Harry Potter en het vervloekte kind recensie

"Alles was goed."

Dat waren de drie woorden die het epische 7-deel afsloten Harry Potter serie toen het laatste boek in 2007 werd uitgebracht. De drie lettergrepen brachten miljoenen fans tot een einde na jarenlang te hebben gezien hoe onze held, Harry, een onvoorstelbaar verlies leed.

Flits negen jaar vooruit naar de eerste aankondiging van Harry Potter en het vervloekte kind, toen fans erachter kwamen dat eigenlijk alles is niet goed voor Harry Potter.

Ook al dachten we dat J.K. Rowling had de deur naar de tovenaarswereld gesloten, de fandom – vooral ik – verwelkomde de nieuwe Harry Potter aflevering met open armen en ik pre-order het sneller dan een Firebolt met een mooie rugwind.

Toen ik eindelijk de toneelstuk-gedraaide roman in handen kreeg, huilde ik de frisse nieuwe pagina's in - ik kon niet geloven dat ik na negen jaar eindelijk naar huis ging.

Zodra ik hem opendeed, zakte mijn opwinding weg. Deze karakters – deze wereld – waren helemaal niet zoals ik me herinnerde. Het is net als J.K. was niet eens een onderdeel van het literaire proces - wat ze volgens de byline van de auteur niet was. In de vetgedrukte afdruk staat duidelijk dat het boek is geschreven door Jack Thorne, gebaseerd op een verhaal dat hij samen met J.K. Rowling en John Tiffany – maar ik dacht nog steeds dat J.K. zou ervoor zorgen dat Harry recht werd gedaan.

Terwijl ik door de hoofdstukken werkte, kreeg ik het gevoel dat Thorne de boeken niet grondig had gelezen voordat hij het schreef. In plaats daarvan lijkt het alsof hij twee of drie films heeft bekeken en vervolgens besloot een vergezochte fanfictie te maken op basis van wat hij ten onrechte dacht Harry Potter was.

Als gevolg hiervan zijn de personages niet trouw aan zichzelf - het is alsof Thorne de Wederopstandingssteen driemaal in de hand draaide en bleke imitaties toverde van de heksen en tovenaars waar we van houden.

vervloekt kind-Ron vertelt moppen, want dat doen mensen die bij moppenwinkels werken, weet je dat niet? Draco Malfidus is vreemd aanhankelijk jegens het trio dat hij verachtte. *SPOILER ALERT* Sneep is vereerd dat Harry's zoon naar hem is vernoemd, ook al verachtte hij absoluut Harry en alles wat met de naam Potter te maken had. En Harry kan nauwelijks een gesprek voeren met zijn eigen zoon, Albus - iets waarvan ik weet dat Harry het nooit, maar dan ook nooit zou laten gebeuren.

In tegenstelling tot de rest van de Harry Potter boeken, de hele plot van vervloekt kind is willekeurig en oppervlakkig.

Omdat hij boos is op Harry om een ​​reden die slechts licht werd aangeroerd, ontwikkelt Albus Potter een fixatie met Cedric Diggory, wat het uitgangspunt wordt voor het hele boek. Hij hoort Amos Diggory een keer praten over de vroegtijdige dood van zijn zoon Cedric (ik herhaal: EENMAAL) en besluit plotseling dat zijn enige doel in het leven is om terug te gaan in de tijd en Cedric te stoppen – een vreemdeling die niets met hem te maken heeft en stierf voordat Albus zelfs maar geboren was – van stervende. (Opfrisser: Cedric ging per ongeluk naar het kerkhof in Vuurbeker en werd gedood door Peter Pippeling op bevel van Voldemort.)

Het hele ding laat me met één vraag achter: Waarom zou Albus, die niets over Cedric weet en niet in het minst door zijn dood is getroffen, besluiten om deze willekeurige missie te ondergaan om hem tot leven te wekken?

Albus geeft een zwak excuus over hoe het redden van Cedric de mensen zal goedmaken die stierven vanwege hun... associatie met Harry, wat lijkt op een onsamenhangende poging namens de auteur om een ​​gevaarlijk complot te bedenken lijn. In de originele boeken waren Harry's missies altijd 100% noodzakelijk (bijvoorbeeld: de Steen der Wijzen redden van) Voldemort, Ginny Wemel redden van de basilisk, Sirius redden van Voldemort, Gruzielementen opsporen). Maar de belachelijk riskante beslissingen van Albus zouden nooit een succesvol resultaat kunnen hebben, waardoor het onmogelijk is om voor hem te pleiten. Het hele boek waar ik net aan zat te denken GA NAAR HUIS, ALBUS.

Naast het Cedric-verhaal is er een zijplot dat Delphi onthult, die het verhaal binnenkomt als een nieuwe vriend die beweert de neef van Cedric te zijn, is de dochter van Voldemort en Bellatrix van Lestrange, wat haar de 'slechterik' maakt. Het is een wanhopige poging om een ​​antagonist te creëren en een die-hard HP fan, het klinkt gewoon niet waar. Er was niets in de eerste zeven boeken dat suggereerde dat Voldemort en Bellatrix een kind hadden, integendeel - echte Potterheads herinneren zich dat Bella getrouwd is met een mede-Dooddoener.

Het lijkt lui dat Thorne ervoor heeft gekozen geen nieuw personage te ontwikkelen en gewoon heeft besloten om te blijven spelen met de verhaallijn van Voldemort's-de-schurk. Omdat hij You-Know-Who niet geloofwaardig kon doen herleven, nam Thorne genoegen met het op één na beste: Voldemort Jr.

Er zit een scène in Orde van de Feniks waar Harry's geliefde huisdierenuil Hedwig gewond raakt, dus Harry wordt gedwongen haar voor behandeling achter te laten bij de leraar Verzorging van Magische Wezens, Professor Grubbly-Plank. Terwijl de professor met haar wegloopt, staart Hedwig Harry aan "alsof hij niet kan geloven dat hij haar zo zou weggeven." En dat is precies hoe ik me voel.

Ik ben gekwetst en boos dat J.K. zou mijn geliefde serie weggeven aan iemand die het niet eens kent of begrijpt. Thorne begreep niet dat wat de... Harry Potter serie a wereld, en niet alleen een verhaal, is de diepte ervan.

In de zeven boeken, drie officiële spin-offs en talloze Pottermore-verhalen J.K. Rowling zorgvuldig gemaakt, elke plotwending had een ijzersterke reden, die vaak pas vier boeken later werd onthuld. Zelfs nu Harry's verhaal is afgelopen, vinden Potterheads nog steeds informatie over de tovenaarswereld verborgen in het verwarde web van informatie J.K. gemaakt.

Ze had haar eigen speciale soort magie kunnen gebruiken om Harry weer tot leven te brengen vervloekt kind, maar in plaats daarvan liet ze een buitenstaander een geest oproepen.

Kelsey is de assistent-stijleditor bij Seventeen.com. Volg haar op Instagram!