2Sep
Nawet w najtrudniejszych czasach w historii ważne jest, aby zwracać uwagę na tych, którzy nadal podążają za swoimi marzeniami i podejmują kroki, aby uczynić świat lepszym miejscem. Z tego powodu eco miesiąc Siedemnaście honoruje jedną młodą osobę jako Głos zmian, kogoś, kto robi różnicę w swojej społeczności i na całym świecie.
Ashlyn So udowadnia, że aktywizm nie ma ograniczeń wiekowych. W wieku 13 lat wyrobiła sobie już sławę w Zatrzymaj azjatycki ruch nienawiści, organizując rajdy i przemawiając na imprezach. Życie na półwyspie w Kalifornii oznacza, że Ashlyn jest otoczone przez wiele Azjatyckie przestępstwa z nienawiści które nękają nasz kraj przez ostatni rok. Według raport Stop AAPI Hate, w okresie od marca 2020 r. do lutego 2021 r. do ich centrum zgłoszono 3795 incydentów z nienawiści w Azji. Spośród nich 44,56% miało miejsce w Kalifornii. Ashlyn obserwowała, jak coraz więcej starszych azjatyckich jest atakowanych na ulicach jej rodzinnego stanu, ale tak było Śmierć Vichara Ratanapakdee
to był dla niej punkt krytyczny, mówi matka Ashlyn, Angela Wu. Vichar, 84-letni imigrant z Tajlandii, został brutalnie powalony na ziemię podczas spaceru w Anza Vista w Kalifornii. Doznał krwotoku mózgu po ataku i zmarł w wyniku napaści. Vichar okazał się przyjacielem ojca przyjaciela, a Angela i Ashlyn są w kontakcie z jego rodziną od czasu ataku.To smutek i złość z powodu tego wydarzenia skłoniły Ashlyn do zorganizowania wiecu 27 lutego. Ashlyn szacuje, że ponad 300 osób zebrało się w San Mateo Central Park w San Mateo w Kalifornii, gdzie Ashlyn przemawiała publicznie, co nie przyszło jej łatwo. „Kiedyś byłam bardzo nieśmiała i może czasami nadal jestem” – powiedziała. „Ale ta sytuacja dała mi przypływ energii. Widziałem, co się dzieje i wiedziałem, że muszę coś o tym powiedzieć. Nie mogłem dłużej być cicho."
Rajd San Mateo był dopiero początkiem. Od tego czasu Ashlyn przemawiała na wiecach w San Jose i Berkley o tym, jak ważne jest podnoszenie świadomości i wspieranie społeczności AAPI. Ma też rozpoczął petycję— który do tej pory zebrał ponad 300 podpisów — aby włączyć historię Azji w Ameryce do szkolnego programu nauczania, najpierw w rejonie zatoki San Francisco, a następnie w szkołach w całym kraju.
A wszystko to nawet nie wspomina o sukcesie Ashlyn jako projektantki mody. Już dwukrotnie pokazywała się na New York Fashion Week, a obecnie pracuje nad nową kolekcją i linią produktów, które będą skrzyżować jej miłość do projektowania i aktywizmu. To z powodu tego wszystkiego i nie tylko Ashlyn jest honorowana jako jedna z SiedemnaścieGłosy zmian.
17: Jak początkowo zająłeś się projektowaniem?
A więc Ashlyn: Kiedy byłem w przedszkolu, poszedłem do szkoły Montessori, gdzie uczyliśmy się szyć małe rzeczy, takie jak ozdoby i pluszaki. Później, gdy miałam sześć lat, chciałam znów zacząć szyć, więc mama zapisała mnie na zajęcia z szycia i bardzo mi się to podobało. Zaczęłam samodzielnie szyć ubrania w domu i byłam już na trzech tygodniach mody.
17: Jak trafiłeś na New York Fashion Week?
JAK: Mój pierwszy tydzień mody był w Teksasie z Magazyn KidFash. Potem dwa ostatnie były w Nowym Jorku, kiedy miałam 9 i 12 lat. To było naprawdę niesamowite. Mogłem tam zobaczyć jednego z moich ulubionych projektantów, Kentaro Kameyamę, zwycięzcę ostatniego sezonu Project Runway. Oglądałem jego program i był niesamowity.
Arun Nevader
17: Jak przez lata zmienił się Twój styl projektowania?
JAK: Kiedy byłam naprawdę młoda, miałam bardziej kolorowy styl. Teraz lubię bardziej awangardowy wygląd, czarno-białe, strukturalne rzeczy.
17: Jaki jest Twój cel, jeśli chodzi o projektowanie?
JAK: W tej chwili naprawdę chcę połączyć mój aktywizm i projektowanie mody. Pracuję nad towarem, który właśnie to robi. Projektuję też teraz kolekcję na wypadek pandemii. Naprawdę chcę, żeby moje projekty były formą aktywizmu. Tak więc nowa kolekcja będzie reprezentować abstrakcyjną ideę nas wszystkich zebranych razem jako społeczność, aby walczyć z rasizmem i bronić azjatyckich Amerykanów.
