2Sep
Seventeen kiest producten waarvan we denken dat je ze het meest zult waarderen. We kunnen commissie verdienen via de links op deze pagina.
De Disney Channel-stan in mij verloor het volledig toen de aankondiging afgelopen vrijdag kwam dat Dat is zo Raven krijgt een vervolgreeks. De reboot zal naar verluidt een volwassen Raven Baxter en haar twee kinderen volgen, van wie ten minste één de paranormale krachten van Mom heeft geërfd. Met meer dan één helderziende in de familie, zijn er ongetwijfeld meer vermommingen, meer slapstick en meer sidesplitsende dansbewegingen dan ooit, waarvoor ik hier als een diehard fan ben.
Maar laten we eerlijk zijn: komedie was niet het enige dat maakte Dat is zo Raven zo iconisch. En dat is niet het enige wat ik graag zie in het vervolg.
Kijk, de meeste Disney Channel-shows streven ernaar om nuggets van wijsheid over te brengen, maar Raaf altijd het talent gehad om dieper te gaan. Sommige van de meest memorabele afleveringen waren inderdaad niet de pluizige afleveringen, maar die waarin de bende sociale kwesties aanpakte die jongeren direct raken.
De meest memorabele afleveringen waren niet de pluizige afleveringen, maar die waarin de bende sociale kwesties aanpakte die jongeren direct raken.
Bewijsstuk A: De aflevering van de modewedstrijd
Een van de krachtigste momenten in de serie was toen Raven body shaming aan de orde stelde in de seizoen twee ep "That's So NOT Raven." Raven is dolblij als ze wordt uitgeroepen tot finalist in tiener look modeontwerpwedstrijd van het tijdschrift - totdat ze ziet dat haar foto in het tijdschrift is veranderd om haar er dunner uit te laten zien. Ze confronteert de wedstrijdrechter, die een vertrouwenwekkende boodschap aflevert: "We houden van je ontwerp, we houden er gewoon niet van dat je het draagt", snuift de jury. 'Je ziet er gewoon niet uit.'
Raven belooft een nieuwe jurk in maat 2 te ontwerpen en besluit genoeg gewicht te verliezen om de jurk te dragen op de catwalkshow van de finalisten. Maar ze kan niet op tijd mager worden, dus stemt ze ermee in om een model genaamd Emayshia (ik zie wat je daar deed, Disney) de jurk te laten dragen.
De aflevering neemt een rally wending wanneer een visagist Raven berispt omdat hij toegeeft aan ongezonde culturele druk ("Eén keer wilde ik een gewoon persoon zien die kleding voor gewone mensen modelleert"). Daarmee besluit Raven de catwalk te crashen en haar eigen jurk te modelleren. Ja!
De rechter confronteert Ray (natuurlijk), en ze vuurt terug met wat misschien wel de meest krachtige toespraak is die ooit op een Disney Channel-show is gehouden. "De blik? Wie zegt dat dat de enige blik is?" smeekt Raven. "Je geeft mensen een slecht gevoel als ze er niet zo uitzien. Niemand ziet er zo uit!"
Als een meisje dat zelf niet past in de enge definitie van 'het uiterlijk' van de entertainmentindustrie, raak ik nog steeds verstijfd van het zien van Raven die die rechter uitschakelt. En ik weet dat ik niet de enige ben.
Als een meisje dat zelf niet past in de enge definitie van 'het uiterlijk' van de entertainmentindustrie, raak ik nog steeds verstijfd van het zien van Raven die die rechter uitschakelt.
Bewijsstuk B: De aflevering van baandiscriminatie
Raven-Symoné schreef geschiedenis toen ze de eerste Afro-Amerikaanse vrouw werd met haar naam in een comedyserie. Het was een belangrijke prestatie die niettemin de geschiedenis van rassendiscriminatie in de tv-industrie onderstreepte. Dit bracht een speciale scherpte in de aflevering "True Colors" van seizoen drie, waarin Raven enkele harde waarheden leert over de perceptie van huidskleur van anderen.
In deze aflevering versloeg Chelsea Raven voor een felbegeerde baan bij Sassy's modeboetiek, ondanks dat ze zwaar ondergekwalificeerd was. Blijkbaar heeft de winkelmanager een probleem met het aannemen van zwarte werknemers. Raaf wordt verpletterd.
