2Sep
Seventeen wybiera produkty, które naszym zdaniem pokochasz najbardziej. Możemy zarabiać prowizję za linki na tej stronie.
Może to fakt, że nie była moim biologicznym rodzicem, sprawił, że nasz związek był tak dziwny, a jednocześnie tak piękny.
Był rok 1998, kiedy moja matka zmarła na tętniaka mózgu, mój ojciec był w więzieniu, a ja byłem bezradnym, małym pięciolatkiem nagle bez domu.
Moja ciotka ze strony matki (i samotna) natychmiast złożyła wniosek o pełną opiekę nad moim młodszym bratem i mną; Miałem pięć lat, a mój brat tylko trzy.
Kochałem moją ciotkę, ponieważ zawsze była w pobliżu i zasypywała nas prezentami, miłością i czułością, ilekroć ją widzieliśmy. Zamieszkanie z nią wcale nie było trudne; to było tak, jakbyśmy cały czas przebywali z zabawną ciocią.
Ale w miarę upływu czasu zaczęła się zmieniać z ciotki, która nas rozpieszczała, bo wiedziała, że zostaniemy odesłani do domu, do domu. rodzic, który musiał dać nam środki i dyscyplinę, aby ukształtować nas w dobrze zaokrąglone osoby, impreza nagle się nad.
Kiedy zacząłem się starzeć i patrzeć na swoją ciotkę przez pryzmat nastolatka buntującego się przeciwko rodzicowi, zacząłem też przypisywać jej uczucia, że normalne nastolatki przypisują matkom: poczucie, że nie zostałam zrozumiana, że życie nie było sprawiedliwe i że nie mogłam się doczekać, aż dorosnę i będę kontrolować swoje życie.
Często dochodziło do kłótni, ponieważ chciałem korzystać ze swojej niezależności, podczas gdy ciotka ściągała cugle na to, co mogłem, a czego nie mogłem zrobić. Chodzenie na imprezy, noclegi i filmy z przyjaciółmi wymagały znacznie więcej wysiłku i błagania, niż uważałam za konieczne, a prywatność nie istniała. Chociaż nie byłam szczególnie zbuntowana, jeśli chodzi o łamanie i naginanie zasad, bardzo głośno wyrażałam pogardę i gniew, jakie wobec nich żywiłam. To wyrażanie opinii doprowadziło do większej liczby kłótni, wpisów w dzienniku wypełnionych gniewem i szczerze mówiąc, wielu urazów.
I chociaż mój ojciec jeszcze żył, ja też go nienawidziłem. Moje wspomnienia z dzieciństwa nie były najmilsze. On i moja matka byli w trakcie rozwodu tuż przed jej śmiercią. Te bolesne wspomnienia i uraza zamanifestowały się we mnie pozbawioną uczuć, gdy nadszedł Dzień Ojca i nie czułam się zmuszona do wysłania kartki lub wykonania telefonu.
Siedziałem i przeglądałem albumy ze zdjęciami i zastanawiałem się, jak inaczej wyglądałoby moje życie, gdyby moja matka jeszcze żyła. Choć byłam za młoda, żeby ją naprawdę poznać, zawsze myślałam, że będzie „fajną” mamą. Żeby chciała porozmawiać o chłopakach i zachęcić mnie do spędzania czasu z przyjaciółmi, bycia tą, która zabierze nas do centrum handlowego i kina, i będzie mamą, którą wszyscy chcieliby mieć. To chciałem mieć i wiedziałem.
Siedziałem i przeglądałem albumy ze zdjęciami i zastanawiałem się, jak inaczej wyglądałoby moje życie, gdyby moja matka jeszcze żyła.
Zawsze czułem poczucie izolacji i odmienności, gdy moi przyjaciele rozmawiali o swojej „macie” i „tacie” i o mnie Musiałem zamiast tego powiedzieć „ciocia”, a następnie wyjaśnić zawiłości mojego życia domowego tym, którzy na mnie patrzyli dezorientacja.
To była ciekawa podróż dorastanie bez obojga rodziców w moim życiu.
Chociaż z perspektywy czasu byłem pobłogosławiony tym, że nie miałem ich w pobliżu.
Mimo że kiedy byłam dzieckiem, zamierzałam dorosnąć, wyprowadzić się sama i robić to, co chciałam i nie rozmawiać większość mojej rodziny ponownie zdałem sobie sprawę, że jestem niesamowicie pobłogosławiony przez poświęcenia, które ponieśli dla mnie i mojego brat. Moja ciocia jest starszą kobietą, która nie była w najlepszym zdrowiu, kiedy zdecydowała się przejąć opiekę nad moim bratem i mną. Jako dziecko nigdy nie zdawałem sobie sprawy z fizycznego i emocjonalnego wpływu, jaki musiał na nią wywrzeć, ale teraz jestem wdzięczny, że zdecydowała się wziąć na siebie tę odpowiedzialność pośród swoich osobistych przeciwności.
Moja matka i ojciec nie byli w najzdrowszych rodzinnych związkach przed jej śmiercią — kto wie, jakiego rodzaju środowisko, w którym byłby mój brat i ja, gdyby nie przeszli przez rozwód lub nie próbowali tego załatwić na zewnątrz?
Moja ciotka była wielką edukacją i wykształconą indywidualnością; W szkole nieustannie stawiano nam wyzwania i zmuszano nas do szukania wyższego wykształcenia. Nasze wakacje były wypełnione książkami, a także wakacjami w całym kraju, od Disneyworldu do Disneylandu, dzięki czemu mogliśmy mieć kształtujące doświadczenia i ekspozycję.
Byliśmy otoczeni przez kuzynów i członków rodziny, którzy również interesowali się naszym dobrem, aby być pozytywnymi przykładami. Inni mężczyźni w rodzinie wystąpili, by być postaciami ojców i pozytywnymi męskimi wzorami do naśladowania, a kobiety chciały przyjąć rolę „ciocia”, ponieważ moja ciotka postawiła się w pozycji matki.
Chociaż miłość była twarda, to tam była.
I chociaż nigdy nie wypełniło przestrzeni w moim sercu, która należałaby do mojej matki i ojca, wypełniła mojego ducha i ukształtowała moje życie na lepsze.
Czy masz niesamowitą historię, którą chcesz zobaczyć na Seventeen.com? Podziel się z nami teraz przez e-mail [email protected], lub wypełnianie tego formularza!
