Właściwie, kiedy piszę to teraz, rozmawiam z innym przyjacielem nowicjusza w Will Rice Commons o tym, jakie zagramy przeciwko ofensywie Hanszen!

Panie, nawet jeśli macie wszystkie dowody na świecie, że coś jest do bani, nigdy nie mów sobie, że nie możesz tego zrobić. Nigdy bym nie pomyślał, że będę uprawiał jakikolwiek sport na studiach, a teraz nie mogę być bardziej podekscytowany i szczęśliwy z powodu naszej drużyny futbolowej Powderpuff =)

BÓL POCIĄGU PRZYNIESIE BÓL - Go Will Rice PUDERPUFF !!!