Nienawidziłam swojego żołądka, dopóki nie przebiłam pępka

Byłem w garderobie American Eagle, kiedy wybuchła panika. Byłem gimnazjum w liceum. Chciałam tylko być szczupła, ładna i dobrze ubrana, a fakt, że nakładałam muffinki na parę obcisłych dżinsów, wprawiał mnie w nerwową spiralę. Zdjąłem dżinsy, założyłem moją starą spódnicę w kształcie litery A, która unosiła się na moim brzuchu, i wyszedłem stamtąd szybki. Miałem ściśnięte gardło i czułem łzy narastające mi za oczami. I wtedy dopadł mnie Devon, mój przyjaciel i partner w zakupach. Od razu wiedziała, że ​​coś jest nie tak. Przyznałam, że nienawidziłam tego, jak mój brzuch wyglądał w dżinsach – nie, nie w tych dżinsach. Wszystkie dżinsy. Wszystkie ubrania. Cały czas.

Devon wziął moje ręce w swoje i powiedział mi, że jestem piękna. Trudno było uwierzyć w jej słowa. Była moją przyjaciółką, co jeszcze miała mi powiedzieć? Ale kiedy wyjaśniła, że ​​każdy potrzebuje trochę tłuszczu, aby przetrwać, zaczęła mieć sens. Wiedziałem, że ma rację. Ale to nie sprawiło, że poczułem się lepiej ze swoim żołądkiem. Nawet jeśli mojemu przyjacielowi wyglądało to dobrze, doszedłem do wniosku, że każdy ma prawo mieć w sobie coś, czego nie kocha do końca. Mój był mój żołądek i tyle.

Kiedy byłem dzieckiem, widziałem Britney Spears w telewizji. Śpiewała i tańczyła, a klejnoty kapały z jej pępka na brzuch. Miałem obsesję. Resztę dzieciństwa spędziłem na rysowaniu kolorowych kropek na pępku za pomocą magicznych markerów.

Ale nie podobało mi się ciało, w którym dorosłam, i nigdy nie myślałam, że jestem dziewczyną, która potrafi ściągnąć przekłuty pępek. Aż do ostatniego roku studiów, kiedy Morgan, moja najlepsza przyjaciółka i współlokatorka, wróciła do domu z błyszczącym kolczykiem w pępku. Wyglądała niesamowicie. Od razu byłam zazdrosna.

Tak bardzo chciałem przekłuć pępek. A po latach lubienia tego wyglądu, nic mnie już nie powstrzymywało – z wyjątkiem tego, jak czułem się w żołądku. Wiedziałem, że na zawsze poczuję się kiepski, jeśli pozwolę, żeby dekadencka niepewność powstrzymała mnie przed czymś, co chciałem zrobić. Więc postanowiłem to zrobić.

Przeszukałam renomowany salon piercingu w mojej okolicy i znalazłam taki z dobrymi recenzjami i cenami, na które mogłam sobie pozwolić, i pojechałam z moją siostrą. W salonie kobieta za ladą sprawdziła moje prawo jazdy, aby upewnić się, że mam ukończone 18 lat, potwierdziła, że ​​nie piję (oprócz zamazywania twojego osądu, alkohol jest nie-nie dla kolczyków, ponieważ może zwiększyć ryzyko krwawienia) i dał mi formularz do podpisania wskazujący, że rozumiem ryzyko — możliwa infekcja była największa jeden. Wybrałem biżuterię (dwa małe fałszywe rubiny) i byłem gotowy do drogi.

Inna kobieta zaprowadziła mnie za czarną zasłoną do tylnego pokoju. Poleciła mi stanąć bardzo prosto i podwinąć koszulę, aby odsłonić brzuch. Zrobiłam, jak mi kazano, i instynktownie wciągnęłam żołądek, tak jak robiłam to za każdym razem, gdy przebierałam się na lekcji gimnastyki lub pływałam na basenie, odkąd tylko pamiętam. Wydawało się, że nie zauważyła ani nie przejmowała się tym, jak wyglądał mój brzuch – skupiła się na narysowaniu kropki nad samym środkiem mojego pępka fioletową Sharpie.

