Alles wat je dacht te weten over viral gaan is een leugen

Weet je nog #De jurk? Natuurlijk herinner je je #TheDress, want iedereen had het erover: je collega's, je groepstekst, de Vandaag tonen, en zelfs je oma. Iedereen zei dat het viraal ging.

In het nieuwe boek van Derek Thompson Hit Makers: de wetenschap van populariteit in een tijd van afleiding, bestudeert hij wat precies alles, van liedjes tot boeken tot artikelen, waanzinnig populair maakt. En hij wijdt een heel hoofdstuk aan 'The Viral Myth', waarin hij stelt dat eigenlijk niets op internet viraal gaat.

Viraal gaan betekent technisch verspreiden als een virus; met andere woorden, iedereen die een foto ziet van #TheDress of een verhaal over een heldenmoeder of een kind met mooie sneakers deelt het met enkele van hun vrienden, en die mensen blijven het doorgeven. Maar de manier waarop deze dingen zo groot worden, legt Thompson uit, is vanwege een paar plaatsen met een groot publiek die een verhaal delen, dat hij 'uitzendmomenten' noemt.

"Als datawetenschappers kijken naar de informatiecascade van virale artikelen, virale tweets, virale video's, hebben ze bijna allemaal deze 'uitzendmomenten'", zegt Thompson. "Ze worden niet populair omdat ze exclusief door 1.000 mensen tegelijk worden gedeeld, maar omdat vele duizenden mensen ze op dezelfde plek zagen en enkelen van hen het doorgaven."

Om terug te gaan naar #TheDress, je oma kwam erachter omdat ze het op het nieuws zag, niet omdat Mildred verderop in de straat haar opbelde om te vertellen welke kleur het was. En hoewel het nieuws het misschien heeft gemeld omdat een stagiair erover sprak, zag die stagiair het geretweet door iemand met 100.000 volgers. Kortom, alles wat 'viraal gaat' wordt zo groot omdat een paar plaatsen die een groot publiek kunnen bereiken - of dat nu de Today Show is of een Facebook-fanpagina met een heleboel volgers - het delen.

Thompson gebruikt Vijftig tinten grijs als voorbeeld van de kracht van uitzendmomenten. Het verhaal was enorm populair op fanfiction.net voordat Random House de boeken publiceerde als Vijftig tinten; de uitgever vond het omdat er al miljoenen mensen over spraken. "Toen Random House het eindelijk publiceerde, zetten ze haar op de... Vandaag tonen, Aan Goedemorgen Amerika, op de omslag van Tijd tijdschrift, op de voorpagina van The New York Times. De manier waarop dingen meestal heel populair worden, heel snel, is dat ze zich niet zozeer tussen individuen verspreiden, maar tussen omroepen", zegt hij. "Je had naar een feest kunnen gaan en twee mensen hadden het kunnen zien Goedemorgen Amerika of Tijd tijdschrift die dag en zei: 'Ik hoorde over dit nieuwe boek' Vijftig tinten grijs.' Voor jou lijkt het alsof de informatie viraal gaat. Maar wat je niet kunt zien, zijn al die vele, vele uitzendingsmomenten die verantwoordelijk zijn voor het succes ervan."

Thompson legt ook uit dat als mensen eenmaal over iets praten, je er meer aandacht aan gaat besteden, omdat de meeste mensen zich aangetrokken voelen tot populaire dingen. Hij citeert een studie waar onderzoekers een aantal muziekwebsites maakten en de deelnemers vertelden hun favoriete nummers te downloaden. Alle websites hadden dezelfde nummers, maar sommige websites hadden een ranglijst van hoe populair elk van de nummers was. Op alle sites met ranglijsten downloadden gebruikers de nummers waarvan werd verteld dat ze vaker populair waren, ongeacht de nummers.

Dit geldt zelfs als mensen het nummer, de foto of het artikel in kwestie niet per se leuk vinden. Bijvoorbeeld, wanneer Justin Bieber's "Sorry" het nee wordt. 1 nummer in het land, "veel, veel mensen luisteren ernaar, maar nu hebben ook meer mensen een sociale prikkel om een ​​zeer sterke mening over het nummer, want er is nu een soort universele markt voor meningen over Justin Bieber en zijn muziek," Thompson zegt. Dit betekent dat zelfs mensen die zeggen dat ze Justin Bieber niet mogen, over het nummer zullen praten, om mensen te vertellen dat ze het niet leuk vinden. Daarom zag je voor elke tweet die je zag met de vraag welke kleur #TheDress was, een gelijk aantal tweets die klaagden dat #TheDress stom was.

"Er is bijna altijd een beetje terugslag op iets dat te veel wordt blootgesteld", zegt Thompson. "Tenzij je Beyoncé bent, in welk geval je elke regel van de wetenschap tart."

Hit Makers: de wetenschap van populariteit in een tijd van afleidingis nu beschikbaar.