Ułożone czy obłąkane?

Odkąd wiedziałam, czym są małżeństwa aranżowane, zawsze powtarzałam, że nigdy ich nie dostanę. Cały pomysł wydawał się absurdalny! Ponieważ moi rodzice nigdy nie byli zbyt tradycyjni, nigdy nie wpadłem na pomysł, by nawet rozważyć związek, który został w jakikolwiek sposób założony przez moich rodziców lub kogokolwiek innego. W końcu sam powinienem kogoś znaleźć! Dobrze?

Dorastałem z otwartymi rodzicami i przyjaciółmi, którzy byli tacy sami, więc nigdy nie przyszło mi do głowy, że wiele osób może nadal wierzyć w aranżowane małżeństwa. Poszedłem do college'u i usłyszałem o dziewczynach z różnych środowisk etnicznych, które miały rodziców, którzy już "szukali" odpowiednich zalotników!

Zacząłem właściwie siadać i myśleć o tym. Wtedy przyszło mi do głowy… ile razy moi przyjaciele próbowali mnie z kimś umówić? Ok, więc to nigdy nie zadziałało (z wyjątkiem jednego razu, kiedy uważałem, że chłopak jest słodki); ale czy nie było to samo w sobie „układem”?

Teraz nadal nigdy nie poślubiłabym kogoś na ślepo na podstawie astrologii, wyglądu, życiorysu i/lub tego, co moi rodzice uważali za zapałkę stworzoną w niebie. Jednak może „związki aranżowane” – nawet te chłopaka/dziewczyny nie wymykają się całkowicie spod kontroli.

Może to tylko wstępne wprowadzenie, które zostało zainicjowane przez twojego najlepszego przyjaciela, koleżankę z klasy, a nawet mamę, które może doprowadzić do związku, którego sam mogłeś nie znaleźć.

Co myślisz? Czy kiedykolwiek bawiłeś się myślą, że rodzice przedstawią Cię komuś?

Twój,

Diwja