Kiedy byłem gotowy, usiadłem na rozkładanym fotelu z czarnej skóry. Kobieta przetarła mi żołądek środkiem dezynfekującym i przygotowała wysterylizowaną igłę. Licząc do trzech, przesunęła go przez skórę bezpośrednio nad moim pępkiem. Nie będę kłamać, boli. Kiedy bawiła się wybraną przeze mnie rubinową biżuterią, owijając ją wokół nowej dziurki, żeby mocno się trzymała, to bolało jeszcze bardziej.

Wychodząc dostałam instrukcje, jak dbać o mój nowy piercing i zapłaciłam 75 dolarów za zabieg i biżuterię. Potem zostałam wypuszczona do przyszłości wypełnionej większą ilością bluzek, niż jakakolwiek dziewczyna powinna legalnie posiadać. Pędziłem w połowie przecznicy i zatrzymałem się, by podziwiać odbicie mojego nowego pępka w oknie 7/11.

W domu od razu przebrałem się w przycięty sweter, który nie pasował całkiem poznaj górę mojej spódnicy. Czułem się gorąco, jakbym był gotowy, by obściskiwać się z Justinem Timberlake'em i wykonać „Oops... I Did It Again” dla rzeszy rozkochanych fanów. Czułem się jak Britney. Wreszcie.

Teraz, kiedy miałam piercing do pokazania, chciałam się nim pochwalić. Był listopad, ale mnie to nie obchodziło. Na zajęcia nosiłam krótkie bluzki ze spódnicami, które eksponowały błysk brzucha. Noszę krótkie bluzki na przyjęcia z dżinsami ze średnim stanem, zostawiając na zewnątrz solidne trzy cale ciała.

Zanim nadeszło lato, mój pępek nie widział wnętrza koszulki od miesięcy.

Powiedziałem moim przyjaciołom, że to żart, nazywając to „ironicznym” piercingiem. Dziewczyny cały czas przekłuwały uszy i nosy, ale nawet w 2014 roku przekłute pępki nie były czymś – wygląd równie dobrze mógłby być sygnowany datą lat 90. Ale w głębi duszy nie żartowałem. Kołysanie mojego pierścienia w pępku naprawdę sprawiło, że poczułem się lepiej ze swoim ciałem.

Po raz pierwszy od dekady pokochałam swój wygląd — nawet miękkość mojego brzucha. Ten uparty kawałek tłuszczu z brzucha, nad którym płakałem w liceum, nigdy nie odszedł, bez względu na to, jak mało lub ile ważyłem. To tylko część tego, jak jestem zbudowany i to jest w porządku.

Oczywiście nie ma drogi na skróty do zaufania. Nie możesz hackować Google, aby uszczęśliwić się tym, kim jesteś i jak wyglądasz. Pogodzenie się ze swoim ciałem niekoniecznie musi nastąpić z dnia na dzień — to nie tak, że zapłaciłem komuś za wbicie igły przez moją skórę i opuściłem salon jako oświecony człowiek.

Ale dla mnie przynajmniej pomogło zmuszenie się do objęcia mojego nagiego brzucha. Ukrywanie mojej najmniej ulubionej cechy pod zwiewnymi sukienkami i spódnicami w kształcie litery A oznaczało, że nigdy nie musiałam myśleć o tym, jak naprawdę wyglądam – ale wystawienie jej na pokaz oznacza, że ​​przyzwyczaiłam się do tego. Pogodziłem się z tym. Już nawet nie zawracam sobie głowy ssaniem żołądka.

W ciągu dwóch lat, odkąd przebiłam pępek i objęłam #croptoplife, żadna osoba nie nazwała mnie grubą, brzydką ani nie cofnęła się, gdy pojawiłam się z odsłoniętym brzuchem. To było cienki. Plus bycie wysadzanym klejnotami sprawia, że ​​czuję się glam jak diabli 24/7.

Wszyscy mamy problemy z naszymi ciałami – tak, łącznie z tym pozornie „doskonałym” modelem, którego śledzisz na Instagramie. Nigdy nie zdawałem sobie sprawy, że odrobina blasku pomoże mi przezwyciężyć moje.