2Sep
Seventeen kiest producten waarvan we denken dat je ze het meest zult waarderen. We kunnen commissie verdienen via de links op deze pagina.
Afgelopen week was de 21e verjaardag van mijn oudere zus en hoewel ik zo opgewonden voor haar was, moest ik eraan denken hoe vreemd het is dat we over een paar jaar echt werkende volwassenen zullen zijn. Het lijkt als de dag van gisteren toen we allebei waterpokken hadden en havermoutbaden moesten nemen of dat we moddertaarten maakten en niet beseften dat het waarschijnlijk geen goed idee was om ze echt in de oven te zetten.
De tijd is voorbij gevlogen en het duurde de verjaardag van mijn zus voordat ik me realiseerde dat ik eigenlijk best nerveus ben om op te groeien. Hoewel ik technisch gezien al volwassen ben, is studeren op de universiteit nog steeds niet hetzelfde als in de echte wereld. We hebben nog steeds huiswerk, cafetaria's en toetsen - het lijkt alsof het enige dat echt is veranderd, het feit is dat mijn kamer thuis nu leeg staat.
Hoewel ik een baan heb die ik alleen moet betalen, steunen mijn ouders me nog steeds voor een groot deel, dus ik ben nerveus over hoe het zal zijn als ik alleen ben. Aan de ene kant kan ik niet wachten om een verfijnd werkend meisje te zijn, maar aan de andere kant zou ik willen dat ik gewoon kon gaan terug naar de tijd dat het moeilijk was om erachter te komen waar Barbie en Ken heen gingen op hun date beslissing.
Word je wel eens nerveus als je opgroeit, CG!s? Vertel me erover. Misschien help je mijn zenuwen te kalmeren.
Doei doei!
Kiki von Glinow
Stagiaire schoonheid
