Napisz historię z Nikki Reed!

Autor: Nikki Reed:

Minął prawie rok, odkąd zaczęliśmy się spotykać, ale nikt o nas nie wiedział. Czasami poruszałem to od niechcenia, ale on zawsze znajdował sposób, by przekręcać i zmieniać swoje słowa, aż przekształciły się w teorię, która wydawała się mieć sens. Był dobry w swoich słowach, a ja byłam dobra w wymyślaniu powodów, by w nie wierzyć. Tylko kilku przyjaciół ze szkoły mogło się o nas dowiedzieć i byli oni w większości ręcznie wybierani przez niego.

Wtedy miało to sens, bo przekonująco mówił, że prywatność jest priorytetem osób numer jeden. Czasami mówiłem mu pół żartem, że chcę wykrzyczeć to światu przez megafon, bo to właśnie sprawiało, że czułem się zakochany. Nigdy się na to nie uśmiechnął. Chociaż moja mama wyczuwała, że ​​jest w nim coś niezwykle mrocznego, zawsze kłóciłam się, że to wywołane przez siebie. Poza tym nie mogłam uwierzyć, że byłam dla niego za dobra. Był nieskończenie czarujący, inteligentny i filozoficzny poza swoimi latami. Przynajmniej tak chciałby potajemnie być opisany.

Wiedziałem, że go kocham i tylko to się liczyło. Jasne, że nie byłam najładniejszą dziewczyną na świecie, ale on zawsze powtarzał, że właśnie z tego powodu mnie lubi, więc czułam się z tego zadowolona. W większości przypadków tak jest. Pewnego razu zebrałem się na odwagę, by zaśpiewać przed nim piosenkę w jadalni (zawsze uwielbiałem śpiewać), a on zaśmiał się i powiedział „… to jest w tobie takie wspaniałe; nawet jeśli nie jesteś dobrym wokalistą, nie boisz się spróbować”. To komplement, prawda?

Teraz piszesz kolejny rozdział! Kliknij „Zobacz wszystkie komentarze czytelników” poniżej i opublikuj swój akapit.

Upewnij się, że obserwujesz Nikki Reed (@nikkireed_i_am) i siedemnaście (@nadzieja) na Twitterze — ogłosimy, kiedy Nikki będzie kontynuować historię w jednym z Twoich rozdziałów!