15 nastolatków wyjaśnia, o czym naprawdę myślą „13 powodów”

Odkąd 13 powodów dlaczego zadebiutował w serwisie Netflix 31 marca, reakcja na serial była mieszana. Niektórzy ludzie potępili to za zapewnienie mapy drogowej dla „właściwego” sposobu popełnienia samobójstwa, podczas gdy kilku członków obsady i ekipy — Selena Gomez w tym — bronili programu, powołując się na to, jak ważne jest, aby to pokazać samobójstwo nigdy nie jest odpowiedzią. W międzyczasie, 13 powodów dlaczego popularność gwałtownie wzrosła, szybko stając się najbardziej tweetowany program w historii Netflix.

Biorąc pod uwagę kontrowersje wokół serialu, Seventeen.com zapytał nastoletnich widzów, jak się czują. Nic dziwnego, że opinie bardzo się różniły.

Jedna osoba nazwała to „przerażająco realistycznym”, podczas gdy inna powiedziała, że ​​pomogła jej poradzić sobie z trzema samobójstwami w jej rodzinie, a trzecia osoba uznała, że ​​serial wyzwala. Odpowiedzi zostały lekko zredagowane dla jasności.

Niektórzy widzowie uważali, że serial jest realistycznym przedstawieniem życia w szkole średniej.

1. „Uważam, że serial był przerażająco realistyczny, każdy odcinek mówił o tak wielu różnych kwestiach. To był właśnie dzwonek pobudki, który ludzie musieli zobaczyć, niezależnie od tego, czy w to wierzą, czy nie. Ten program rzucił światło nie tylko na samobójstwa, ale także na molestowanie, depresję, gwałt, zdrowie psychiczne, narkotyki, a nawet alkohol. To się dzieje wszędzie i zdumiewa mnie, jak wielu ludzi tak źle mówi o tym programie. Wszyscy muszą to oglądać, trzeba o tym rozmawiać; nie możemy zamiatać problemów pod dywan” — Taylor Harris

2. "To rzeczywistość. A ludzie, którzy tego nie lubią, nie mają pojęcia, jak wygląda liceum i gimnazjum. Albo byli łobuzami i nie widzą w tym nic złego” — Casandra Samuelson

3. „Całkowicie to pokochałem. Wszystko w tym programie było prawdą. Dokładnie tak postępują nastolatki. Picie i palenie w szkole. Wyprawianie imprez, zastraszanie i nikt nic nie robi. Depresja i lęk to najważniejsza sprawa. Rodzice muszą zrozumieć, że w dzisiejszych czasach szkoła to trudne miejsce... porozmawiaj z dziećmi po szkole, zobacz jak minął dzień. Byłam zastraszana w szkole. Przeszedłem przez niepokój i depresję. Wiem, jakie to uczucie i to nie jest zabawne! Każdy odcinek był dla mnie trudny do oglądania. Zabrał mnie z powrotem do każdego dnia, który był dla mnie ciemny. Program jest świetnym przykładem dla wszystkich, którzy mogą sięgnąć po pomoc. I nigdy nie kończ swojego życia. Twoja historia toczy się dalej” — Casey Lynn

4. „Jako ktoś, kto był społecznie wykluczony w szkole średniej, mogłem naprawdę odnieść się do uczucia izolacji i rozpaczy Hannah”. — Meg Ferguson

5. „Jako ktoś, kto miał podobne doświadczenia jak Hannah w liceum, uznałem to za bardzo odświeżające i nieco uzdrowienie, aby zobaczyć fikcyjny program telewizyjny, poważnie radzi sobie z tym, co depresja, gwałt i zastraszanie faktycznie robią z a osoba. Myślę, że sceny musiały być graficzne, aby ludzie się obudzili i przestali pokrywać cukrem to, co się naprawdę dzieje, i miejmy nadzieję, że zachęci więcej osób do kontaktu z przyjaciółmi i dla siebie, jeśli doświadczają tego samego”. — Savannah Elżbieta Roy

Niektórzy uważali, że niektóre sceny są trudne do oglądania, ale przekazują ważne wiadomości.

