Ta niewidoma biegaczka przełajowa pokonała szanse, by rywalizować z drużyną swojej szkoły średniej

„Jestem niewidoma, ale zamierzam wyjść i robić to, co chcę, ponieważ zasługuję na to, co dla mnie najlepsze” – mówi.

Bieganie, gdy nie widzisz, dokąd idziesz, brzmi przerażająco, ale to jedyny sposób, w jaki uczeń liceum Logan Anderson kiedykolwiek tego doświadczył. Uczeń Franklin Community High School z Franklin, Indiana. urodził się z albinizmem okulotanicznym, formą albinizmu, która powoduje problemy ze wzrokiem i dotyka około jednej na 20 000 osób i jest niewidoma.

Logan, 17 lat, była aktywną zawodniczką w Indiana School for the Blind, do której uczęszczała przez drugi rok. Tam uprawiała cheerleaderek, pływanie, zapasy, tor i goalball (sport przeznaczony dla niewidomych sportowców, co polega na rzucaniu lub toczeniu piłki z dzwoneczkami w piłkę przeciwnika bramka). Kiedy w zeszłym roku przeniosła się do Franklin Community High School, dołączyła do szkolnej drużyny biegowej i od razu ją pokochała.

Tego lata poprosiła o możliwość rywalizacji. (Ponieważ biegnie obok przewodnika, Stowarzyszenie Sportowe Liceum Indiana musiało zatwierdzić jej prośbę, aby upewnić się, że jej przewodnik nie da jej przewagi konkurencyjnej). sportowcy.

„To było naprawdę ekscytujące, ponieważ nigdy wcześniej nie biegałam w wyścigu” – powiedziała Dziennik. „To było ekscytujące móc to zrobić. Ale to było wyczerpujące. Nie będę kłamać."

Między jej jasnymi białymi włosami (obecnie podświetlonymi na różowo!) i przewodnikiem biegowym, który mówi jej, gdzie ma postawić stopy i w jakim kierunku biegnie, Logan wyróżnia się. W tym roku stała się czymś w rodzaju sensacji medialnej w swoim regionie Indiany. Niedawno powiedziała reporterowi, jak jej ślepota wpływa na jej światopogląd.

„Nie wierzę w ślepotę” – powiedziała Daily Journal. „Nie wierzę, że to niepełnosprawność. Myślę, że to śmieszne i nie powinno powstrzymywać nikogo przed robieniem czegokolwiek, co chce. Jeśli to jest sport, wspinaczka górska lub bycie lekarzem, cokolwiek to może być marzenie, powinni być w stanie je zrealizować.

Kontynuowała: „Chciałam rzucić wyzwanie normom społecznym. Chciałem powiedzieć: „Hej, jestem ślepy, ale wyjdę i zrobię to, co chcę, bo zasługuję na to, co dla mnie najlepsze”.

Jej zespół jest pod wrażeniem jej etyki pracy i umiejętności wytrwania w wyzwaniach.

„Nigdy nie poskarżyła mi się ani razu” – powiedział dyrektor sportowy szkoły, John Regas WISHTV. „Nigdy nie wymyśliła problemu ani niczego, czego nie może przezwyciężyć”.

Zaangażowanie Logan w walenie w chodnik przenosi się również na jej dążenie do doskonałości w klasie. Zabiega o dyplom honorowy i ma nadzieję, że po studiach zostanie trenerem lub inżynierem biomedycznym.

„Jestem jak wszyscy inni”, ona podsumował. „Robię to samo, co wszyscy inni. Po prostu muszę włożyć trochę więcej wysiłku.