Wyszedłem jako trans przez wiadomość tekstową do 2,4 miliona ludzi

Cześć ludzie! Nazywam się Freddie i 2 lipca 2015 r. wyszedłem do 2,4 miliona osób za pośrednictwem SMS-a. Tak, dobrze to przeczytałeś! Wysłałem 2,4 miliona osób SMS. Trochę czasu zajęło mi przetworzenie wszystkiego, co się wydarzyło — całe doświadczenie było tak surrealistyczne. Oto, co wydarzyło się tego dnia i od tamtej pory.

Pracuję w DoCos.org, globalnej organizacji na rzecz młodych ludzi i zmian społecznych, jako naszego menedżera ds. zaangażowania mobilnego. Ten fantazyjny tytuł w zasadzie oznacza, że ​​pracuję nad komunikatami i strategią dla naszego programu do wysyłania SMS-ów. Każdego tygodnia wysyłam SMS-y do ponad 2 milionów osób, wysyłając im aktualne informacje o sposobach działania w ich społecznościach, na przykład w przekazywaniu delikatnie zużytych dżinsów do lokalnych schronisk dla bezdomnych, sprzątania niedopałków w parkach lub dzielenia się wskazówkami, jak rozpoznać oznaki nadużyć na randki, żeby wymienić mało. Przez ostatnie trzy lata wysyłałem te wiadomości jako Alysha – imię nadane mi, kiedy się urodziłem.

Po urodzeniu przypisano mi płeć, która nie wydaje mi się odpowiednia. Identyfikuję się jako niebinarna osoba transpłciowa, co oznacza, że ​​nie identyfikuję się wyłącznie jako mężczyzna lub kobieta, ale jako coś spoza lub pomiędzy tymi dwoma pojęciami. Moje preferowane zaimki płciowe to oni/oni/ich lub on/jego/on.

Podczas gdy zmagałem się z moją tożsamością płciową, bliscy mi ludzie powiedzieli mi, że jestem „po prostu zdezorientowany” i że bycie trans nie jest prawdziwe. Ciągłe powtarzanie, że tak naprawdę nie wiem, kim jestem, szkodziło mojej samoocenie i własnej wartości. Po jednej konkretnej rozmowie, którą odbyłem z kimś bliskim na temat tego, że nie poszło dobrze, nie mogłem rano wstać z łóżka. Codzienne zadania stały się trudne i nie mogłem się skupić na pracy tak, jak powinienem. Ilekroć wchodziłem w interakcje z ludźmi, zawsze miałem wrażenie, że nikt nie wierzy, za kogo się podaję. Łatwiej było się odizolować i nie rozmawiać z nikim.

2 lipca zmienił wszystko. Powiedziałem już moim bliskim przyjaciołom, współpracownikom i rodzicom, że jestem trans, ale wysyłając tę ​​wiadomość do tak wielu osób, czułem się, jakbym opowiadał światu. I pod wieloma względami byłem.

W noc przed naciśnięciem wyślij (właściwie nie używam telefonu do wysyłania SMS-ów do naszych 2 milionów członków, faktycznie używam programu na moim komputerze, aby oszczędzić kciuki), nie mogłem spać. Ciągle omawiałem najgorsze rzeczy, które ludzie mogliby mi powiedzieć — czytałem nienawistne komentarze pod filmami na YouTube innych osób transpłciowych; Wiedziałem, że się na to otwieram. Kilka godzin później usiadłem obok moich znajomych w pracy i kliknąłem przycisk z zamkniętymi oczami. I zamiast otrzymywać nienawistne teksty, których się spodziewałem, stało się dokładnie odwrotnie. Widok tak wielu tweetów i tekstów tysięcy osób wspierających mnie bez wahania wzmocnił moją pewność siebie.

Moja wiadomość tekstowa dała ludziom możliwość zapytania mnie pytania, aby dowiedzieć się więcej o byciu translub pokazać swoje wsparcie poprzez tweetowanie pod hashtagiem #Ready4Freddie. Prawie 50 000 osób odpisało z pytaniami typu „Skąd wiedziałeś, że jesteś trans?” i „Jak to było wyjść?” Spotify promowało #Ready4Freddie lista odtwarzania, gdzie ludzie dodawali piosenki z okazji uroczystości wspierające mnie (uwielbiam tańczyć). Nawet mój ulubiony zespół, Tegan & Sara, napisał na Twitterze swoje wsparcie. *OMDLENIE*.

