2Sep
Seventeen kiest producten waarvan we denken dat je ze het meest zult waarderen. We kunnen commissie verdienen via de links op deze pagina.
Als je jezelf als een Disney/Pixar-kenner beschouwt, heb je waarschijnlijk wel eens gehoord van de ingewikkelde fan-theorie genaamd de Pixar-theorie, de overtuiging dat alle Pixar-films zich in hetzelfde universum afspelen en op de een of andere manier met elkaar verbonden zijn.
Dory vinden iets meer dan een week geleden in de bioscoop en dat heeft Pixar-fangirls en -jongens net genoeg tijd gegeven om de film in het Pixar-universum te verwerken. Jonathan Carlin van de Super Carlin Brothers heeft een gekke theorie bedacht over hoe? Dory vinden past in het ingewikkelde web van Pixar-films.
Lang verhaal kort (en SPOILER ALERT natuurlijk): Jonathan theoretiseert dat in het Pixar-universum, hoe minder interactie een soort met mensen heeft, hoe meer ze kunnen gedijen en vooruitgaan. Daarom de vis erin Finding Nemo, die minimale tot geen interactie met mensen hebben, kunnen praten, terwijl Buster in
Toy Story, die dagelijks contact heeft met mensen, kan dat niet. Een van de belangrijkste thema's in Finding Dory is oceaanvervuiling en op een gegeven moment arriveren Dory, Marlin en Nemo aan de kust van Californië en vinden het water dik met afval.Jonathan denkt Dory vinden past in de tijdlijn van het Pixar-universum een paar decennia na de piek van de mensheid in De ongelofelijken en vóór het laagste dieptepunt van de mensheid Muur-E. Dory vinden signaleert het begin van de ondergang van de mensheid door vervuiling en machines. Deze theorie is nog overtuigender als je kijkt naar de Pixar-film die er direct op volgt in de tijdlijn van de theorie: Ratatouille. Aangezien ratten ongeveer de enige soort zijn die zou gedijen in een wereld die verdrinkt in vervuiling en afval, is het logisch dat een rat zou gedijen en een chef-kok zou worden.
Meer overtuiging nodig? Bekijk de volledige theorie van Jonathan hieronder. Het zal je zeker verbazen!