17: Jak zaangażowałeś się w tworzenie masek dla pracowników pierwszej linii?
JAK: Na początku pandemii chciałem wnieść do społeczności to, co wiedziałem o modzie. Wiedziałem, że wtedy brakowało masek i widziałem, że ludzie pomagali, szyjąc własne. Udało nam się więc uzyskać wzór z jednego ze szpitali i ostatecznie wyprodukowaliśmy ponad 500 masek dla pracowników pierwszej linii i ludzi ze społeczności. Większość z nich trafiła do lekarzy i pielęgniarek w Nowym Jorku, a także do niektórych pracowników budowlanych, którzy w tym czasie pracowali.
17: Jak po raz pierwszy zaangażowałeś się w walkę z nienawiścią do AAPI?
JAK: Po raz pierwszy zaangażowałem się w ten ruch, gdy zobaczyłem, jak azjatycki starszy popychany jest w wiadomościach. Byłem skamieniały i od razu wiedziałem, że muszę coś z tym zrobić. Musiałem powstrzymać to od powtórzenia się. Ponieważ wciąż chodzę do szkoły, chciałem też o tym edukować innych uczniów. Powiedziałem więc mamie, że chcę zrobić rajd i zaplanowaliśmy go za tydzień. Stało się naprawdę duże i zaczęło się rozchodzić. W końcu myślę, że w wydarzeniu wzięło udział ponad 300 osób. Nie miałam pojęcia, że tak wielu ludzi przyjdzie i to było niesamowite widzieć tak wielu ludzi popierających tę sprawę.
Angela Wu
17: Czy przemawiałeś na wydarzeniu?
JAK: Zrobiłem. Poprosiłem również innych członków społeczności, a także niektórych wiceburmistrzów i członków rady. Moja przyjaciółka rodziny, która przeżyła brutalny atak, również przemówiła i opowiedziała swoją historię.
17: Opisujesz siebie jako nieśmiałego, jak przezwyciężyłeś to, by mówić przed tymi wszystkimi ludźmi?
JAK: Kiedyś byłam bardzo nieśmiała, a czasami nadal jestem, ale ta sytuacja dodała mi przypływu energii. Widziałem, co się dzieje i wiedziałem, że muszę coś o tym powiedzieć. Nie mogłem dłużej być cicho. Większość Azjatów została wychowana w ciszy, tego uczy nas nasza kultura. Ale teraz nadszedł czas, aby wreszcie się wypowiedzieć. Pomyślałem, że skoro mam głos, muszę go używać.
17: Co jeszcze zaplanowałeś, jeśli chodzi o Twój aktywizm?
JAK: Dużo się teraz dzieje. Zastanawiam się nad złożeniem petycji, aby szkoły mogły dodać historię azjatyckiej Ameryki do swojego programu nauczania, a nie tylko jako dodatkowe studia etniczne. Azjatycka historia Ameryki jest częścią historii Ameryki. Chińska ustawa o wykluczeniu i [transkontynentalni] kolejarze, to wszystko miało miejsce tutaj i ważne jest, abyśmy uczyli się o tym w szkołach.
Uwaga redaktora: Od tego czasu Ashlyn wystosowała petycję, której celem jest włączenie historii azjatyckiej Ameryki do programów szkolnych i nauczenie nauczycieli o nienawiści do Azjatów, aby nie była ona utrwalana w szkołach. Możesz podpisać jej petycję tutaj.
Angela Wu
17: Jakie masz rady dla innych osób w twoim wieku?
JAK: Powiedziałbym, że jeśli chcesz coś zrobić, jeśli pasjonujesz się jakąś sprawą, zrób to. Użyj głosu, który otrzymałeś, aby pomóc tym, którzy są cicho. Edukuj innych, edukuj swoich kolegów z klasy. Myślę, że moim głównym przesłaniem jest inspirowanie, motywowanie i wzmacnianie młodych ludzi, aby znaleźli sprawę, którą tak bardzo pasjonują i staną w jej obronie.
17: Co oznacza dla ciebie bycie Głosem Zmiany?
Myślę, że oznacza to używanie głosu, który jest ci dany, aby zmienić sposób, w jaki społeczeństwo i kultura były od tak dawna. Nie czas być cicho, czas coś powiedzieć. Wiele osób w społeczności azjatyckiej jest cicho, ponieważ częścią naszej kultury jest niemówienie niczego, nie sprawiać kłopotów, ale myślę, że bycie Głosem Zmiany oznacza, że nie musimy być cicho, możemy powodować kłopot.
Części tego wywiadu zostały zredagowane i skondensowane dla jasności.