6. „Jako ktoś, kto stracił matkę, wujka i kuzyna w wyniku samobójstwa, czuję, że ten program pomaga pokazać, jak coś „bezsensownego” może wpłynąć na kogoś z chorobą psychiczną (lub po prostu na ludzi w ogóle). Myśli samobójcze i depresja to coś, na co niektórzy cierpią każdego dnia. To walka. Ale to jest prawdziwe. Nie powinniśmy go chować i wpychać pod dywan. Ale musimy sobie z tym lepiej radzić. Uzyskaj rzeczywistą pomoc, nie wywołując w nich poczucia winy. Biorąc pod uwagę wszystkie kontrowersje związane z programem, myślę, że może to być edukacyjne i otwierające oczy dla niektórych. Książkę przeczytałam w gimnazjum, po stracie wujka, a przed mamą i kuzynem. Ta książka do mnie przemówiła. A oglądanie, jak zmienia się w show, było świetne. I daje większej liczbie ludzi szansę zrozumienia, jak bardzo myśli samobójcze i samobójcze mogą kogoś zranić”. — Becca Blood

7. „Czułem, że to bardzo realistyczna reprezentacja różnych rodzajów zastraszania i innych problemów, z którymi nastolatkowie zmagają się każdego dnia i jak ważne jest bycie miłym dla wszystkich wokół siebie. I cieszę się, że nie przesłodzili ani nie upiększyli jej zmagań, wszyscy widzieli, jak naprawdę byli brzydcy” — Aubrey Faith Johnson

8. „Przechodzenie przez każdy odcinek było dla mnie prawdziwym procesem, ponieważ przypominało mi najciemniejsze czasy moich nastoletnich lat. Utożsamiałem się z walką Hannah o dopasowanie. Naprawdę myślę, że zabrało mnie to do głębokiej refleksji nad tym, jak to, co robię lub mówię, może naprawdę wpłynąć na czyjś dzień, a nawet na jego życie”. — Manuela López

9. „Naprawdę doceniłem tę serię. Depresja to temat, o którym większość ludzi czuje się niekomfortowo dyskutując, ale ten program naprawdę wydobył to na światło dzienne. Nie było to łatwe do obejrzenia, ale podobało mi się to, ponieważ nie powinno być” — Abby Van Winkle

Inni uznali program za niewrażliwy lub źle zrobiony.

10. „Myślę, że miał dobre intencje, ale prawie czarujące samobójstwo”. — Rebecca Besserer

11. „Jako osoba, która przeżyła napaść na tle seksualnym, sceny przedstawiające gwałt były przerażające, a odcinki zawierające retrospekcje do tych scen nie zawsze były opatrzone ostrzeżeniem, więc to było jak ponowne doświadczanie początkowego PTSD, co mogło być intencją producentów, ale i tak było niewrażliwe na ofiary gwałtu. I o ile rozumiem intencję reżyserów w pokazaniu graficznego samobójstwa w szczegółach — samobójstwo nie jest piękne lub czysta lub romantyczna — scena daje zmagającym się nastolatkom coś, co można uznać za listę rzeczy do zrobienia lub instrukcje dotyczące samobójstwo. Jednym z głównych znaków ostrzegawczych jest to, że osoba o skłonnościach samobójczych opracowuje plan. Ten program nieumyślnie daje widzom, którzy mają skłonności samobójcze, właśnie to” — Teresa Sopkin

12. „Myślę, że serial był dobrą lekcją życia, ale myślę, że mogli zrobić to inaczej. Pokazał, jak Hannah się zabiła i myślę, że mogliby się bez tego obejść. Przywołało żywe wspomnienia, a to łatwy sposób na wywołanie myśli samobójczej lub powracającej do zdrowia osoby samobójczej. Ten program dał mi wiele różnych odczuć podczas oglądania – ucieszył mnie, że pokazał, co zastraszanie może zrobić z ludźmi (ale czy ludzie nie powinni już o tym wiedzieć?) Pokazuje to, że depresja nie jest czymś, z czego można po prostu „przezwyciężyć”.” — Amber Liseno

13. „Podobało mi się, ale to trochę zbyt ekstremalne. Dzieci w pewnym wieku nie powinny oglądać go bez nadzoru... Wierzę, że to może sprawić, że młodsze dzieci będą wierzyć, że samobójstwo jest wyjściem, kiedy tak nie jest” — Mikayla Chandler

14. „Sprawili, że wyglądało na to, że Hannah popełniła samobójstwo, żeby złościć ludzi na taśmach. Na przykład, sprawiali wrażenie, jakby zabiła się, by zemścić się na ludziach na taśmie i sprawiła, że ​​wyglądała jak zły facet, a nie dziewczyna, która naprawdę walczyła. Na początku miałem obsesję na punkcie serialu, ale po ponownym obejrzeniu go naprawdę nie podoba mi się sposób, w jaki przedstawili Hannah”. — Samantha Hines

15. „Chciałabym, żeby poszło bardziej w depresję i zdrowie psychiczne”. — Radość Clark

Hannah Orenstein jest asystentką edytora funkcji w Seventeen.com. Śledź ją dalej Świergot oraz Instagram!