Holly radzi sobie z tęsknotą za domem w Purdue

Cóż, jestem w szkole już około siedmiu tygodni i nie mogę w to uwierzyć! Szkoła jest dla mnie dziesięć godzin drogi od domu, jeśli wybierasz się w podróż bez przerwy. Szkoda, bo w weekendy nie odwiedzam domu jak inne dzieci. Przez pierwsze kilka dni, kiedy tu przyjechałem, bardzo tęskniłem za domem i było mi naprawdę smutno. Ale przetrwałem i stopniowo to uczucie zaczęło ustępować.

Po prostu musiałem pamiętać, że wszyscy są w takich samych sytuacjach jak ja, a studia to tylko kolejny krok w życiu. W kampusie krążyła plotka, że ​​dziewczyna dostała się do szkoły, a następnego dnia zadzwoniła do jej rodziców z płaczem, mówiąc, że nie jest „gotowa” na studia. Podobno spakowała swoje torby 2 dni później i tak po prostu zrezygnowała. Byłem w szoku!

Tak, było mi smutno, ale uważam, że musisz dać rzeczom szansę, aby naprawdę wiedzieć, czy jest dla ciebie odpowiednia, czy nie. Z biegiem czasu moja rodzina skonfigurowała kamerę do komputera w domu, abyśmy mogli rozmawiać przez Skype... (to naprawdę fajny, darmowy program do czatu). To było niesamowite, mogłem zobaczyć znajome twarze, co naprawdę pomogło. Z biegiem czasu spotykam tak wiele dzieci, które mieszkają tak daleko jak ja, a jeśli nie dalej! (Jeden ze współlokatorów mojej najlepszej przyjaciółki pochodzi z Nikaragui, a w moim akademiku jest mnóstwo dziewczyn z Chin i innych przypadkowych krajów!)

Śmierdzi, bo nie mogę wrócić do domu do listopada, czyli 3 miesiące, odkąd wyszedłem z domu... Chociaż powiedziano mi, że nawet jeśli wrócę do domu, nie będzie tam żadnych moich przyjaciół, ponieważ wszyscy są zajęci studiami! Kiedy tęsknię za domem, po prostu wychodzę z przyjaciółmi, których tu poznałem, albo dzwonię do starego kumpla i to naprawdę pomaga. Tak, będą chwile, kiedy możesz się załamać, ale musisz pamiętać, że to nowy krok w życiu.