15 Strijd van het enige kinderleven

Iedereen vertelt je altijd dat ze zouden willen dat ze geen broers of zussen hadden, maar je weet dat je bijna alles zou ruilen voor een broer of zus. Er zijn zeker enkele voordelen om enig kind te zijn, maar het goede komt volledig met het slechte.

1. De koelkast is letterlijk een heiligdom voor je hele leven.

Eerlijk gezegd, je hebt je vrienden niet nodig om je perfecte aanwezigheidscertificaat van de derde klas te zien wanneer ze je keuken binnenlopen. Maar zonder andere kinderen om mee te pronken, hamsteren je ouders elk klein ding dat je ooit hebt gedaan en tonen het trots naast de oven.

2. Je ouders weten heel goed dat jij degene bent die die glazen kom heeft gebroken.

Ugh het is zo duidelijk dat de hond het niet heeft gedaan en je kunt je denkbeeldige vriend niet meer precies de schuld geven.

3. Vakanties zijn eigenlijk zo onhandig.

Tenzij je #gezegend bent en met een paar familie, vrienden of neven en nichten kunt gaan, zit je eigenlijk vast aan het alleen rijden met je ouders terwijl je op vakantie bent. Het is hartverscheurend om de kinderen met broers en zussen samen te zien spelen. Het is alsof ze met hun vrienden kunnen reizen!

4. Je kunt thuis geen bordspellen spelen.

Candy Land, Monopoly en Life zijn echt klote met drie mensen. Aan de positieve kant, je zult waarschijnlijk heel goed worden in oorlog tegen de tijd dat je opgroeit.

5. Je huis is niet zo leuk.

Met slechts één kind vertelden je ouders je altijd dat het "het niet waard was" om te investeren in geweldige dingen zoals trampolines, hangmatten en karaoke-machines. Is er geen gerechtigheid in deze wereld?!

6. Je bent te goed in praten met volwassenen.

Dit is zeker een voordeel als je ouder wordt, maar als je opgroeit, moet je hopen dat je buren meekomen hun rare zoon bij hen komen eten, of uitvinden hoe ze gesprekken over politiek en... belastingen. Ugh.

7. Iedereen gaat ervan uit dat je niet weet hoe je moet delen.

Jongens, we zijn opgegroeid zonder broers en zussen, niet op een andere planeet! Het is misschien moeilijk te geloven, maar manieren doen er echt toe, zelfs als je de enige oogappel van je ouders bent, en het is super vervelend als mensen verrast reageren als je beleefd bent.

8. Je weet niet hoe je je moet gedragen in de buurt van de broers en zussen van je vrienden.

Wanneer je naar het huis van een vriend gaat en ze begint te vechten met een broer of zus, is dat misschien het meest ongemakkelijke ding ter wereld. Je hebt nog nooit ruzie met iemand hoeven te maken via de afstandsbediening, dus je weet niet hoe je je vriend moet steunen of hoe je moet reageren.

9. Je had veel rare babysitters.

Er was geen grote broer of zus in je leven om voor je te zorgen als je ouders uitgingen, dus een reeks van dubieuze buren, de kinderen van de collega's van je ouders en willekeurige tieners waren altijd de ongelukkige keuze.

10. Je hebt alle insider-schoolinformatie volledig gemist.

Zonder oudere broers en zussen liep je in feite de middelbare school binnen als een offerlam, helemaal niet bewust dat je biologieleraar was echt gek en dat je Spaanse leraar punten afnam als je je map vergeten was. Het is een keihard leven.

11. Alles wat je doet, wordt naar de 24 beste vrienden van je ouders en al je roddeltantes gestuurd.

Je ouders zijn gewoon heel trots op je en al je prestaties, die je op prijs stelt, maar de kamergenoot van je moeder en de golfmaatje van je vader maakt het niet uit dat je de eer hebt gemaakt rollen.

12. Je weekenden die opgroeiden waren altijd belachelijk over-gepland - of je zat 48 uur voor de tv.

Er was absoluut geen tussenweg: je werd of van de voetbaltraining naar de speelafspraak gebracht of je trapte er tegenaan Succes, Charlie de hele dag, want als je ouders het druk hadden en je niet ergens heen konden brengen, zat je thuis vast.

13. Je ouders waren zoooo sentimenteel toen je ouder werd.

Je begrijpt dat ze maar één kans kregen op dit opvoedingsgebeuren, maar een extra jaar moeten wachten om chauffeur te worden omdat je moeder niet wilde dat je te snel opgroeide, was een totale belemmering.

14. Thuis stond je altijd centraal.

Hoewel de aandacht meestal prettig is, zijn er sommige dagen dat je tijdens het avondeten geen gedetailleerde weergave van je hele dag wilt geven. En die keer dat je vader naar school belde omdat je *terloops zei* dat je dacht dat je wiskundeleraar favorieten speelde, was zo vernederend.

15. Je ouders houden van je. Zoals veel.

Ook al kan het voelen alsof je gesmoord bent met al hun aandacht en liefde, diep van binnen vind je het niet erg om een ​​Enige te zijn. Je bent dankbaar voor je ouders en kunt je niet voorstellen hoe anders het leven zou zijn als je ze ooit zou moeten delen.