„Nie przyjęto mnie na studia!”

Miałem obsesję na punkcie pójścia do Vassar College, nawet myślałem, że to zasięg. To tam mogłam sobie wyobrazić, że żyję w college'u, o którym marzyłam, i złożyłam podanie o wczesną decyzję.

W dniu, w którym decyzje zostały opublikowane online, przeraziłem się, gdy zobaczyłem: „Z przyjemnością informujemy Cię…” i zaczął krzyczeć: „Wsiadłem!” Opublikowałem wiadomości na Facebooku i otrzymałem ponad 100 komentarzy i lubi!

Ale kilka godzin później zadzwonił do mnie znajomy, który również przyszedł, żeby powiedzieć mi, że jego status się zmienił — teraz on… nie był w. Gorączkowo zalogowałem się ponownie i tym razem przeczytałem: „Z przykrością informujemy cię…” Serce mi opadło. Byłem w środku, czy nie? To był piątkowy wieczór, więc nie mogłem nic zrobić — dopóki nie otrzymałem e-maila od Vassar, który mówił później, że wystąpił błąd systemu, ale nowe decyzje były trafne.

Nie próbowałem walczyć z tym, co się stało — wściekanie się na Vassar wydawało się bezcelowe — ale byłem wściekły na siebie, że myślałem, że mógłbym dostać się do tak dostępnej szkoły! Poza tym, czy naprawdę musiałem powiedzieć wszystkim w momencie, gdy dostałem tego pierwszego e-maila? Poczułem się głupio i nie pomogło, kiedy znalazłem się na liście oczekujących w moim drugim wyborze, Oberlin. Postanowiłem zadowolić się moją szkołą trzeciego wyboru i nawet udało mi się nią podekscytować. Ale wtedy Oberlin wysłał list, w którym powiedział, że zostałem usunięty z listy oczekujących… ponieważ zostałem przyjęty!

Na początku czułem, że ta akceptacja jest mniej ważna, ponieważ nie wpuścili mnie wcześniej wraz z większością ludzi – moja pewność siebie wciąż była słaba. Ale potem zdałem sobie sprawę, że nie mogę pozwolić, aby moje „niezaakceptowanie” Vassar mnie powstrzymało; zdarzają się błędy i musisz po prostu iść dalej. Tak się cieszę, że to zrobiłem, ponieważ teraz kocham moją szkołę. Nie wyobrażam sobie nawet bycia gdziekolwiek indziej.