Veronica's brief aan haar jongere zelf

In mijn laatste blog voor Seventeen ga ik een brief met jullie delen waarin ik de dingen zeg die ik een jaar geleden graag had willen horen voordat ik naar de universiteit ging.

Beste Veronica,

Dit jaar wordt het meest dynamische, meeslepende en ongelooflijke jaar van je leven tot nu toe. Je denkt dat je dat al weet, terwijl je in werkelijkheid GEEN idee hebt hoe fantastisch en levensveranderend dit eerste jaar op de universiteit zal zijn.

Je hebt wat twijfels. U wilt de comfortabele vertrouwdheid van uw huis in Ridgewood niet verlaten. Je vraagt ​​je af of het een goed idee was om een ​​vroege beslissing toe te passen op een universiteit waar nog nooit een afgestudeerde van je middelbare school is geweest. Je twijfelt ook aan JOU als mens - je bent niet zo zeker van je capaciteiten om een ​​goede student of een goede vriend te zijn, en je weet ook niet zo zeker wat je met je leven wilt doen. Wees gerust, dit jaar zal dat allemaal veranderen, en tegen het einde van O-Week - een week van weinig slaap en veel nieuwe vrienden en schminken - je zult ook weten dat ja, inderdaad, vroege beslissing toepassen op dit

Texaanse parel van een school was absoluut de juiste keuze. Je hebt de beste universiteit voor je uitgekozen, ook al is het 2.000 mijl van huis.

Binnen die allereerste week ben je geïntegreerd in Will Rice College. Je zult een band vormen met je mede-eerstejaars door de nieuwheid van je ervaringen. Je zult je lichaam in roest en goudverf aantrekken en leren over een aantal gekke rijsttradities. Je zult in je hart weten dat "Will Rice zal vegen" terwijl je dat gejuich buldert naar de andere hogescholen in een juichgevecht. Die geloften hernieuw je in een paar maanden tijdens een episch waterballongevecht tijdens Beer Bike.

Binnen je allereerste schoolweek kennen al je professoren je naam, zelfs in die 100+ colleges. Je zult verliefd worden op het gevoel van een wandeling over de academische quad, prachtig aangelegd met pijnbomen en het groenste Texaanse gras onder de meest fantastische mediterrane architectuur die uniek is voor Rijst. Je zult genieten van je bio-les en je econ-klasse ongelooflijk moeilijk vinden. Je zult ontdekken dat je op de universiteit heel gemakkelijk lessen kunt overslaan. Dan zul je ontdekken dat het feit dat je iets kunt, niet betekent dat je het ook moet doen, vooral niet nadat je een paar bioquizzen niet hebt gehaald.

In die eerste twee maanden van de universiteit heb je meer vrienden gemaakt en meer feestjes bijgewoond dan je ooit had gedacht. Je ontmoet een zeer lange computerwetenschapper uit Austin, een homoseksuele architect uit Florida, een mooie wiskunde en statistiek dubbel majoor uit Boston, een door bakken geobsedeerde fan biochemicus uit Oregon, een briljante, door housemuziek geobsedeerde elektrotechnisch ingenieur uit Houston, en natuurlijk een gekke half-Braziliaanse ondernemer-netwerkwonder uit Nashville. Al deze mensen zullen enkele van de beste vrienden worden die je ooit zult hebben. Terwijl veel van je oude middelbare schoolvrienden naar studentenverenigingen gaan en studentenfeesten bijwonen, je geeft feestjes voor de deur in de beroemde "Long Hall" in Will Rice's Old Slaapzaal. Je rent over de campus in een hoela-rok; je krijgt een hersenschudding bij het spelen van powderpuff football; je beste vriend zal een plafondpijp breken; je gaat naar je eerste Night of Decadence op Wiess College; je eet servery food - heel veel servery food - tijdens zondagsbrunches terwijl jij en je nieuwe vrienden bespreken de gekte van het weekend en hoe je al het werk moet afmaken dat je tot die middag hebt uitgesteld.

Je zult je vriendje van de middelbare school missen, en het blijkt dat hij jou ook zal missen. Dus je zult weer een paar maanden bij elkaar komen in een succesvolle langeafstandsrelatie. Maar na de voorjaarsvakantie zul je merken dat je zo verdiept bent in en verliefd bent op je geweldige Rice-wereld, dat het oneerlijk zou zijn om in de relatie te blijven. Hoe triest het ook is dat de relatie eindigt, je gebruikt je extra tijd om je dromen en passies te realiseren, inclusief je liefde voor het maken films en je nieuwe wens om majors na te streven, heel anders dan de technische en wetenschappelijke carrières waarvan je altijd dacht dat je voorbestemd was voor.

Je zult een beetje huilen. Je zult huilen als je denkt dat je de eerste differentiaalvergelijkingstest niet hebt gehaald. Je zult in april huilen tijdens een aantal ernstige jongensgerelateerde problemen. Je zult huilen nadat je kamergenoot haar spullen voor de zomer heeft ingepakt, een volle twee weken voordat jij dat doet. Maar je zult vooral huilen van geluk, zoals wanneer je je tussentijdse examens met vlag en wimpel afrondt, of je na een lange tijd weer herenigt met je vrienden. winterstop, of wanneer het Will Rice-fietsteam twee van de drie races bij Beer Bike wint, of wanneer u ZO BLIJ bent om bij uw vrienden. Dus stop met je zorgen te maken.

Tegen het einde van het tweede semester kijk je terug en twijfel je aan de meeste van de honderden dingen die je hebt gedaan. Wacht, je ging naar een belachelijk kroegconcert de avond voor de dag dat Houston werd gesloten omdat de temperatuur voor het eerst onder de 40 graden zakte, zoals, ooit?! Je hebt de hele dag een piraten-en-toeristenthemafeest gepland voor je hele universiteit, ook al ben je een eerstejaars!? Jij wordt volgend jaar de O-Week van Sid Rich College als adviseur?! Je had stageplaatsen in New York City waar je je voor afmeldde ten gunste van de filmschool??? Je bent geslaagd voor natuurkunde en differentiaalvergelijkingen omdat je besloot te gaan studeren bij het zwembad in je bikini??? Je schreef er alles over voor Zeventien Tijdschrift???

Na acht van de gelukkigste maanden van je leven, zit je in een café in het centrum van Manhattan een brief aan jezelf te schrijven, terugdenkend aan je eerste jaar, je afvragend waar het allemaal is gebleven en je best doen om de mijlpalen en momenten te lokaliseren waarop je veranderd. Maar hoe zou je deze krachtige emoties, herinneringen en lessen die - in jouw gedachten - allemaal integraal onderdeel zijn van één groot avontuur, kunnen ontleden en scheiden? Het is niet nodig om er over na te denken. Ontspan en kijk gewoon met een liefdevol hart terug op je avonturen terwijl je dag na dag voorwaarts gaat naar de volgende dag van de rest van je leven.

Bereid je voor op de meest fantastische wervelwind van je leven. Ga naar de universiteit met een open geest, een open ziel en een hongerig hart, en je zult niet teleurgesteld worden. Ik weet dat je dat zult doen - want hey, ik kan je toekomst zien!

Al mijn liefde en al mijn geluk,
Veronica

"Er is een geheime magische wereld uit het verleden die je alleen opmerkt als je erop terugkijkt." - Rocky Votolato

Heb je ooit een brief aan jezelf geschreven? Waar was het voor? Deel in de reacties!