Dit is hoe Malia en Sasha Obama echt omgaan met de verkiezingen

Voor zijn laatste vraag tijdens zijn laatste persconferentie tijdens zijn ambtsperiode, sprak president Barack Obama over een van zijn favoriete onderwerpen: zijn dochters, Malia en Sasha.

Los Angeles Times verslaggever Christi Parsons verwees naar first lady Michelle Obama's Toespraak oktober 2016 kritiek op de president-elect Donald Trump's vrouwenhaat, en vroeg toen: "Ik vraag me nu af hoe u en de first lady met uw dochters praten over de betekenis van deze verkiezing en hoe u deze voor uzelf en voor hen interpreteert."

Obama begon met het prijzen van zijn meisjes. "Man, mijn dochters zijn iets," zei hij. "En ze verrassen en betoveren en maken elke dag meer en meer indruk op me naarmate ze ouder worden."

Hij onthulde dat Malia en Sasha "teleurgesteld waren" in de resultaten van de verkiezingen. "Ze letten op wat... hun moeder zei tijdens de campagne en geloofde het," zei hij, "omdat het consistent is met wat we hebben geprobeerd om hen te leren in onze huishouden, wat ik heb geprobeerd te modelleren als vader met hun moeder, wat we hen hebben gevraagd te verwachten van toekomstige vriendjes of echtgenoten."

Obama onthulde ook dat "geen van beiden van plan is een toekomst van politiek na te streven, en ook daarin ben ik denk dat de invloed van hun moeder te zien is." Dus niemand hoopt dat Malia zich kandidaat stelt voor het presidentschap in 2036.

Maar de president zei dat zijn dochters ondanks de verkiezingsuitslag de hoop in hun land niet hebben verloren. "Wat me het meest trots op hen maakt, is dat ze er ook niet cynisch over worden", zei hij. "Ze hebben niet aangenomen, omdat hun kant niet heeft gewonnen, of omdat sommige van de waarden waar ze om geven dat niet doen." lijken alsof ze gerechtvaardigd waren, dat Amerika ze op de een of andere manier automatisch heeft afgewezen of hun waarden heeft verworpen."

Lees het volledige transcript hieronder:

Elke ouder schept op over hun dochters of hun zonen. Als je vader en moeder niet opscheppen, heb je problemen. Maar man, mijn dochters zijn iets. En ze verrassen en betoveren en maken elke dag meer en meer indruk op me naarmate ze ouder worden. En dus praten we tegenwoordig, als we praten, als ouder tegen kind, maar we leren ook van hen. En ik denk dat het heel interessant was om te zien hoe Malia en Sasha reageerden. Ze waren teleurgesteld. Ze luisterden naar wat hun moeder zei tijdens de campagne en geloofden het omdat het consistent is met wat we hebben geprobeerd te onderwijzen ze in ons huishouden, wat ik heb geprobeerd te modelleren als een vader met hun moeder, wat we hen hebben gevraagd te verwachten van toekomstige vriendjes of echtgenoten. Maar wat we ze ook hebben geprobeerd te leren, is veerkracht en we hebben geprobeerd ze hoop te leren en dat het enige dat het einde van de wereld is, het einde van de wereld is. En dus word je neergeslagen, je staat op, je veegt jezelf af en je gaat weer aan het werk. Dat was meestal hun houding. Geen van beiden is van plan een toekomst in de politiek na te streven, en ook daarin denk ik dat de invloed van hun moeder zichtbaar is. Maar beiden zijn opgegroeid in een omgeving waar ik denk dat ze niet anders konden dan patriottisch te zijn, diep van dit land te houden, te zien dat het is gebrekkig, maar zie dat ze verantwoordelijkheden hebben om het te repareren, en dat ze actieve burgers moeten zijn, en dat ze in staat moeten zijn om te praten aan hun vrienden en hun leraren en hun toekomstige collega's op manieren die proberen enig licht te werpen in plaats van alleen maar veel geluid en woede. En ik verwacht dat ze dat gaan doen. Dat doen ze niet - ze mopperen niet. En waar ik echt trots op ben - wat me het meest trots op hen maakt, is dat ze er ook niet cynisch over worden. Ze hebben niet aangenomen, omdat hun kant niet heeft gewonnen, of omdat sommige van de waarden waar ze om geven dat niet doen lijken alsof ze gerechtvaardigd waren, dat Amerika ze op de een of andere manier automatisch heeft verworpen of hun waarden heeft verworpen. Ik denk niet dat ze dat zo voelen. Ik denk dat ze, deels door osmose, deels door middel van gesprekken tijdens het eten, het feit hebben gewaardeerd dat dit een groot, gecompliceerd land is en dat de democratie rommelig is. Het werkt niet altijd precies zoals je zou willen. Het biedt geen garantie voor bepaalde resultaten. Maar als je verloofd bent en je bent betrokken, dan zijn er veel meer goede dan slechte mensen in dit land. Er is een kern van fatsoen in dit land. En dat ze een deel moeten zijn om dat op te heffen, en ik verwacht dat ze dat ook zullen zijn. In die zin zijn ze representatief voor deze generatie die mij heel optimistisch maakt.

Volgen @Zeventien op Instagram!