Finale EINDELIJK voorbij!

Finale is mooi afgelopen. Mijn laatste nacht op de universiteit werd besteed aan het trekken van een nachtbraken met een groep vrienden in een studeerkamer die we hebben 'geadopteerd' op de vrijdagavond voor mijn econ-finale, nadat de mediabibliotheek was gesloten (waar we meestal studeren). Om eerlijk te zijn, het was leuker dan je zou denken - we brachten onze kussens en dekens daarheen voor comfort, en we konden onze laptops koppelen aan een projectiescherm zodat we tijdens de studie YouTube-video's konden bekijken pauzes. Hoe oubollig het ook mag klinken, het feit dat we allemaal samen waren, dat we leden als een collectieve eenheid, maakte het gemakkelijker om te studeren en om gefocust te blijven op niet socializen. (Hoewel we tegen het einde van de nacht natuurlijk veel grappen maakten, maar dat was meer omdat we leefden van het weinige slaap dat we die hele week allemaal hadden gekregen.) De volgende ochtend was warm en zonnig en het ontbijt was wazig en lui. Aangezien ik graag grote maaltijden eet voordat tests en ontbijten bij Rice meestal geweldig zijn, vond ik het deprimerend dat mijn laatste ontbijt bij Rice muffe wafels en een appel was. Toen ik de grote collegezaal binnenliep waar mijn finale werd gehouden, was het even meer deprimerend. Ik wist dat ik mijn spullen niet zo goed kende als ik had gewild, dus nadat ik mijn rugzak had neergezet, dwaalde ik naar buiten en lonkte naar al het zonlicht, gedeeltelijk uit de hallucinogene toestand waarin ik verkeerde vanwege het gebrek aan slaap, maar ook omdat het me hoop gaf, wetende dat de angst die ik voelde voor deze test in slechts drie uur...

Drie uur later, toen ik mijn potlood neerlegde, golfde deze golf van epische opluchting (DE MEEST EPIC RELIEF) door me heen en ik dacht... WAUW! DAT WAS NIET DAT SLECHT! Ik kon het niet geloven - ik leefde.

Dat klinkt misschien melodramatisch, maar het is echt hoe ik me voelde. Die hele week had ik bijna niets gegeten en waarschijnlijk maar acht uur geslapen. TOTAAL. Voor de hele week. Ja. Dat lees je goed.

De hele twee weken voor de finale, na Thanksgiving, wilde ik alleen maar naar huis. Maar plotseling, door die opluchting dat de finale voorbij was, toen ik het zonlicht in stapte nadat ik mijn econ-leraar vaarwel had geknuffeld (ja, ik was Dat blij en Dat dramatisch)... Ik wilde niet weggaan. Alles wat ik wilde was eten, slapen en nog een weekend met mijn Rice-vrienden, zodat ik maandagochtend wakker kon worden en helemaal opnieuw naar de les kon gaan (ZONDER het hele finale gebeuren... Ik haat finales nu). Toen ik mijn potlood neerlegde, voelde ik een vreemde, met tegenzin opgeluchte, gelukkige, melancholische, vreugdetoestand.

Die avond verliet ik de campus (met tegenzin), en nu ben ik thuis.

Ik zal je dit vertellen - hoezeer de finale ook zuigt, de winterstop op de universiteit is even geweldig aan de andere kant van het spectrum. Weet je hoe je op de middelbare school nog opdrachten moest doen tijdens de winterstop van twee weken? Nou, tenzij je naar Princeton gaat (of een andere school waar je eindexamen hebt NA de winterstop, YUCK!), hoef je NIETS voor school te doen! Je hebt gewoon ongeveer een maand absolute vrije tijd om te doen wat je wilt.

Denk hierbij aan dit: Stel dat je tijd had om gewoon te relaxen en te doen wat je wilt & dash wat zou je doen? Geef me enkele aanbevelingen voor activiteiten voor mijn winterstop in de reacties hieronder !!!