Uniwersytet San Diego

Tak, tak, słowo na H. Każdy uczeń liceum, który próbuje zdecydować, czy chce zostać w pobliżu na studia, pojechać przez cały kraj (lub do innego) kraju!), albo gdzieś pomiędzy musi zadać sobie pytanie: „Czy będę tęsknił za domem?” Wierz lub nie, tęsknota za domem jest dobry rzecz; oznacza to, że masz coś, co pozostawiłeś, warte przeoczenia, ale to nie ułatwia tego. Miałem dwie możliwości – 20-minutowy dojazd, w którym codziennie widywałem się z rodziną, lub 6 godzin jazdy samochodem, gdzie musiałbym jechać aż 3 miesiące, nie widząc ich. Więc jestem tutaj, daleko od domu, aby dać ci kilka wskazówek, jak przetrwałem pierwszy miesiąc tutaj w USD.

Skype! Skype to darmowy sposób komunikowania się z przyjaciółmi i rodziną na całym świecie. To niesamowite, jak bardzo to pomaga; kiedy mam szalony dzień, rozmawiam przez skype z moim najlepszym przyjacielem, który wie, jak mnie uspokoić i spojrzeć na wszystko z innej perspektywy. Zawsze czuję się lepiej po spotkaniu twarzą w twarz.

Małe rzeczy: To niesamowite, jak bardzo drobiazgi mogą przypominać Ci o domu i sprawić, że w środku poczujesz się ciepło i przytulnie. Rzeczy takie jak zdjęcia osób, które kochasz z domu lub sentymentalne przedmioty, jak koc, który zrobiła dla mnie moja ciocia. Osobiście (i to zabrzmi szaleńczo!) ogromnym komfortem były mgliste poranki tutaj w San Diego. Dolinę Centralną każdej zimy ogarnia gęsta mgła, a wyjrzenie przez moje drzwi, aby zobaczyć biały, mglisty widok, sprawia, że ​​czuję się znacznie bliżej domu.

Łączenie się z ludźmi z Twojego regionu: Spotkałem kilka osób ze środkowej Kalifornii i samo rozmawianie z nimi o pogodzie, naszych liceach, wspomnieniach ludzi i miejsc może być całkiem pocieszające. Łączenie się z ludźmi może być onieśmielające, ale wykonywanie takich rzeczy jak praca wolontariacka i dołączanie do klubów jest ogromną pomocą w nawiązywaniu tych relacji na całe życie.

Być szczerym: Wiem, że trudno jest ufać ludziom, których właśnie poznałeś, ale usiądź z ludźmi wokół siebie i powiedz im, jak się czujesz. Podziel się z nimi, że tęsknisz za niesamowitym kurczakiem swojej mamy, jak pies wpełza Ci na kolana podczas oglądania telewizji lub śmiechem taty. Wszyscy wokół ciebie płyną w tej samej łodzi. Rozmowa z ludźmi w kampusie, takimi jak doradcy i RA, również jest ogromną pomocą. I bądź szczery z się. Po wysłaniu kaucji powtarzam sobie, że nie będę tęsknić za domem, kiedy przeniosę się do akademika, mając nadzieję, że to powiedzenie sprawi, że stanie się to rzeczywistością. Ale to tylko pogorszyło sprawę.

Zostawię wam cytat, który pomógł mi przejść przez moje trudne dni tutaj. „Jeśli masz szansę, skorzystaj z niej. Jeśli zmieni twoje życie, pozwól mu. Nikt nie powiedział, że będzie łatwo, tylko obiecali, że będzie warto.” – Anon.