Eddie weet precies hoe Raven zich voelt. Hij vertrouwt Raven en Chelsea toe dat hij ook te maken heeft gehad met raciale vooroordelen, en herinnert zich een incident uit zijn jeugd toen de vader van een vriend genaamd Freddie een hatelijk einde maakte aan de vriendschap van de jongens. "Op een dag, terwijl Freddie en ik in het park waren, kwam zijn vader plotseling aanstormen en rukt Freddie weg en begint tegen hem te schreeuwen," herinnert Eddie zich. 'Te zeggen dat hij niet met zwarte kinderen mag spelen.'
"Ik heb altijd geweten van racisme", zegt Raven, "maar ik heb nooit geweten hoeveel pijn het kon doen."
Om gerechtigheid te zoeken voor Ravens discriminatie op het werk, roept de bende de hulp in van een lokale nieuwszender en gaat undercover bij Sassy's. Men ziet hoe de manager Chelsea instrueert om een zwarte zakenman (vermomde Raven) door de winkel te volgen omdat "bepaalde soorten van de mensen heeft wat extra aandacht nodig." De manager wordt ook betrapt op het in de prullenbak gooien van Eddie's sollicitatie gezegde ze neemt geen zwarte mensen aan.
Uiteindelijk wordt de racistische manager ontslagen, en Sassy's verontschuldigt zich publiekelijk voor het gedrag van de vrouw. De aflevering was een ander voorbeeld van hoe Dat is zo Raven blonk uit in het presenteren van de problemen aan jonge kijkers op een manier die echt aanvoelde.
Waarom we Raven vandaag nog nodig hebben
Het behandelen van volwassen problemen is niet nieuw voor Disney Channel. Meisje ontmoet wereld zet wreedheden zoals slavernij en de Holocaust in de schijnwerpers toen de personages hun erfgoed verkenden in de aflevering van seizoen drie "Meisje ontmoet erfgoed." En K.C. Undercover dook in zwarte geschiedenis en seksisme toen het terugging in de tijd naar de jaren '70 om het verhaal te vertellen van De eerste zwarte vrouwelijke spion van de organisatie in de aflevering "The Legend of Bad, Bad Cleo" van seizoen twee Bruin."
Maar wat Dat is zo Raven het bijzonder goed deed tijdens zijn oorspronkelijke run, was het aanpakken van problemen in het heden. Raven ervoer bodyshaming en racisme uit de eerste hand, waardoor het idee overkwam dat deze problemen hier waren direct. De boodschap was een eye-opener voor jonge kijkers die er niet aan werden blootgesteld en valideerde voor degenen die dat wel waren.
In de jaren sinds de originele serie werd afgesloten, schuwde Raven-Symoné nooit openhartige gesprekken over lastige kwesties — zelfs als anderen het niet eens zijn met haar opvattingen. Terwijl onze cultuur meisjes blijft blootstellen aan bodyshaming, diepe raciale verdeeldheid, en andere dringende zaken, we hebben een show nodig die deze aspecten van het leven weerspiegelt op een manier die aanwezig, attent, herkenbaar en ja, grappig is.
Dat is zo Raven raciale profilering op de werkplek in 2005 aangepakt. Zou het vervolg in zijn dappere voetsporen kunnen treden en doorgaan met het aanpakken van de problemen waarmee kinderen tegenwoordig worden geconfronteerd, zoals het raciale profileren van zwarte tieners? Of transgenderrechten in de openbare ruimte? Ik kan het alleen maar hopen.
Het is de reden Dat is zo Raven werd de eerste Disney Channel-show die 65 afleveringen overtrof - en precies waarom het de tand des tijds voor zoveel fans heeft doorstaan. Vooral Ik.
Als het zoiets is als zijn naamgenoot, kan deze reboot zowel kinderen als volwassenen ten goede komen. Hoe dan ook, je zult waarschijnlijk geen enkel probleem hebben om elk woord en elke dansbeweging te leren in de nieuwe introreeks van het vervolg. Omdat het er een moet hebben, toch?
