Hoogtepunten van de DNC 2020-speech van Joe Biden

Op de laatste avond van de virtuele Democratische Nationale Conventie accepteerde Joe Biden formeel de nominatie voor het presidentschap, meer dan drie decennia nadat hij voor het eerst kandidaat was voor het ambt. Biden werd in 1972 verkozen tot lid van de Amerikaanse senaat en bleef tot 2009, toen hij acht jaar lang het kantoor van president Barack Obama vervoegde als vice-president. Nu leidt Biden eindelijk het ticket, en nog een historische, met vice-presidentskandidaat Kamala Harris aan zijn zijde.

Na een reeks politieke zwaargewichten van een week, sloot Biden de conventie af met een eigen toespraak, in gesprek met de over de crises waarmee we allemaal worden geconfronteerd: de pandemie, de recessie, de roep om raciale rechtvaardigheid en de bedreigingen van het klimaat verandering. Hij bracht zijn visie over de toekomst van Amerika over, een van licht en hoop.

Hieronder enkele hoogtepunten uit de toespraak van Biden:

"De huidige president heeft Amerika veel te lang in duisternis gehuld. Te veel woede, te veel angst, te veel verdeeldheid. Hier en nu geef ik u mijn woord: als u mij het voorzitterschap toevertrouwt, zal ik gebruik maken van de beste van ons, niet de slechtste. Ik zal een bondgenoot van het licht zijn, niet de duisternis. Het is tijd voor ons, voor wij de mensen, om samen te komen. En vergis je niet, verenigd kunnen en zullen we dit seizoen van duisternis in Amerika overwinnen."

"Alle verkiezingen zijn belangrijk, maar we weten diep van binnen dat deze meer consequenties heeft. Zoals velen hebben gezegd, bevindt Amerika zich op een keerpunt, een tijd van echt gevaar, maar ook van buitengewone mogelijkheden. We kunnen een pad kiezen om bozer, minder hoopvol, meer verdeeld te worden, een pad van schaduw en achterdocht, of we kunnen een ander pad kiezen en samen deze kans grijpen om te genezen, te hervormen, te verenigen, een pad van hoop en licht. Dit is een levensveranderende verkiezing. Dit zal bepalen hoe Amerika er voor een lange, lange tijd uit gaat zien. Karakter staat op het stembiljet. Compassie staat op het stembiljet. Fatsoen, wetenschap, democratie - ze staan ​​allemaal op de lijst. Wie we zijn als natie. Waar we voor staan, en vooral, wie we willen zijn. Dat staat allemaal op het stembiljet. En de keuze kon niet duidelijker zijn."

"Ik begrijp hoe moeilijk het is om op dit moment enige hoop te hebben. Op deze zomeravond wil ik even de tijd nemen om te spreken met degenen onder u die het meest hebben verloren. Ik heb een idee hoe het voelt om iemand te verliezen van wie je houdt. Ik ken dat diepe zwarte gat dat zich in het midden van je borstkas opent en je het gevoel hebt dat je erin wordt gezogen. Ik weet hoe gemeen, wreed en oneerlijk het leven soms kan zijn. Maar ik heb twee dingen geleerd: ten eerste kan je geliefde deze aarde hebben verlaten, maar ze zullen je hart nooit verlaten. Ze zullen altijd bij je zijn, je zult ze altijd horen. En ten tweede heb ik gevonden dat de beste manier om door pijn en verlies en verdriet heen te komen is om een ​​doel te vinden."

"Hoewel ik een Democratische kandidaat zal zijn, zal ik een Amerikaanse president zijn. Ik zal hard werken voor degenen die mij niet hebben gesteund, net zo hard voor hen als ik voor degenen die wel op mij hebben gestemd. Dat is de taak van een president, om ons allemaal te vertegenwoordigen, niet alleen onze basis of onze partij. Dit is geen partijdig moment. Dit moet een Amerikaans moment zijn."

"Deze campagne gaat niet alleen over het winnen van stemmen. Het gaat over het winnen van het hart, en ja, de ziel, van Amerika. Het winnen voor de vrijgevigen onder ons, niet voor de egoïsten. Het winnen voor arbeiders die dit land draaiende houden, niet alleen voor de bevoorrechten aan de top. Het winnen voor die gemeenschappen die het onrecht van een knie in de nek hebben gekend. Voor alle jonge mensen die alleen Amerika hebben gekend met toenemende ongelijkheid en afnemende kansen. Ze verdienen de ervaring van Amerika's belofte."

"Dit is ons moment om hoop en geschiedenis te laten rijmen, met passie en doelgerichtheid. Laten we beginnen, jij en ik samen, één natie onder God. Verenigd in onze liefde voor Amerika. Verenigd in onze liefde voor elkaar. Want liefde is krachtiger dan haat. Hoop is krachtiger dan angst, en licht is krachtiger dan donker. Dit is ons moment. Dit is onze missie. Moge de geschiedenis kunnen zeggen dat het einde van dit hoofdstuk van Amerikaanse duisternis hier vanavond begon."

"Ik zal altijd staan ​​voor onze waarden van mensenrechten en waardigheid. Ik zal met een gemeenschappelijk doel werken aan een veiligere, vreedzamere en welvarendere wereld. De geschiedenis heeft ons nog een dringende taak opgelegd. Zullen wij de generatie zijn die eindelijk de smet op racisme uit ons nationale karakter wegvaagt? Ik geloof dat we het aankunnen. Ik geloof dat we klaar zijn. Gisteren precies een week geleden was de derde verjaardag van de gebeurtenissen in Charlottesville. Sluit je ogen. Onthoud wat je op televisie hebt gezien. Weet je nog dat je die neonazi's en Klansmannen en blanke supremacisten uit het veld zag komen met brandende fakkels, uitpuilende aderen, dezelfde antisemitische gal spuwend die in de jaren '30 in heel Europa werd gehoord. Denk aan de gewelddadige botsing die volgde tussen degenen die haat zaaien en degenen die de moed hadden om zich ertegen te verzetten. En weet je nog wat de president zei toen hem dat werd gevraagd? Hij zei dat er 'aan beide kanten heel fijne mensen waren'. Het was een wake-up call voor ons als land en voor mij een call to action. Op dat moment wist ik dat ik moest vluchten."