Gdzie mieszkają dobrzy chłopcy

Byłem w dziewiątej klasie, kiedy pierwszy raz spotkałem chłopak, Wola. Mieszkając w Georgii, wszyscy, których znałem, wychowywali się na uprzejmych, a Will nie był wyjątkiem. Był typowym facetem z Południa. Will zawsze otwierał mi drzwi, nazywał moją mamę „panią”, a tatę „sir”. Kupował mi nawet świeże kwiaty raz w tygodniu, a czasem wręczał mamie też bukiet! Will był też facetem o wielkich gestach, często jeżdżąc 30 minut tylko po to, by zaskoczyć mnie przy lunchu z jedzeniem na wynos z mojego ulubionego tajskiego miejsca.

Nie nienawidzę facetów, z którymi spotykam się od czasów Willa, ale postawił poprzeczkę dość wysoko, jeśli chodzi o chłopaków. Od tamtego czasu nie umawiałam się z nikim, kto traktował mnie z takim szacunkiem jak Will. Zastanawiam się, czy stereotyp dżentelmena z Południa jest prawdziwy? Czy Will był po prostu wyjątkowo dobrym chłopakiem, czy jest coś, co można powiedzieć o południowej życzliwości? Wiem, że wszędzie są dobrzy i niezbyt dobrzy ludzie, ale moje osobiste doświadczenie prowadzi mnie do przekonania, że ​​geografia odgrywa rolę w osobistym nastawieniu do

randki. Myślę, że dziewczyny zawsze powinny mieć otwarte dla nich drzwi, a my nie powinniśmy wędrować do Gruzji, aby znaleźć kogoś, kto to zrobi! Co myślisz? Czy ktoś udowodnił, że moja teoria jest błędna? Daj mi znać!

Izabela :)

Blogi Isabelle dla Siedemnaście o randkowaniu w każdy czwartek. Kliknijtutaj przeczytać jej post z zeszłego tygodnia!