Zwycięzca konkursu beletrystycznego Seventeen 2012

Czy zastanawiałeś się kiedyś, kto następny J.K. Rowling, Suzanne Collins czy Stephanie Meyer mogą być? Jest spora szansa, że ​​weszła SiedemnaścieCoroczny konkurs na pisanie beletrystyki! We współpracy z Scholastic i figment.com obiecaliśmy nagrodzić jednemu czytelnikowi 5000 dolarów za opublikowanie jej historii na seventeen.com, aby umówić ją na rozmowę telefoniczną z jednym z zawodowców i moją koleżanką sędzią, Maggie Stiefvater, autorką książki ten Dreszcz trylogia i Wyścigi Skorpionów. Z dumą przedstawiam ją tutaj na moim blogu. Dołącz do mnie w gratulowaniu Alex, autorce i poznaniu jej trochę więcej!

SIEDEMNAŚCIE: Jak długo zajęło Ci napisanie zwycięskiego zgłoszenia do konkursu? Jak wpadłeś na swój pomysł?

Dokończenie wpisu zajęło mi około godziny – pół godziny na napisanie go i pół godziny na skrócenie go do 500 słów. Kiedy po raz pierwszy wpadłem na mój pomysł, miałem niską samoocenę. Nie uważałam się za ładną lub (pomimo kilku znajomych) popularną. Poczułem się onieśmielony przez wiele dziewczyn w mojej szkole. W piątkowy wieczór w połowie września (kiedy pisałem swój wpis), czułem się szczególnie przygnębiony – cała moja przyjaciele byli zajęci, mój brat miał znajomych i oglądali film, a moi rodzice byli na Data. Byłem sam w swoim pokoju. Zacząłem myśleć o dziewczynach w mojej szkole io tym, jak dobrze się bawiły ze swoimi przyjaciółmi. Jak bardzo chciałem nimi być, ale nie miałem na to odwagi. Tak powstała pierwsza część mojej historii.

W następnej części myślałem o tym, jak bardzo chciałbym mieć życie towarzyskie dziewcząt, ale nie ich życie osobiste. Kocham moją rodzinę i nie zamieniłbym ich na nic. To doprowadziło mnie do drugiej części mojej historii: że te dziewczyny na pewno mają własne problemy, których na pewno nie chciałbym dla siebie. Potem wystarczyło napisać historię i skrócić ją, a po obejrzeniu wszystkich wspaniałych komentarzy na temat mojej historii (na figment.com) odzyskałem poczucie własnej wartości i pewność siebie.

SIEDEMNAŚCIE:Wolisz być dziewczyną studiującą czy tą na przyjęciu?

Szczerze mówiąc, ja też bym nie chciał. Obie te dziewczyny mają problemy i chociaż bardzo by się starały, nie mogą się ich pozbyć ucząc się i imprezując. Jednak obie dziewczyny mają zalety swojej sytuacji. Ucząca się dziewczyna robi coś produktywnego, a jej umiejętności uczenia się mogą pomóc jej dostać się do dobrego college'u, gdzie może spotkać ludzi takich jak ona (chociaż nie rozwiąże to całkowicie jej problemu. Miałaby przyjaciół, ale nie zaufanie.). Jeśli chodzi o imprezowanie dziewczyny, jej liczni przyjaciele mogą pomóc wypełnić pustkę nieobecności rodziców, dzięki czemu jest mniej samotna, ale jej przyjaciele nie lubią jej dla niej. Po prostu lubią dzielić się jej popularnością. W tempie, w jakim zmierza, minie trochę czasu, zanim znajdzie prawdziwych przyjaciół i nauczy się być sobą.

SIEDEMNAŚCIE:Jaka była twoja reakcja, gdy dowiedziałeś się, że wygrałeś konkurs?

Byłem zszokowany. Szanse były niewielkie, z tysiącami wpisów i chociaż miałem nadzieję i nadzieję, nie sądziłem, że wygram. Naprawdę nie mogłem w to uwierzyć, kiedy to zrobiłem. Kiedy dowiedziałem się o tym po raz pierwszy, była dziewiąta rano i wciąż byłem trochę zmęczony, więc kiedy zobaczyłem e-maila z informacją, że wygrałem, pomyślałem, że śnię. Właściwie musiałem chodzić, żeby się upewnić, że nie śpię.

Potem, gdy już byłem pewien, że wygrałem, odesłałem e-maila, a potem (szczerze mówiąc) wpadłem w panikę. Zacząłem się śmiać i powtarzać w kółko „Wygrałem! Wygrałem! Wygrałem!” Wyrzuciłem muzykę i tańczyłem po swoim pokoju. Tylko moja rodzina i dwóch moich najbliższych przyjaciół wiedziało; Nie byłam pewna, czy mogę powiedzieć komuś innemu. Ogólnie byłem absolutnie zachwycony i nadal jestem szczęśliwy i czuję się zaszczycony, że wygrałem.

SIEDEMNAŚCIE:Co zrobisz ze swoją nagrodą pieniężną w wysokości 5000 $?

Część pieniędzy przekażę schroniskom dla zwierząt, a resztę odłożę na studia.

SIEDEMNAŚCIE: Dla każdego, kto chce napisać własne, fascynujące utwory, może na letnich wakacjach, jaką masz dla niego radę?

Moja rada to pisać codziennie i wyznaczać sobie małe cele do osiągnięcia (np. pisanie tak wielu słów każdego dnia lub pisanie do tej strony itp.). Jeśli piszesz coś więcej niż kilka tysięcy słów, sporządziłbym ustrukturyzowany zarys twojej historii (lub powieści, ale radzę najpierw napisać krótkie opowiadania, więc pisanie powieści wydaje się mniej przytłaczające) musi zawierać, prawie podobnie jak w filmie (czyli około czterech czwartych), aby nie dać się zwieść lub uderzyć blokadą twórczą i aby osiągnąć swój cel cele. Jeśli wpadniesz na inny pomysł na historię w sam środek innej historii, spróbuj włączyć elementy nowej historii do oryginału, aby pozostać wiernym temu, co już zacząłeś, ale aby zaspokoić swoje popęd. Jeśli coś nie pasuje do twojej historii, wróć i zmień to, bez względu na to, ile napisałeś. Zaufaj mi, Twoja historia będzie lepiej klikać po wprowadzeniu zmiany. Na koniec napisz, co chcesz napisać, nawet jeśli uważasz, że nie będzie to popularne wśród dzisiejszych nadprzyrodzonych romansów i dystopijnych dramatów. Napisz, co kochasz, a inni też to pokochają. Nigdy, przenigdy nie rezygnuj z tego, co Cię pasjonuje.

Inspirujące! Zachęcam do przeczytania historii Alex i pozostawienia jej wspierającej notatki w komentarzach!

BUŹIAKI,

-A