Co więcej, wiedziałem, że dzieląc się moją historią z członkami DoSomething, więcej młodych ludzi zobaczy prawdziwego dorosłego transseksualistę na żywo. Mam nadzieję, że wszyscy widzą, że to, kim jesteś, jest zawsze w porządku i powinno być świętowane. Moje ulubione teksty, które otrzymałem tego dnia, pochodziły od młodych transpłciowych osób, które dziękowały mi za podzielenie się moją prawdą. Dostałem wiadomości takie jak "Jestem trans również tbh lubię wspierać cię w każdy możliwy sposób, ponieważ przeszedłem przez to samo i wiem, jak się czujesz” i „Jesteś taki odważny!! Jestem z ciebie taki dumny. Twoja historia z pewnością będzie jedną z tych, które pomogą mi wyjść! Nie mogę ci wystarczająco podziękować, że dodałeś mi odwagi, by wyjść!  Może otrzymanie mojej wiadomości sprawiło, że też poczuli się mniej samotni.

Wysyłanie „The Freddie Text” (tak nazywamy to teraz w biurze DoSomething) zmieniło życie. Jest tylko jedna rzecz, którą zrobiłbym inaczej.

Chociaż wyszedłem do mamy i taty przed wysłaniem smsa, nie powiedziałem im o tym wielkim kroku, jakim jest opowiadanie o tym tylu osobom naraz. Nie zadzwoniłem też do wszystkich członków rodziny, mówiąc im, że wyjdę w tak wielkim stylu. Powinnam, a część z nich dowiedziała się nawet na Facebooku. Ciężko umierają stare nawyki, a utrzymując tę ​​tajemnicę przez tak długi czas, przyzwyczaiłem się do izolowania się i unikania rozmów. Ostatecznie zraniłem moją rodzinę — nie samą wiadomością, ale dlatego, że czuli, że wypycham ich ze swojego życia. W rzeczywistości zadali niektóre z tych samych pytań, które zadawali członkowie DoSomething — „Dlaczego teraz?”. i „Dlaczego nie powiedziałeś mi wcześniej?” — jakbym był nieuczciwy. Ktoś nawet zapytał: „Dlaczego po prostu nie zacząłeś jako Freddie? Czy to żart czy jakaś postawa?” Trudno to wytłumaczyć, ale to nie jest coś, co zawsze wiedziałem. Dla każdego jest inaczej, ale wiem na pewno, że Alysha to ta sama osoba, co Freddie. Zawsze byłem Freddiem.

Od czasu tekstu moja rodzina i ja mogliśmy rozmawiać bardziej otwarcie i szczerze. Chociaż niektóre rozmowy są niezręczne lub frustrujące, nie unikam ich już. Nauczyłam się, że to nie tylko proces dla mnie, ale także dla ludzi, którzy mnie kochają.

Są chwile, kiedy wciąż nie mogę uwierzyć, że zrobiłem ten ogromny skok. Niesamowite jest widzieć, jak daleko zaszliśmy jako społeczność, jeśli chodzi o widoczność i akceptację. Od czasu „Freddie Text” Caitlyn Jenner przyjęła nagrodę ESPYs za odwagę, a Biały Dom mianował Raffiego Freedmana-Gurspana, pierwszego otwartego pracownika transpłciowego. Ale w tym samym okresie w samych Stanach Zjednoczonych zamordowano 8 kolorowych kobiet trans. Ta liczba rani moje serce, gdy ją piszę. Przed nami długa droga.

Zachodzi zmiana, a ty możesz być jej częścią. DoCoś, w którym pracuję, miejsce, które umożliwiło zaistnienie w tak wielkim stylu, ma różne sposoby na podjęcie działań wspierających osoby trans w swoim życiu i w całym kraju. Sprawdź je tutaj oraz tutaj!