Rzeczy się zmieniają, ludzie (nie zawsze) się zmieniają

Chociaż odbyłem już kilka podróży do domu przed przerwą zimową na Święto Dziękczynienia i przypadkowymi weekendowymi wypadami, wizyty były krótkie i tak naprawdę nie miałem okazji, aby w pełni to wszystko ogarnąć. Jednak przebywanie w domu przez trzy tygodnie na święta pozwoliło mi uświadomić sobie, jak inny jest dom w porównaniu do UNC. Istnieją małe różnice, takie jak posiadanie sklepu spożywczego w odległości spaceru (moje rodzinne miasto Charlotte jest OGROMNE w w porównaniu do Chapel Hill), ale są też o wiele bardziej uderzające różnice w interakcjach z ludźmi, których znałeś wcześniej Szkoła Wyższa. Dziwnie jest spotkać ludzi, których nie widziałem od tamtego dnia, kiedy przeszedłem przez scenę, by odebrać maturę. Wśród niezliczonych spotkań, jakie miałem z moimi byłymi kolegami z klasy, wydaje się, że są dwa ogólne kierunki, w których te spotkania zmierzają.

Moje pierwsze spotkanie miało miejsce, gdy pewnego dnia robiłem zakupy spożywcze, podczas którego zobaczyłem faceta, który był w kilku moich klasach przez całe liceum. Niech na zawsze będzie znany jako NAJBARDZIEJ

niezręczny Spotkałem się z kimkolwiek odkąd byłem w domu... a może w całym moim życiu. Wyraźnie mnie rozpoznał i wpatrywał się we mnie przez chwilę, a potem po prostu zdmuchnął mnie całkowicie, pchając swój wózek, nie dając mi nawet szansy na powiedzenie „cześć”.

W liceum pochodziliśmy z zupełnie różnych stron spektrum społecznego; on był pochłonięty Panem Popularnością a ja byłam pilną, cichą dziewczyną. Widząc go w sklepie spożywczym, wróciłem z powrotem na korytarze mojego liceum, gdzie również mnie zignorował, mimo że siedziałam obok niego na lekcji matematyki przez cały semestr! Zwykle szukam w ludziach tego, co najlepsze i miałam nadzieję, że studia go zmienią, więc jego chłodna reakcja w stosunku do mnie była całkowicie niespodziewany. Sądzę, że niektórzy ludzie nie zmieniają się tak bardzo, jak muszą, a on jest przykładem osoby, jak uznałem, która i tak nie jest warta mojego czasu.

Mówiąc o wiele jaśniej, są tacy, z którymi jesteś w stanie rozpocząć rozmowę dokładnie tam, gdzie ją przerwałeś. W ciągu kilku dni od powrotu do domu spora grupa moich znajomych spotkała się na kolacji i wymianie prezentów i tak było pocieszający, pomimo moich obaw, że skończy się to tak samo źle, jak moje małe spotkanie w sklepie spożywczym. Żarty, które kiedyś opowiadaliśmy, wciąż były równie zabawne, nawet sześć miesięcy później. Uśmiechy były równie szczere i naprawdę cieszyliśmy się swoim towarzystwem. Uświadomiłem sobie, że ci ludzie, z którymi jadłem kolację, nadal będą jednymi z najlepszych przyjaciół, jakich kiedykolwiek mogłem mieć. Wszyscy przetrwaliśmy więc wiele: przerażające gazety, sporo znajomości i rozstań oraz tęsknota za domem od rozstania się z pójściem do zupełnie innych uczelni. Gdybyśmy mogli przejść przez tak wielkie zmiany, wiem, że możemy przejść przez wszystko, co życie rzuci nam w przyszłości.

„Zmiana nigdy nie nastąpi, gdy ludziom zabraknie umiejętności i odwagi, by zobaczyć siebie takimi, jakimi są”.

-Bryant H. McGill

Bez obaw z wołowiną curry, XO i całym tym innym jazzem,
Katie :)

Czy uważasz, że studia tak bardzo zmieniają ludzi? Zostaw mi komentarz poniżej!