Malavika Kannan: Głosy Roku 2020

Kiedy Malavika Kannan19-letnia była w gimnazjum w Orlando na Florydzie, napisała pierwszy szkic książki. „To była oczywiście okropna książka, ponieważ została napisana przez niedojrzałe dziecko” – powiedziała Siedemnaście. Przenieśmy się do 2020 roku i ta książka (z, tak, z pewnymi poprawkami) stała się Córka tkacza książek, kobieca przyjaźń w klasycznej powieści fantasy dla młodych dorosłych, która pozwala młodym południowoazjatyckim kobietom wreszcie zobaczyć siebie w głównej roli. Choć bycie autorem publikacji jest imponujące, opowiadanie historii jest tylko częścią aktywistycznej podróży Malaviki. W 2018 roku założyła Homegirl projekt, organizacja, która zaczynała jako magazyn internetowy, a teraz przekształciła się w miejsce, które umożliwia dziewczętom i niebinarnej młodzieży kolorowej stania się kolejnym pokoleniem przywódców politycznych. Ostatnio Malavika zrezygnowała z Projektu, aby skupić się na wydaniu swojej książki, ale to nie znaczy, że zrobiła różnicę. W rzeczywistości wydaje się, że ta praca nigdy się nie skończy. Malavika wierzy w ciągłe spłacanie pieniędzy i poprosiła o cytat Toni Morrison, aby udowodnić jej rację. „Kiedy dostaniesz te prace, do których zostałeś tak znakomicie wyszkolony, pamiętaj tylko, że twoją prawdziwą pracą jest to, że jeśli jesteś wolny, musisz uwolnić kogoś innego. Jeśli masz jakąś władzę, twoim zadaniem jest wzmacnianie kogoś innego”.

---

Co zainspirowało cię do rozpoczęcia Homegirl Project?

Homegirl projekt została założona w 2018 roku. Pierwotnie był to magazyn, w którym przeprowadzaliśmy wywiady z inspirującymi kolorowymi kobietami z naszych społeczności. Mieliśmy zespół około 30 pisarzy z całego świata przeprowadzających wywiady z kobietami z ich społeczności i byliśmy w stanie porozmawiać z kilkoma naprawdę wpływowymi osobami, od dyrektorów generalnych, przez autorki, po aktywistki. Myślę, że w opowiadaniu historii i umożliwianiu kobietom postrzegania siebie jako reprezentowanych na stanowiskach jest dużo mocy władzy, nie tylko na stanowiskach władzy w tradycyjnym męskim sensie, ale na pozycjach zakłócających i włączenie. Na przykład, co to znaczy, gdy kolorowe kobiety nie tylko proszą o miejsce na stole, ale tworzą własne przestrzenie.

Tak więc to był nasz pierwotny cel, ale po pracy w sferze postępowej organizacji zauważyłem, że wielu moich kolegów młode kolorowe dziewczyny były politycznie rozbudzone i aktywne i chciały się zaangażować, ale niekoniecznie były inwestowane w Zrób tak. Nie ma podręcznika szkoleniowego, jak się zaangażować — zwłaszcza jeśli dorastałeś w bardziej konserwatywnym lub wiejskim mieście — i myślę, że celowo tego nie uczymy się w szkole. Chcieliśmy wypełnić tę lukę, rozpoczynając programowanie bardziej zorientowane na mentoring, a w 2019 r. rozpoczęliśmy cyfrowy program mentorski, w którym przeszkoliliśmy 11 dziewcząt. Zaprojektowaliśmy program nauczania i przeprowadziliśmy go przez niego, a potem nasi koledzy mogli wykonać kilka naprawdę fajnych projektów w swoich społecznościach. Jeden z kolegów był w stanie poprowadzić kampanię, aby dodać produkty menstruacyjne do szkolnych łazienek. Więc w tym sensie staramy się spłacać.

Nad czym jeszcze pracujesz teraz?

Teraz jest ciekawy okres w moim życiu. Biorę spadek, aby po prostu odzyskać siły po 2020 roku, ale obecnie pracuję nad wzajemną pomocą, szczególnie dla osób LGBTQ, które są kolorowe. Myślę, że coś, czego się nauczyłem, zwłaszcza podczas tej pandemii, to pomysł, że procesy wyborcze mogą przychodzić i odchodzić i możemy naprawdę ciężko pracować nad zasadami, ale także od nas, członków społeczności, zależy dbanie o siebie nawzajem bezpośrednio. Więc to jest rodzaj pracy, w który naprawdę mam nadzieję wlać w przyszłość dużo więcej energii.

Dlaczego zdecydowałeś się napisać swoją książkę?

Pisanie od zawsze było moją miłością i pasją. Uwielbiam organizować i myślę, że musimy to robić bez względu na to, kim jesteśmy, aby uczynić ten świat lepszym miejscem. Często jednak mówię ludziom, że gdyby świat się nie palił, bardzo bym szczęśliwie mieszkał w zamku nad oceanem i cały czas po prostu pisał beletrystykę.

Dorastając byłem wielkim czytelnikiem. Uwielbiałem wielkie powieści fantasy, a kiedy byłem w szkole podstawowej, wpadłem na pomysł na własną książkę, która później stała się Córka tkacza książek. Nie wróciłem do niego aż do liceum, ponieważ był to dla mnie naprawdę przełomowy czas. Po pierwsze zaangażowałem się w organizację. Naprawdę fajnie było zobaczyć, jak to samo pokolenie kobiet, które dorastało, czytając wielką, dystopijną serię książek… powieści o nastolatkach powstających przeciwko opresyjnym rządom i chroniących swoich przyjaciół — robili to teraz w rzeczywistości życie. Jednocześnie naprawdę zainwestowałam w pomysł narracji skupiającej się na kolorowych kobietach. Wróciłem więc do tej książki i mogłem napisać powieść fantasy dla młodych dorosłych z naprawdę silnymi motywami kobiecej przyjaźni i powstania przeciwko uciskowi.

Jak wyglądał odbiór książki?

Było naprawdę dobrze. Czuję się naprawdę szczęśliwa i zaszczycona, że ​​ludzie — zwłaszcza wiele południowoazjatyckich kobiet, które naprawdę podziwiam — są za mną i wspierają mnie. Myślę, że jest to po prostu trudny czas, aby być debiutantem, w COVID i ze wszystkim, co dzieje się na świecie, zwłaszcza widząc, przez co przechodziła moja społeczność podczas tej pandemii. Czasami trudno było czuć się podekscytowanym lub skupić się na fikcji, ale móc usłyszeć od ludzi, że tego rodzaju powieści fantasy dają im radość, daj im ucieczkę i daj im coś, na co mogą czekać, było naprawdę miłym uczuciem, biorąc pod uwagę, jak wiele cierpienia dzieje się dobrze teraz.

Jak myślisz, jakie było Twoje największe zwycięstwo do tej pory?

Myślę, że są konkretne momenty, z których jestem naprawdę dumna. Na przykład możliwość wydania książki lub pomoc w prowadzeniu organizacji Homegirl Project to naprawdę niesamowita praca. Ale myślę, że to, co sprawia, że ​​czuję, że coś zrobiłem, to otrzymywanie wiadomości od innych nastoletnich kobiet z Azji Południowej. Możliwość zajmowania tych przestrzeni jest dla mnie czymś, co wiele dla mnie znaczy.

Odpowiedzi zostały zredagowane i skrócone dla jasności.